• Σχόλιο του χρήστη 'Τμήμα Απαλλοτριώσεων Διεύθυνση Δημόσιας Περιουσίας Υπουργείο Οικονομικών' | 9 Σεπτεμβρίου 2021, 13:19

    Kαταρχήν πρέπει να εξεταστεί κατά πόσο τα άρθρα 10, 11 και 13 του ν.3894/2010, τα οποία ενσωματώνονται στο εν λόγω σχέδιο νόμου έχουν εφαρμοστεί στην πράξη σε κηρύξεις αναγκαστικών απαλλοτριώσεων από το 2010, οπότε θεσπίστηκαν το πρώτον μέχρι και σήμερα, διότι διατάξεις που παραμένουν ανεφάρμοστες πρέπει να καταργούνται και να μην ενσωματώνονται σε νέο νόμο. Επίσης για τις εν λόγω ρυθμίσεις επισημαίνεται ότι σε κάθε περίπτωση για την κήρυξη οποιασδήποτε αναγκαστικής απαλλοτρίωσης πρέπει να αναφέρονται συγκεκριμένοι δημόσιοι ή κοινωφελείς σκοποί, όπως ορίζεται στο άρθρο 17 του Συντάγματος. Συνεπώς, εφόσον ο σκοπός της στρατηγικής επένδυσης κριθεί ότι είναι δημόσιας ωφέλειας κυρίως όσον αφορά την οικονομία της χώρας, μπορεί να εφαρμοσθεί το άρθρο 7Α του ν.2882/2001, το οποίο πολλάκις εφαρμόζεται στην πράξη. Ειδικότερα, η προβλεπόμενη στο άρθρο 7Α του ν.2882/2001 διαδικασία επιφέρει άμεσα αποτελέσματα, ενώ στη ρύθμιση του άρθρου 7 παρ. 1. β του προκείμενου σχεδίου νόμου ορίζεται ότι οι απαλλοτριώσεις κηρύσσονται με κοινή απόφαση των αρμόδιων οργάνων των Υπουργείων Ανάπτυξης & Επενδύσεων, Οικονομικών, Περιβάλλοντος & Ενέργειας, Πολιτισμού & Αθλητισμού, Υποδομών & Μεταφορών, ήτοι εμπλέκονται περισσότεροι φορείς & υπηρεσίες, με αποτέλεσμα εκ των πραγμάτων να προκύπτει χρονοτριβή και επιβράδυνση της διαδικασίας κήρυξης της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης. Σημειώνεται ακόμη με την παραπάνω περιοριστική αναφορά συγκεκριμένων Υπουργείων ενδέχεται να παραλείπονται Υπουργεία ή φορείς που εμπλέκονται στην στρατηγική επένδυση, όπως πχ Υπουργείο Τουρισμού σε περίπτωση ξενοδοχειακών ή εν γένει τουριστικών επενδύσεων. Επιπρόσθετα επισημαίνεται ότι στην ανάλυση συνεπειών του άρθρου 7 του προκείμενου σχέδιου νόμου δεν αναφέρονται συγκεκριμένα οι σκοποί δημόσιας ωφέλειας στους οποίους αποσκοπούν οι στρατηγικές επενδύσεις ούτε περιγράφονται οι λόγοι για τους οποίους θεσπίζεται η εν λόγω ρύθμιση ειδικά για τις στρατηγικές επενδύσεις και δεν είναι δυνατή η επίτευξή τους χωρίς την ύπαρξη αυτής της ρύθμισης, αλλά με την εφαρμογή του άρθρου 7Α του ν.2882/2001, με αποτέλεσμα να υπάρχει παρέκκλιση από το ν.2882/2001, ο οποίος ως Κώδικας Αναγκαστικών Απαλλοτριώσεων Ακινήτων διέπει κάθε αναγκαστική απαλλοτρίωση, ώστε να μην τίθεται ζήτημα αντισυνταγματικότητας και ανασφάλειας δικαίου. Τέλος, στην ανάλυση συνεπειών αναγράφεται εντελώς συνοπτικά ότι με το άρθρο 7 γίνεται ενσωμάτωση παλαιότερων διατάξεων οι οποίες και επαναλαμβάνονται, χωρίς όμως να γίνεται ουσιαστικός εντοπισμός του προβλήματος που η εν λόγω ρύθμιση επιδιώκει να επιλύσει και δεν διατυπώνονται συγκεκριμένα οι στόχοι που επιδιώκονται με την εν λόγω ρύθμιση και τους λόγους για τους οποίους δεν είναι δυνατή η επίτευξή τους χωρίς την ύπαρξη της ρύθμισης αυτής, όπως ρητά επιτάσσει το Επιτελικό Κράτος (άρθρο 62 ν. 4622/2019). Κατόπιν των ανωτέρω διαλαμβανομένων, αμφισβητείται η αποτελεσματικότητα και αποδοτικότητα του άρθρου 7 του προκείμενου σχεδίου νόμου καθώς και εν γένει η αναγκαιότητά θέσπισής του.