Αρχική Εκσυγχρονισμός του δικαίου ανταγωνισμού για την ψηφιακή εποχή-Τροποποίηση ν. 3959/2011 & ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/1 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 11ης Δεκεμβρίου 2018ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β: ΠΑΡΑΒΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ – ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΩΝ Άρθρο 4 Κατάχρηση θέσης ισχύος σε οικοσύστημα δομικής σημασίας για τον ανταγωνισμό – Προσθήκη άρθρου 2Α στον ν. 3959/2011Σχόλιο του χρήστη ΕΕΚΤ (Ένωση Εταιρειών Κινητής Τηλεφωνίας) | 3 Σεπτεμβρίου 2021, 16:17
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΕΕΚΤ (Ένωση Εταιρειών Κινητής Τηλεφωνίας)' | 3 Σεπτεμβρίου 2021, 16:17

    Σχόλιο επί του άρθρου 4 με τίτλο «ΠΑΡΑΒΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ – ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΩΝ», με το οποίο προστίθεται άρθρο 2Α στον ν. 3959/2011: Προτείνεται η απαλοιφή της προτεινόμενης προσθήκης του άρθρου 2Α στον ν. 3959/2011. Ειδικότερα: Με τις προτεινόμενες διατάξεις εισάγεται νέα μορφή παράβασης ανταγωνισμού σε επίπεδο εθνικού δικαίου, η οποία αφορά ειδικά τα «οικοσυστήματα». Η νέα αυτή μορφή προτείνεται επιπλέον των καθιερωμένων παραβάσεων του δικαίου του ανταγωνισμού και δεν απαντά σε άλλες έννομες τάξεις. Δημιουργείται έτσι σημαντικό ανταγωνιστικό μειονέκτημα στις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα και διασπάται η ευρωπαϊκή πολιτική ανταγωνισμού στην ενιαία ενωσιακή αγορά. Περαιτέρω, εγκυμονεί τον κίνδυνο εκτεταμένων παρεμβάσεων της Επιτροπής Ανταγωνισμού στην επιχειρηματική ελευθερία των εταιρειών, χωρίς να έχει τεκμηριωθεί ότι, τουλάχιστον στην Ελλάδα, το υφιστάμενο νομικό οπλοστάσιο δεν είναι επαρκές. Οι προτεινόμενες διατάξεις του νέου άρθρου 2A εισάγουν νέα ορολογία και ορισμούς που δεν απαντώνται σε άλλα εθνικά δίκαια, γεγονός που δημιουργεί σημαντική ανασφάλεια δικαίου και εντείνει περαιτέρω τη διάσταση ανάμεσα σε διαφορετικές δικαιοδοσίες που επηρεάζουν τον ψηφιακό τομέα. Επίσης, οι προτεινόμενες ρυθμίσεις έχουν αλληλοκάλυψη ή επικάλυψη με τις διατάξεις της Πρότασης Κανονισμού για τις Ψηφιακές Αγορές (Digital Markets Act ή DMA). Μάλιστα, σε σχέση με το σχέδιο της DMA που έχει δει το φως της δημοσιότητας, οι προτεινόμενες διατάξεις έχουν αρκετές διαφορές ή αντιθέσεις. Υπό το πρίσμα αυτό, είναι τουλάχιστον πρόωρο να υιοθετηθεί μία ρύθμιση που μπορεί να είναι αντιφατική με ή και αντίθετη προς το ευρωπαϊκό δίκαιο, όπως αυτό θα διαμορφωθεί και που αντιμάχεται το σκοπό της εναρμόνισης μεταξύ των διαφόρων δικαιοδοσιών. Πολύ περισσότερο, που αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει κανένα κενό δικαίου που να πρέπει επειγόντως και πριν την υιοθέτηση της DMA, να καλυφθεί – αφού για το σκοπό αυτό αρκούν οι ισχύουσες σήμερα διατάξεις. Επιπλέον, οι εν λόγω ρυθμίσεις έχουν ευρύ και μη επαρκώς οριοθετημένο πεδίο εφαρμογής και περιέχουν αόριστες και ιδιαίτερα ασαφείς έννοιες. Ειδικότερα, έννοιες όπως το «οικοσύστημα», «οικοσύστημα δομικής σημασίας», «θέση ισχύος», «πλατφόρμα» είναι ελλιπώς ορισμένες, ενώ για την έννοια της «κατάχρησης» δεν υπάρχει ορισμός. Επίσης, με την πρόταση αυτή διαφαίνεται σύγκρουση αρμοδιοτήτων μεταξύ της Επιτροπής Ανταγωνισμού και άλλων ρυθμιστικών και εποπτικών αρχών. Αυτά θα έχουν ως αποτέλεσμα τη δημιουργία τεράστιας δικαιικής ανασφάλειας στις επιχειρήσεις, περιλαμβανομένων και των παρόχων τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών. Να σημειωθεί ότι το κείμενο της Οδηγίας που φέρεται με το νομοσχέδιο προς ενσωμάτωση, δεν περιέχει αντίστοιχη διάταξη, γεγονός που είναι προς επίρρωση του ότι αυτή τη στιγμή παρέλκει η υιοθέτηση μίας τέτοιας, τελείως αόριστης και πρόωρης ρύθμισης. Ούτε σε κάποια άλλη χώρα αυτή τη στιγμή έχει υιοθετηθεί κάτι αντίστοιχο. Ακόμη και στις μεμονωμένες περιπτώσεις που εξετάστηκαν συγκεκριμένες αποκλίσεις από τους ισχύοντες κανόνες ανταγωνισμού για να αντιμετωπιστούν προκλήσεις της ψηφιακής οικονομίας (π.χ. σχετικές πρωτοβουλίες στη Γερμανία), αυτές είχαν σαφώς πολύ πιο στοχευμένο, οριοθετημένο και περιορισμένο αντικείμενο και εύρος.