Αρχική Ενσωμάτωση Κεφαλαίου III της Οδηγίας (ΕΕ)2017/1132,όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2019/1151 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 20ής Ιουνίου 2019ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ζ’ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΣ ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ Άρθρο 45 Αποκλεισμένοι διευθυντές (άρθρο 13θ της Οδηγίας 2017/1132)Σχόλιο του χρήστη Κώστας Δημητρίου | 26 Ιανουαρίου 2022, 10:59
  • Σχόλιο του χρήστη 'Κώστας Δημητρίου' | 26 Ιανουαρίου 2022, 10:59

    Θέμα: κατάργηση α7 περ δ και ε Ν. 4194 / 2013 Κώδικας Δικηγόρων – αφορά κατάργηση κωλύματος-ασυμβίβαστου για παράλληλη εμπορική δραστηριότητα και εμπορική ιδιότητα σε δικηγόρους Επειδή γίνεται προσπάθεια δημιουργίας ενός ολοκληρωμένου ΓΕΜΗ (για εμπόρους & μη) και ορθώς γίνεται, θέτω υπόψη τα παρακάτω και ζητώ να υπάρξει προσθήκη-τροπολογία προκειμένου να γίνει εναρμόνιση με το κοινοτικό δίκαιο και να μην έχουμε όσες νοσηρές και απαράδεκτες ("νόθες") καταστάσεις αναφέρω. Ειδικότερα: Α. Με το Ν. 3919/2011 (ΦΕΚ Α’ 32/2011) «Αρχή της επαγγελματικής ελευθερίας, κατάργηση αδικαιολόγητων περιορισμών στην πρόσβαση και άσκηση επαγγελμάτων» προβλέφθηκε κατάργηση κάθε είδους περιορισμού και απαγόρευσης για την άσκηση και του επαγγέλματος του δικηγόρου. Πρόκειται για την περίφημη «απελευθέρωση του δικηγορικού επαγγέλματος», που θεωρήθηκε εκσυγχρονισμός στην λειτουργία της οικονομίας με κατάργηση περιορισμών, προνομίων και αδικαιολόγητης προστασίας υπέρ επαγγελματικών κατηγοριών. Ο νομοθέτης στον συγκεκριμένο νόμο θέσπισε πλήρη κατάργηση κάθε περιορισμού και όρισε ότι οι καταργήσεις αυτών αναφέρονται σε όλο το πλαίσιο των υπαρχόντων περιορισμών, ακόμα κι αν δεν αναφέρονται ρητά! Β. Όμως στη συνέχεια με το Ν. 4194/2013 (ΦΕΚ Α’ 208/2013 «Κώδικας Δικηγόρων» και ειδικότερα στο άρθρο 7 διατηρήθηκαν αναχρονιστικοί περιορισμοί-κωλύματα-ασυμβίβαστα, που αφορούν μόνο την άσκηση του δικηγορικού επαγγέλματος και όχι άλλες κατηγορίες επαγγελματιών! (δεν αναφέρομαι στους συμβολαιογράφους και τους δικαστικούς επιμελητές, όπου λόγω της ιδιαιτερότητάς των λειτουργούν ως όργανα του δημοσίου σε αντίθεση με τους δικηγόρους). Έτσι στο άρθρο 7 του (ισχύοντος από 2013) Κώδικα Δικηγόρων προβλέπεται αυτοδίκαιη απώλεια-αποβολή της ιδιότητας του δικηγόρου !!! και στις περιπτώσεις (βλέπε περιπτώσεις δ και ε), όπου: «…. ο δικηγόρος αποκτά εμπορική ιδιότητα ή ασκεί έργα ή καθήκοντα διευθύνοντος ή εντεταλμένου συμβούλου, διοικητή, διαχειριστή ή εκπροσώπου σε οποιαδήποτε κεφαλαιουχική ή προσωπική εμπορική επιχείρηση ή κοινοπραξία (εκτός αν στην τελευταία περίπτωση άλλος ειδικός νόμος ορίζει διαφορετικά) ή ασκεί άλλο επάγγελμα, και ιδιαίτερα εμπόρου ή μεσίτη, καθώς και κάθε άλλη εργασία, υπηρεσία ή απασχόληση που δεν συνάδει με το δικηγορικό λειτούργημα. ….» !!!! Γ. Με βάση την εμπειρία μου έχω δει διάφορες προβληματικές καταστάσεις, όπως αυτές οι περιπτώσεις, που σας παραθέτω παρακάτω, λόγω αυτής της αναχρονιστικής και αντιαναπτυξιακής ρύθμισης: Ι) επιχειρήσεις να λύονται εξ’ ανάγκης ή να δημιουργούνται προβλήματα στην λειτουργία τους, γιατί κάποιος τυγχάνει να είναι δικηγόρος και μάλιστα με κάποια χρόνια μαχόμενης δικηγορίας και να βρίσκεται σε δίλλημα τι να κάνει, ΙΙ) όπου για να μην σταματήσει η επιχειρηματική δραστηριότητα, αναγκάζονται να κάνουν χρήση τρίτου προσώπου για να συνεχιστεί η δραστηριότητα, ασκώντας κατ’ όνομα εκπροσώπηση-διαχείριση ο τρίτος (εμφανής) και κατά βάση τον έλεγχο τον έχει ο δικηγόρος (αφανής), ΙΙΙ) να δημιουργούνται εντάσεις μεταξύ συνεταίρων, γιατί η δικηγορική ιδιότητα κάποιου εξ’ αυτών είναι «αγκάθι» στην ομαλή λειτουργία της επιχείρησης, και IV) εντελώς προβληματικές καταστάσεις, όπως λ.χ. σε εταιρία ετερόρρυθμη με δύο εταίρους, έναν ομόρρυθμο και έναν ετερόρρυθμο, όπου ομόρρυθμος είναι ο γονιός και ετερόρρυθμος το παιδί και μοναδικός κληρονόμος, ο οποίος τυγχάνει να είναι και δικηγόρος (ο δικηγόρος με βάση την νομοθεσία μόνο ετερόρρυθμος εταίρος δύναται να είναι!) και τελικά με τον θάνατο του μοναδικού ομορρύθμου εταίρου (του γονιού), να οδηγείται αναγκαστικά σε διάλυση η επιχειρηματική δραστηριότητα, γιατί ο μοναδικός κληρονόμος πια, που τυγχάνει να είναι και δικηγόρος (και με κάποια χρόνια μαχόμενης δικηγορίας) να μην δύναται να ασκήσει-συνεχίσει την επιχειρηματική δραστηριότητα. Και όλα τα παραπάνω σκεφθείτε ότι λαμβάνουν χώρα σε εταιρίες και επιχειρηματικές δράσεις, που παρά την εν γένει κακή οικονομική συγκυρία, έχουν κατορθώσει να είναι παραγωγικές, να έχουν αξιοπρεπή κύκλο συναλλαγών, να έχουν αναλάβει και υποχρεώσεις έναντι συναλλασσομένων και πιστωτικών ιδρυμάτων για το μέλλον, να απασχολούν εργαζόμενους και να αποδίδουν στην οικονομία πόρους σημαντικούς και όμως λόγω της άνευ ουσίας πια και αιτίας υπάρχουσας διάταξης, να οδηγούνται στην λύση τους με ό,τι αρνητικό σημαίνει αυτό! Παρακαλώ να λάβετε υπόψη τα ανωτέρω και να προχωρήσετε στην κατάργηση του άρθρου 7 (περίπτωση δ και ε) του Ν. 4194/2013 (ΦΕΚ Α’ 208/2013) «Κώδικας Δικηγόρων» όσον αφορά το κώλυμα-ασυμβίβαστο σχετικά με την παράλληλη άσκηση εμπορικής δραστηριότητας και την χρήση της εμπορικής ιδιότητας και από δικηγόρο. Είναι ευκαιρία στην παρούσα χρονική στιγμή να γίνει επιτέλους αυτό! Θα επιλύσει πολλά προβλήματα και θα είναι ενισχυτικό στην προσπάθεια εκσυγχρονισμού των δομών της ελληνικής οικονομίας.