Αρχική Αναπτυξιακό ΠολυνομοσχέδιοΜΕΡΟΣ ΣΤ’ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΑ ΠΑΡΚΑ – Άρθρο 11Σχόλιο του χρήστη Δημήτριος Παντελάτος | 17 Σεπτεμβρίου 2019, 19:07
  • Σχόλιο του χρήστη 'Δημήτριος Παντελάτος' | 17 Σεπτεμβρίου 2019, 19:07

    Η λογική της λογιστικής ικανοποίησης των όρων για ξένες επενδύσεις στην Ελλάδα είναι διαχρονική ακόμα και σε περιπτώσεις που εθνικά αυτό ήταν ζημιογόνο. Αυτό που απαιτείται περισσότερο από την λογιστική διευθέτηση, είναι η χάραξη συγκεκριμένης αναπτυξιακής στρατηγικής για τη Χώρα μας, που θα στηρίζεται στις δυνατότητες στις ανάγκες και στις απαιτήσεις της. Με λίγα λόγια χρειάζεται ένα μακρόπνοο όραμα, το οποίο θα υποστηριχθεί εμφατικά και με ολιστικό τρόπο από την πολιτεία. Αυτό θα χρησιμοποιηθεί ως βάση και σε αυτό, εφαρμόζοντας τους σχετικούς επενδυτικούς αλγορίθμους τους, θα κληθούν να επενδύσουν οι ξένοι και ντόπιοι επενδυτές. Τα τελευταία πέντε χρόνια η μοναδική εθνική στρατηγική που γνωρίζω να απόκτησε επίσημο χαρακτήρα, μέσω της έγκρισής της από το ΚΥΣΕΑ τον Μάρτη του 2017, ήταν η Εθνική Αμυντική Βιομηχανική Στρατηγική (ΕΑΒΣ), η οποία τελικά ήταν και αυτή θύμα της γραφειοκρατίας. Η ΕΑΒΣ αν και έγινε προσπάθεια τον Νοέμβρη του 2018 (!), δεν μπόρεσε να ενταχθεί σε ένα νόμο που θα αντικαθιστούσε τον μνημονιακό Ν. 3978/2011, που αφορούσε τη συμμόρφωση της Χώρας μας με τους όρους της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2009/81/ΕΚ. Η Ελλάδα ήταν η πρώτη χώρα της ΕΕ που υιοθέτησε αυτήν την οδηγία, με σκοπό “να προάγει τον ανταγωνισμό και να εισάγει τη διαφάνεια στις προμήθειες που σχετίζονται με τους τομείς της άμυνας και της ασφάλειας”. Το αποτέλεσμα αυτού του νόμου ήταν, όπως προαναφέρθηκε, η Χώρα μας να “αγοράζει Γερμανικά”. Η λογική της παραπάνω οδηγίας ήταν καθαρά λογιστική, συγχέοντας σκόπιμα το “επιχειρησιακό” με το “επιχειρηματικό” και εγείρει προβληματισμό για τον ρόλο της αντιπροσωπείας μας στην Ευρώπη, κατά τη διάρκεια της διαβούλευσης και αρχικής συγγραφής της. Ο νέος νόμος θα αξιοποιούσε τις προβλέψεις του άρθρου 346 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της ΕΕ (ΣΛΕΕ) και θα επέβαλλε ειδικούς όρους σχετικά με την εκτέλεση των σχετικών συμβάσεων προς όφελος των Ελληνικών εταιρειών αλλά, κυρίως, της διατήρησης της στρατιωτικής εφοδιαστικής αλυσίδας. Οι περιστάσεις είναι τέτοιες, ιδίως στο πεδίο της άμυνας, που η επιλογή ενός σχετικού αναπτυξιακού οράματος βασισμένο στην ΕΑΒΣ είναι αναγκαία και άμεση. Με γνώμονα τις δυνατότητες Ελληνικών αμυντικών βιομηχανιών αλλά και εγχώριων εταιρειών που δραστηριοποιούνται στην παροχή υπηρεσιών στους τομείς ασφάλειας και άμυνας, η ανάπτυξη που μπορεί να έλθει σαν αποτέλεσμα αυτού του οράματος είναι δεδομένη, με την προϋπόθεση ότι θα επιλεγεί και ο κατάλληλος Φορέας για την υλοποίησή του. Αυτό θα αποτελέσει και ένα ισχυρό οργανωτικό πλεονέκτημα, κατά την αξιολόγηση από τους επενδυτικούς αλγόριθμους. Ενδεικτικά η γείτων και σύμμαχος χώρα, έχει προβλέψει για τον ρόλο αυτό ξεχωριστό Υπουργείο. Το υπό διαβούλευση αναπτυξιακό νομοσχέδιο, επιχειρώντας να διευκολύνει τις επενδύσεις απλοποιώντας τις διαδικασίες αδειοδότησης, δεν κάνει καμία διαφοροποίηση ανάμεσα στους διαφορετικούς τύπους επενδύσεων κατά χρήση και, στην προκειμένη περίπτωση, επενδύσεων που θα μπορούσαν να συμβάλλουν στην κάλυψη κρίσιμων Εθνικών απαιτήσεων. Εκτιμώ ότι με το νομοσχέδιο αυτό δίδεται μια ευκαιρία να αναδειχθούν οι βιομηχανικές και τεχνολογικές δυνατότητες της χώρας μας στους τομείς της άμυνας και ασφάλειας (και των συναφών προϊόντων διττής χρήσης) και να αποδεσμευτούμε θεσμικά από την υλοποίηση των προβλέψεων Ευρωπαϊκών Οδηγιών που μας έχουν επιβληθεί από τους εταίρους μας, οι οποίοι δεν αντιμετωπίζουν παρόμοιες με τις δικές μας προκλήσεις ασφάλειας. Στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει να προσδιοριστούν με μεγαλύτερη ακρίβεια οι Εθνικοί κρίσιμοι τομείς άμυνας και ασφάλειας και να τύχουν ιδιαίτερης μεταχείρισης από το παρόν νομοσχέδιο χαρακτηριζόμενοι ως τομείς “υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος”, λόγω της έκτασης των Εθνικών επιπτώσεων που αυτοί επιφέρουν. Στο πλαίσιο αυτό οι τομείς αυτοί θα μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο “fast track” διαδικασιών επιλογής και ως Στρατηγικές Επενδύσεις να επιτρέπονται συγκεκριμένες και ειδικές παρεκκλίσεις από τους ισχύοντες όρους και περιορισμούς όχι μόνο σε θέματα χωροταξίας αλλά να προβλέπονται κίνητρα και προνόμια, που θα αποτελέσουν αντικείμενο ΚΥΑ, μεταξύ των Υπουργείων Οικονομικών και Εθνικής Άμυνας. Αυτού του τύπου οι επιχειρηματικές δραστηριότητες μπορούν να κατευθύνονται προς ειδικά οργανωμένα επιχειρηματικά πάρκα, τα οποία να τελούν υπό ειδικό νομοθετικό καθεστώς, αξιοποιώντας τη συνεργασία Ευρωπαϊκών Φορέων, όπως ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Άμυνας (EDA), η Μόνιμη Διαρθρωμένη Συνεργασία (PESCO) και το Ευρωπαικό Ταμείο για την Άμυνα (EDF), λαμβάνοντας υπόψη τις διαδικασίες της Ετήσιας Συντονισμένης Ανασκόπισης Άμυνας (CARD). Οι προϋποθέσεις επιτυχίας μιας τέτοιας προσέγγισης είναι σημαντικές, με δεδομένο ότι πλέον τα σύνορα μεταξύ των Αμυντικών και Εμπορικών επιχειρήσεων είναι δυσδιάκριτα και ότι η Καινοτομία & Τεχνολογία ρέει αυξανόμενα από τον Εμπορικό προς τον Αμυντικό τομέα, ενώ κατά το παρελθόν συνέβαινε το αντίθετο. Οι παραγωγικές δυνατότητες της Εθνικής Αμυντικής Τεχνολογικής και Βιομηχανικής Βάσης (ΕΑΤΒΒ), σύμφωνα και με τον ΗELDIC (Hellenic Defense Industrial Catalogue), που θα μπορούσαν να ενταχθούν στις παραπάνω προβλέψεις του νομοσχεδίου είναι οι ακόλουθες: Παραγωγή Κατασκευή, ανάπτυξη, παραγωγή και παροχή υπηρεσιών αδρανοποίησης επικίνδυνων υλικών. Παροχή υπηρεσιών διασύνδεσης – διαλειτουργικότητας συστημάτων. Παραγωγή μηχανολογικών – μηχανουργικών απαρτίων εξαρτημάτων και ανταλλακτικών τεχνικού υλικού ποικίλης φύσεως. Παραγωγή συσσωρευτών πάσης φύσεως και λοιπού ηλεκτρολογικού και ηλεκτρομηχανολογικού υλικού, όπως το υλικό διασύνδεσης συστημάτων και υποσυστημάτων ενσωματωμένων σε κύρια συστήματα (καλώδια). Κατασκευή σύγχρονων συστημάτων ασφαλούς ρεαλιστικής εκπαίδευσης προσωπικού ( training simulators κλπ). Η συντήρηση, υποστήριξη και αναβάθμιση των υπαρχόντων συστημάτων και μέσων. Προηγμένο λογισμικό και οι εφαρμογές κυβερνοάμυνας. Ασφαλείς επικοινωνίες και Συστήματα Διοίκησης Ελέγχου (C4ISR), συμπεριλαμβανομένων των συστημάτων χερσαίας και θαλάσσιας εποπτείας (έλεγχος συνόρων). Επιχειρησιακή προστασία του προσωπικού, αντίστοιχα συστήματα ενεργητικής και παθητικής προστασίας. Η προστασία του προσωπικού στο επιχειρησιακό περιβάλλον, μέσω της απόκτησης σχετικών δυνατοτήτων ασφάλειας στους τομείς της φυσικής σωματικής προστασίας και των ατομικών οπτικών και υπερύθρων αισθητήρων και επικοινωνιών. Τεχνολογίες βελτιστοποίησης της ενεργειακής κατανάλωσης - Ανάπτυξη συστημάτων παραγωγής ενέργειας υβριδικής τεχνολογίας. Η ναυπήγηση πλοίων και άλλων πλωτών μέσων. Κρίσιμα ανταλλακτικά χερσαίων, θαλάσσιων και εναέριων οχημάτων και μέσων. Τεχνολογικά εξελιγμένα υλικά συμπεριλαμβανομένων των κραμάτων χάλυβα και αλουμινίου, τα ανθρακονήματα και τα νανοϋλικά, καθώς και οι συναφείς τεχνολογίες που αφορούν σε επικαλύψεις, βαφές, κατεργασίες λέιζερ και τρισδιάστατη εκτύπωση. Πολυεπιστημονικές εφαρμογές – συστήματα αυτομάτου ελέγχου – αισθητήρες. Με Εκτίμηση Δημήτρης Παντελάτος Υποπτέραρχος (Ι) ε.α. Γραμματέας της σχετικής Επιτροπής του ΥΠΕΘΑ για τη σύνταξη του σχεδίου της ΕΑΒΣ Νοε 2015