• Σχόλιο του χρήστη 'Οδυσσέας Κορακίδης' | 27 Οκτωβρίου 2009, 23:33

    Το παρόν σχέδιο νόμου κινείται σε ορθή κατεύθυνση έρχεται να καλύψει τραγικές περιπτώσεις συμπολιτών μας, θεσμοθετώντας ένα πλέγμα προστασίας βασικών ανθρώπινων αναγκών. Ωστόσο επιτρέψτε μου δύο επισημάνσεις. Πρώτον οφειλές προς το Δημόσιο. Η πολιτεία με το παρόν νομοσχέδιο αναγνωρίζει το αυτονόητο. Το ενδεχόμενο απόλυτης αδυναμίας ενός πολίτη κάλυψης των οφειλών του. όμως εξορισμού οι οφειλές μας δεν είναι μόνο στις συναλλαγές με τους ιδιώτες αλλά και με το Κράτος. Οφειλές προκύπτουν και στις δύο περιπτώσεις. Και αδυναμία ανταπόκρισης μπορεί να προκύψει εξίσου και στις δύο περιπτώσεις. Ειδικά προς το Δημόσιο όπου η ανταπόκριση προς τις υποχρεώσεις ορίζεται και από μια ανελαστικότητα. Είναι δε αρκετές οι περιπτώσεις που οι οφειλές προς το Δημόσιο είναι εκείνες που λυγίζουν ένα νοικοκυριό. Θα έπρεπε κατά συνέπεια να υπάρχει και μια πρόνοια σε ανάλογες περιπτώσεις πλήρους αδυναμίας κάλυψης αυτών των οφειλών να διαγράφονται οι προσαυξήσεις στις οφειλές, να ορίζεται ένα μέρος από τις οφειλές στο οποίο να μπορεί να ανταποκριθεί ο πολίτης και να διακανονίζεται με όρους ρεαλιστικούς και δίκαιους. Δεύτερον πολλές είναι οι περιπτώσεις ατομικών επιχειρήσεων ή ελεύθερων επαγγελματιών που ενώ βρίσκουν ένα στοιχειώδες πλαίσιο διακανονισμού των οφειλών του με τις Τράπεζες δεν μπορούν να το βρουν με το Δημόσιο. Υποχρεωμένοι συχνά να καταβάλουν υπέρογκες προσαυξήσεις στις οφειλές τους ενώ έχουν πτωχεύσει ή κλείσει με ζημιές το μαγαζάκι του, τη μικρή του επιχείρηση. Θεωρώ λοιπόν ως επόμενο και αναγκαίο βήμα να υπάρξει μια πρόνοια και για τους χιλιάδες μικροεπαγγελματίες, αυτοαπασχολούμενους, ελεύθερους επαγγελματίες που υπό το βάρος της οικονομικής κρίσης και όχι μόνο έκλεισαν τη δουλεία τους φορτωμένοι με χρέη από το Δημόσιο και που αδυνατούν αποδεδειγμένα να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους. Μ' αυτούς τι θα γίνει; Θα αφεθούν χωρίς καμία υποστήριξη;