• Σχόλιο του χρήστη 'Αναστασιος' | 2 Νοεμβρίου 2009, 22:19

    Το θεμα πιστευω ειναι εκτος του πως θα μπορουσαμε σαν κοινωνια να υπερασπιστούμε τους συμπολιτες μας που βρισκονται εκτεθμενοι και αδυναμοι απεναντι σε τραπεζικα ιδρυματα οταν τα χρεη τους ειναι δυσαναλογα με την παραγωγικη τους δυναμικη, να θωρακισουμε την κοινωνια απο την μη λελογισμενη χρηση του δανεισμου. Ειναι θεμιτο και συναμα ηθικο να βρεθει μια φορμουλα που θα δινει ανασα στα υπερχρεωμενα νοικοκυρια χωρις ομως να παροτρυνει πολιτες σε δανεισμους που δεν καλυπτουν βασικες αναγκες τους. Συγκεκριμενα θα προτεινα: 1) Απαγορευση καθε ειδους προωθησης τραπεζικων προιοντων που εχουν σχεση με δανεια(τηλεφωνικη,εντυπη και ηλεκτρονικη) 2) Οριοθετηση του υψους του δανειου που εχει να κανει με αγορα κατοικιας και αυτοκινητου.(π,χ για χαμηλα και μεσαια εισοδηματα να μην υπερβαινει τις 200.000 για κατοικια και τις 20.000 για αυτοκινητο) 3) Σε περιπτωσεις δανεισμου για ιατρικες δαπανες,και με την υποβολη απαραιτητων αποδεικτικων εγγραφων,να χορηγειται ατοκο δανειο και με εγγυητη το κρατος σε παριοδους οικονομικης υφεσης. Στις υπολοιπες περιοδους να χορηγειται με το χαμηλοτερο επιτοκιο, το ποσο του οποιου θα εκπιπτει απο την εισφορα του πολιτη στον ασφαλιστικο του φορεα. Με σοφες και γενναιες αποφασεις πιστευω πως μπορουμε να ισορροπησουμε μεταξυ του δικαιωματος των εμπορων που μας περιβαλλουν να κερδιζουν και του δικου μας για μια πιο αξιοπρεπη διαβιωση.