Αρχική ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ:"ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ, ΑΠΛΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΜΗΘΕΙΕΣ ΣΤΟΥΣ ΤΟΜΕΙΣ ΤΗΣ ΑΜΥΝΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ"ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟ, ΤΗΝ ΑΠΛΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΜΗΘΕΙΕΣ ΣΤΟΥΣ ΤΟΜΕΙΣ ΤΗΣ ΑΜΥΝΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣΣχόλιο του χρήστη ΚΛΕΙΔΩΝΑΡΗΣ ΜΙΧΑΗΛ | 27 Νοεμβρίου 2020, 10:38
- Στους ορισμούς του άρθρου 2 του ν.4412/2016, θα ήταν χρήσιμο να προστεθεί μια αντίστοιχη διευκρίνιση για τις προθεσμίες του νόμου (π.χ. «οι προθεσμίες του παρόντος είναι ημερολογιακές, εκτός εάν ρητά αναφέρεται ότι πρόκειται για εργάσιμες»). Επίσης, θα ήταν χρήσιμο να γίνει προσδιορισμός των εννοιών «διακήρυξη» και «προκήρυξη». - Στην περ.44 της παρ.1 του άρθρου 2 του ν.4412/2016, αντί «όσες παρελήφθησαν εκπρόθεσμα», ορθότερο είναι να τεθεί «όσες υποβλήθηκαν εκπρόθεσμα». Στο τέλος της ίδιας περίπτωσης, να τεθεί η λέξη «ως» πριν από τις λέξεις «ασυνήθιστα χαμηλές». - Στην περ.45 της παρ.1 του άρθρου 2 του ν.4412/2016, θα πρέπει να διευκρινιστεί τι εννοείται με τις λέξεις «απαιτούμενα προσόντα» (Αυτά που καθορίζονται από τα έγγραφα της σύμβασης; Αυτά που καθορίζονται από το νόμο;). - Στην παρ.5 του άρθρου 34 του ν.4412/2016 επαναλαμβάνονται οι ορισμοί οι οποίοι έχουν προστεθεί με τις περιπτώσεις 44-47 της παρ.1 του άρθρου 2, κατά συνέπεια θα πρέπει αυτοί να αφαιρεθούν, είτε από την παρούσα παράγραφο είτε από τους ορισμούς του άρθρου 2. - Στην παρ.1 του άρθρου 38 του ν.4412/2016, αντί να τεθεί χρηματικό όριο, θα ήταν ορθότερο να γίνει αναφορά στην εξαίρεση των συμβάσεων ήσσονος αξίας. Επίσης, θα πρέπει να απαλειφθεί η λέξη «προφορικώς», αφού έρχεται σε αντίθεση με τον Ενωσιακό ορισμό της δημόσιας σύμβασης, η οποία συνάπτεται γραπτώς (άρθρο 2 παρ.1 περ.5. Στο ίδιο άρθρο, στις περιπτώσεις της παρ.3, θα ήταν χρήσιμο, πληροφοριακά, να προστεθούν οι αποφάσεις με τις οποίες μια διαδικασία κηρύσσεται ως «άγονη». Επίσης, στην παρ.8, θα ήταν χρήσιμο να διατυπωθεί ρητά εάν η σχετική ρύθμιση περιλαμβάνει ή όχι και τη διαδικασία της εκκαθάρισης της δαπάνης, κατά την οποία επικοινωνούν φορείς του δημοσίου. - Στο άρθρο 8 του νομοσχεδίου, έχει εμφιλοχωρήσει τυπογραφικό σφάλμα, αφού αντικαθίσταται το άρθρο 41 του ν.4412/2016 και όχι το άρθρο 341. - Στο άρθρο 80 του ν.4412/2016 θα πρέπει, για λόγους χρηστής διοίκησης, να προβλεφθεί ότι πιστοποιητικά τα οποία εκδίδονται από υπηρεσίες και φορείς του ελληνικού δημοσίου (τουλάχιστον ποινικού μητρώου και ασφαλιστικής και φορολογικής ενημερότητας) αναζητούνται αυτεπάγγελτα από τις αναθέτουσες αρχές. Στο ίδιο άρθρο, στην παρ.12, θα ήταν χρήσιμο να διευκρινισθεί ότι η ισχύς των δικαιολογητικών πρέπει να καλύπτει την ημερομηνία λήξης της προθεσμίας υποβολής των προσφορών. - Στα άρθρα 88 και 313 του ν.4412/2016 θα ήταν χρήσιμο να ενσωματωθεί η πρόσφατη νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σύμφωνα με την οποία στις ασυνήθιστα χαμηλές προσφορές υπάγονται και οι μηδενικές προσφορές (υπόθεση C-367/19). - Στο άρθρο 92 του ν.4412/2016 θα ήταν χρήσιμο να προστεθεί ρητά ότι στις περιπτώσεις απευθείας ανάθεσης με πρόσκληση σε έναν οικονομικό φορέα, τα δικαιολογητικά υποβάλλονται με κάθε πρόσφορο τρόπο, όπως αυτός καθορίζεται από την αναθέτουσα αρχή (π.χ. με email, βλ. σχετικά Οδηγία 24/2020 της ΕΑΑΔΗΣΥ). Στο ίδιο άρθρο, θα ήταν χρήσιμο να προστεθεί ότι δικαιολογητικά τα οποία κατά νόμο δημοσιεύονται στο Εθνικό Τυπογραφείο, στο ΔΙΑΥΓΕΙΑ και στο ΓΕΜΗ δεν υποβάλλονται από τους προσφέροντες αλλά αρκεί η επίκληση του ΦΕΚ, του ΑΔΑ και του αριθμού καταχώρισης στο ΓΕΜΗ ώστε να αναζητηθούν από την αναθέτουσα αρχή. - Στα άρθρα 93 και 94 του ν.4412/2016 εξακολουθεί να γίνεται αναφορά σε ξεχωριστούς φακέλους δικαιολογητικών συμμετοχής και τεχνικής προσφοράς. Ωστόσο, οι ξεχωριστοί φάκελοι καταργούνται με την προτεινόμενη ρύθμιση του άρθρου 92, στην παρ.6 του οποίου γίνεται αναφορά σε «(υπο)φακέλους», αφού η έγχαρτη διαγωνιστική διαδικασία πλέον καταργείται. - Για τα άρθρα 117 και 327 του ν.4412/2016(συμβάσεις ήσσονος αξίας), προτείνεται η ακόλουθη αναδιατύπωση: «Δημόσιες συμβάσεις ήσσονος σημασίας, εφόσον υπάγονται στις περιπτώσεις για τις οποίες δικαιολογείται η προσφυγή στη διαδικασία της απευθείας ανάθεσης, είναι δυνατό να συνάπτονται χωρίς υποβολή προσφοράς και έκδοση απόφασης ανάθεσης. Οι συμβάσες αυτές εξοφλούνται με την υποβολή του νόμιμου φορολογικού παραστατικού». Επίσης, το τελευταίο εδάφιο του προτεινόμενου άρθρου 327 δεν απαντά και στο άρθρο 117, γεγονός το οποίο θα μπορούσε να προκαλέσει ανασφάλεια δικαίου. Προτιμότερο θα ήταν να απαλειφθεί, και το όριο της παρ.3 του άρθρου 4 του ν.4013/2011 να αυξηθεί στα 2.500 ευρώ, χωρίς Φ.Π.Α. - Στην παρ.1 του άρθρου 118 του ν.4412/2016 (απευθείας ανάθεση), προτείνεται η προσθήκη του ακόλουθου εδαφίου: «Ειδικά για τις διαδικασίες προμήθειας αγαθών και παροχής υπηρεσιών για τη συντήρηση και επισκευή των υπηρεσιακών οχημάτων της Ελληνικής Αστυνομίας (cpv: 34330000-9, 34411000-1, 50112000-3 και 50115000-4), καθώς και για υπηρεσίες τροφοδοσίας με έτοιμα γεύματα και πρόχειρο φαγητό σε περιπτώσεις αστυνομικών επιχειρήσεων ευρείας κλίμακας, της παρ.12 του άρθρου 8 του ν.3207/2003 (cpv: 15894400-5 και 55520000-1), η διαδικασία της απευθείας ανάθεσης εφαρμόζεται μέχρι τα όρια του άρθρου 5». Η διατύπωση αυτή δίνει την απαραίτητη ευελιξία στις ανεξάρτητες επιχειρησιακές μονάδες της Ελληνικής Αστυνομίας αφενός για την αποφυγή ακινητοποίησης του στόλου της, αφετέρου για να υποστηριχθούν μεγάλες αστυνομικές επιχειρήσεις αόριστης χρονικής διάρκειας όπως προσφάτως στον Έβρο. - Η παρ.3 του άρθρου 118 του ν.4412/2016 περιλαμβάνει διατάξεις οι οποίες ήδη προβλέπονται ήδη στο άρθρο 130 του ν.4270/2014, πρακτική η οποία θα πρέπει να αποφεύγεται. Προτείνεται η ανάλογη τροποποίηση του άρθρου 130 του ν.4270/2014, ιδίως κατά το μέρος που δεν διασαφηνίζει αν περιλαμβάνεται ο Φ.Π.Α. Στην ίδια παράγραφο (άρθρο 118 παρ.3), προτείνεται η αντικατάσταση της περ.β' με τη διατύπωση «την περιγραφή και την αξία του αντικειμένου της σύμβασης». - Στην παρ.5 του άρθρου 118 του ν.4412/2016 τίθενται όρια στο ύψος των απευθείας αναθέσεων σε σχέση με τον προϋπολογισμό. Παρότι επί της αρχής συμφωνούμε, η διάταξη αυτή θα μπορούσε να προκαλέσει ερμηνευτικά προβλήματα, ιδίως κατά την εκκαθάριση, καθώς η έννοια των ομοειδών αγαθών, η οποία χρησιμοποιείται για τον υπολογισμό της αξίας της σύμβασης κατά το άρθρο 6, είναι αρκετά ρευστή και σχετική. - Διατηρούμε πολλές επιφυλάξεις για την παρ.3 του άρθρου 120 του ν.4412/2016. Δεν είναι σαφής η ωφέλεια που θα προκύψει από τη δημοσίευση της πρόσκλησης και την προθεσμία των πέντε εργάσιμων ημερών. Κατ' αρχάς προκαλεί καθυστερήσεις χωρίς να προβλέπεται σύντμηση προθεσμιών σε περίπτωση επείγοντος, ενώ κατά δεύτερο θα μπορούσε να προσφέρει ακόμα μεγαλύτερες καθυστερήσεις με την άσκηση ένδικων μέσων κατά άλλης μιας διαδικασίας. Οι ήδη υφιστάμενες διατάξεις δημοσιότητας είναι επαρκείς και η θέσπιση πρόσθετων προκαλεί άσκοπες καθυστερήσεις σε μικρής αξίας συμβάσεις στις οποίες απαιτείται ευελιξία και ταχύτητα. - Στην παρ.6 του άρθρου 200 του ν.4412/2016, προτείνεται να προστεθεί το εξής εδάφιο: «Με την προσφορά του ή κατά την κατάρτιση της σύμβασης, ο ανάδοχος μπορεί να αναφέρει τον ΙΒΑΝ του πιστωτικού ιδρύματος, στον οποίο επιθυμεί να του καταβληθεί το δικαιούμενό ποσό καθώς και ο λογαριασμός ηλεκτρονικού ταχυδρομείου για την ενημέρωσή του για την έκδοση του σχετικού χρηματικού εντάλματος, χωρίς να απαιτείται η υποβολή περαιτέρω δικαιολογητικών». Η ρύθμιση αυτή πέραν του ότι είναι εύλογη, κρίνεται αναγκαία διότι ενίοτε παρατηρούνται παρερμηνείες των ισχυουσών διατάξεων από τις υπηρεσίες εκκαθάρισης καθώς και παράπονα από τους αναδόχους για άσκοπο γραφειοκρατικό φόρτο. - Στην παρ.2 του άρθρου 203 του ν.4412/2016, θα είναι χρήσιμο να διευκρινισθεί ότι η όχληση κοινοποιείται με τον τρόπο ο οποίος έχει προσδιορισθεί στα έγγραφα της σύμβασης, άλλως οι αναθέτουσες αρχές θα επιβαρυνθούν με το κόστος του δικαστικού επιμελητή, και μάλιστα χωρίς να μπορούν να το καταλογίσουν στον ανάδοχο ο οποίος δεν τηρεί τους όρους της σύμβασης. - Η παρ.7 του άρθρου 206 του ν.4412/2016 προτείνεται να καταργηθεί καθώς ουσιαστικά ο ανάδοχος επιβαρύνεται με μια εσωτερική διαδικασία που αρμόζει στην αναθέτουσα αρχή, χωρίς προφανή ωφέλεια για κάποιο από τα δύο μέλη. - Τόσο στην παρ.10 του άρθρου 208 του ν.4412/2016 όσο και στην αντίστοιχη περίπτωση του άρθρου 219, θα πρέπει να εξεταστεί κατά πόσο ο ορισμός του συγκεκριμένου οργάνου θα πρέπει να δημοσιεύεται στο ΔΙΑΥΓΕΙΑ. Σε θετική περίπτωση απαιτείται τροποποίηση του άρθρου 76 του ν.4727/2020. Επίσης, για λόγους συνέπειας, ενδεχομένως η παρ.10 του άρθρου 208 είναι προτιμότερο να τεθεί με τη μορφή πρόσθετων εδαφίων στην παρ.1, όπως γίνεται και στο άρθρο 219. - Στις παρ.8 και 9 του άρθρου 221 του ν.4412/2016 να εξετασθεί το ενδεχόμενο πέραν των τεχνικών υπαλλήλων κατηγορίας ΠΕ -ΤΕ, να προστεθούν οι λέξεις «ή αντίστοιχοι αξιωματικοί», ώστε να καλύπτεται και το κατάλληλο προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων και Σωμάτων Ασφαλείας. - Η περ.ζ' της παρ.11 του άρθρου 221 του ν.4412/2016 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως με τις συναφείς ρυθμίσεις των άρθρων 208 παρ.10 και 219 παρ.1. Η διατύπωση «το σχετικό πρωτόκολλο εκδίδεται από τον Προϊστάμενο της αρμόδιας Υπηρεσίας», έχει ήδη προκαλέσει ερμηνευτικά προβλήματα κατά την εκκαθάριση, καθώς στην Ελληνική Αστυνομία συχνά άλλη υπηρεσία διενεργεί την διαδικασία (π.χ. ανεξάρτητη επιχειρησιακή μονάδα επιπέδου Διεύθυνσης Αστυνομίας) και για άλλη προορίζεται (π.χ. Αστυνομικό Τμήμα). - Στο άρθρο 141 του νομοσχεδίου (καταργούμενες διατάξεις), να προστεθεί η διάταξη της παρ.5 του άρθρου 94 του ν.4635/2019, καθώς είναι αντίθετη στο Ενωσιακό Δίκαιο, εφόσον ρυθμίζει κώλυμα συμμετοχής σε δημόσιες συμβάσεις πέραν από αυτά που προβλέπονται στις Οδηγίες 2014/24/ΕΕ και 2014/25/ΕΕ. - Σε πολλά σημεία του σχεδίου νόμου, εξακολουθεί να περιλαμβάνεται η διευκρίνηση «χωρίς Φ.Π.Α.», η οποία καθίσταται πλέον περιττή, μετά τη σχετική πρόβλεψη στην περ.48 της παρ.1 του άρθρου 2. - Τέλος, σε όλο το σχέδιο νόμου επαναλαμβάνονται παραπομπές στις διατάξεις του π.δ/τος 18/1989 το οποίο αφορά στη δικονομία του ΣτΕ. Ωστόσο, οι διαφορές από τις δημόσιες συμβάσεις εκδικάζονται ως διαφορές ουσίας από τα τακτικά διοικητικά δικαστήρια. Κατά συνέπεια, ορθότερη μας φαίνεται η παραπομπή στις διατάξεις του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (ν.2727/1999, άρθρο 6 παρ.2 περ.α').