Αρχική Ρύθμιση των Χρεών Υπερχρεωμένων ΚαταναλωτώνΆρθρο 1. Πεδίο ΕφαρμογήςΣχόλιο του χρήστη Δημοσθένης | 4 Νοεμβρίου 2009, 20:10
  • Σχόλιο του χρήστη 'Δημοσθένης' | 4 Νοεμβρίου 2009, 20:10

    Θεωρώ, ότι για την αποφυγή τυχόν παρερμηνείας των διατάξεων του παρόντος, θα πρέπει, να αναφερθεί ρητά στην παρ.1 του άρθρου 1 (Πεδίο Εφαρμογής), ότι οι διατάξεις του παρόντος νόμου καλύπτουν και την κατηγορία εκείνη των φυσικών προσώπων, που υπέγραψαν ως εγγυητές σε δανειακές συμβάσεις με τραπεζικά – πιστωτικά ιδρύματα και για όλα τα είδη των δανείων(στεγαστικά, προσωπικά – καταναλωτικά, επαγγελματικά – επιχειρηματικά δια αλληλόχρεων λογαριασμών κ.λ.π.) και ανεξάρτητα αν οι δανειολήπτες ήταν φυσικά ή νομικά πρόσωπα (Εταιρείες Ε.Π.Ε., Α.Ε., κ.λ.π.). Η αναφορά αυτή είναι απαραίτητο να γίνει, γιατί μεγάλος αριθμός σήμερα της κατηγορίας αυτής των εγγυητών χωρίς να ευθύνονται για την μη αποπληρωμή των δανείων για διάφορους λόγους από τους πρωτοφειλέτες – δανειολήπτες, ευθύνονται στον ίδιο βαθμό με τους δανειολήπτες, ως πρωτοφειλέτες, αφού είναι γνωστή η αντιδεοντολογική τακτική που εφαρμόστηκε τα τελευταία χρόνια από τις Τράπεζες, να απαιτούν δηλαδή από τους εγγυητές να υπογράφουν στις δανειακές συμβάσεις ότι παραιτούνται του προβλεπόμενου από τις διατάξεις του Αστικού Κώδικα ευεργετήματος για τους εγγυητές «ενστάσις διζήσεως», πέρα από κάθε έννοια δικαίου, χρηστών και συναλλακτικών ηθών αλλά και σχετικής νομολογίας του Αρείου Πάγου, σύμφωνα με την οποία ο εγγυητής ευθύνεται παρεπομένως προς τον οφειλέτη (ΑΠ 148/1997).