Αρχική Προτάσεις για την Ενίσχυση της Ρευστότητας της ΑγοράςΓια τις ληξιπρόθεσμες και ενήμερες οφειλέςΣχόλιο του χρήστη Γεώργιος Πετράκης | 21 Νοεμβρίου 2009, 06:51
  • Σχόλιο του χρήστη 'Γεώργιος Πετράκης' | 21 Νοεμβρίου 2009, 06:51

    Αξιότιμη Υπουργός Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας & Ναυτιλίας κυρία Λούκα Τ. Κατσέλη. Οι προτάσεις σας δεν μπορούν να αναθερμάνουν την Οικονομία και να ενισχύσουν την ρευστότητα. Η οικονομική νομιμότητα δεν μπορεί να είναι ετεροβαρής, προστατευτική αν όχι ενισχυτική στις Τράπεζες και χαριστική σε αυτές, αφού μέχρι χθες αδιαφορούσαν για την βιωσιμότητα των καταναλωτών και πολύ μικρών και ΜΜΕ. Θύτες και θύματα του αποσυγχρονισμού των αγορών δεν χωρούν στο ίδιο σακί, αφού τα ποσοστά κέρδους του κεφαλαίου διαρκώς βαίνει αυξανόμενο εις βάρος της εργασίας, με πράξεις εξόχως αντισυνταγματικές και με ενέσεις μεταφοράς και νομιμοποίησης στο στρεβλό σύστημα. Εις ότι αφορά τους 50 φορείς, οι περισσότεροι “τα λένε έτσι για να τα λένε” , πιστεύω σύντομα θα τους ξηλώσει κι αυτούς ο Λαός…..αρκετά με την διγλωσσία. Η περίοδος χάριτος μας φέρνει θύμισες φυλακισμένων και αποτελεί συμβολική αναφορά, όπως και τα ρευστοποιήσιμα καλύμματα το “πάρε ότι θέλεις παλιατζή” αλλά “η γενικευμένη αμνηστία” είναι μεγάλη κουβέντα κι όπως λέει ο Λαός …..μεγάλη κουβέντα μην πεις!. Η ΑΡΝΗΣΗ-Γραφειοκρατία-Δικηγόροι-καθυστερήσεις απονομής δικαιοσύνης μπλοκάρουν και ακυρώνουν τις αμφισβητήσεις οφειλών των Πολιτών και σαφώς την πιστοληπτική του ικανότητα αφού η πιστοδοτική δεν αμφισβητείται ούτε η εναρμόνιση των Τραπεζών, στα χρηστά συναλλακτικά ήθη. Ρωτήστε αλήθεια ποιος πιστεύει ότι είναι ιδρύματα, όπως λειτουργούν ; Οι εγγυήσεις και η φερεγγυότητα αφορά μόνον τους καταναλωτές Πολίτες (πελάτες ?) και ζητούν να υπογράψει όλο το σόι; O διαμεσολαβητής (ombusman europa) τι κάνει; Ο Έλληνας “συνήγορος” τι μετρήσιμα αποτελέσματα έφερε στους Πολίτες της χώρας ; μήπως ξαναγίνουμε “ρόμπες” στην Ευρώπη των 27 και ξαναπιάσουμε πάτo ; Περιμέναμε πιο δραστικά και αποφασιστικά μέτρα. Δεν βάλατε γκολ ενώ όλοι το περιμέναμε, ποτέ όμως δεν είναι αργά, άλλωστε είσθε ιδιαίτερα συμπαθής σε όλους… ενώ για το σύστημα των Ελληνικών Τραπεζών ισχύει το «Κακού Κόρακος, κακόν ωόν». «Κακού Κόρακος, κακόν ωόν» Στην αρχαία Αθήνα, κατά τον 5ο π.Χ. αιώνα, ζούσε ένας διάσημος ρήτορας και διδάσκαλος της ρητορικής που τον έλεγαν Κόρακα. Καταγόταν από τις Συρακούσες, όπου και είχε διατελέσει σύμβουλος («παραδυναστεύων») του τυράννου Ιέρωνα (477 – 466 π.X.), από τον οποίο και εξορίστηκε. Είχε γράψει ένα πολύκροτο για την εποχή του έργο με τον τίτλο «Τέχνη», στο οποίον εξέταζε τους νόμους και τους κανόνες της ρητορικής και φυσικά είχε πολλούς μαθητές που ενδιαφέρονταν να μάθουν τη ρητορική τέχνη. Θεωρείται ο θεμελιωτής της έντεχνης ρητορείας. Μεταξύ των μαθητών του ήταν και ο Αθηναίος Τεισίας, με τον οποίο ο Κόρακας, σίγουρος για τις γνώσεις του και τη διδακτική του ικανότητα, συμφώνησε ότι ο μαθητής θα πλήρωνε στον δάσκαλο τα δίδακτρα μόνον όταν θα κέρδιζε την πρώτη του δίκη στο δικαστήριο, αφού αυτό θα ήταν απόδειξη της καλής του καταρτίσεως . Ο μαθητής όμως, όταν «ξεσκόλισε», δεν ανελάμβανε καμιά δίκη και έτσι ούτε έχανε ούτε κέρδιζε, και πάντως δεν πλήρωνε. Για το λόγο αυτό ο δάσκαλος απεφάσισε να αναζητήσει δικαστικώς την αμοιβή του. Στο δικαστήριο και οι δύο αντίδικοι παραδέχθηκαν τη συμφωνία τους, καθένας τους όμως υποστήριξε τις απόψεις του με το δικό του τρόπο. «Κύριοι δικαστές», είπε στην αγόρευσή του ο δάσκαλος, «ο μαθητής μου πρέπει οπωσδήποτε να μου πληρώσει τα δίδακτρα που μου χρωστάει, όποια και αν θα είναι η απόφασή σας. Αν μεν με δικαιώσετε, πρέπει να πληρώσει για να εκτελεσθεί η δικαστική απόφαση. Αν όμως δεν δικαιώσετε εμένα αλλά εκείνον, τότε ο μαθητής μου κερδίζει την πρώτη του δίκη, αποδεικνύεται η δική του καλή κατάρτιση και η δική μου καλή διδασκαλία, και πρέπει να με πληρώσει για να τηρήσει τη συμφωνία μας». Ο μαθητής όμως ήταν αντάξιος του δάσκαλου. «Κύριοι δικαστές», είπε στη δική του αγόρευση, «εγώ δεν έχω καμιά υποχρέωση πληρωμής, όποια και αν θα είναι η απόφασή σας. Αν μεν με δικαιώσετε, δεν υποχρεούμαι να πληρώσω για να εφαρμοσθεί η δική σας απόφαση, αν δε δεν με δικαιώσετε, γιατί τότε δεν θα έχω κερδίσει ακόμα την πρώτη μου δίκη και επομένως κατά τη συμφωνία μας δεν έχω ακόμα υποχρέωση καταβολής αμοιβής». Κόρακας.doc 21/2/2009 Οι δικαστές «βραχυκυκλώθηκαν» μπροστά στις δύο ατράνταχτες λογικές. Συνεδρίαζαν σκεπτόμενοι όλη την ημέρα, χωρίς να μπορούν να καταλήξουν σε απόφαση. Και επειδή τότε υπήρχε γι’ αυτούς όριο χρόνου μέχρι τη δύση του ηλίου, με το τέλος της ημέρας απέπεμψαν τους δύο αντιδίκους χωρίς να εκδώσουν απόφαση, λέγοντας τους αγανακτισμένοι την παροιμιώδη φράση, που αποτελούσε και λογοπαίγνιο με το όνομα του δάσκαλου: «Κακού κόρακος, κακόν ωόν». Μια φράση που διασώζεται μέχρι τις μέρες μας και αντιστοιχεί με τις δικές μας παροιμίες (αν και μόνο για την περίπτωση κακής συμπεριφοράς) «κατά τον μαστρο-Γιάννη και τα κοπέλια του» ή «με ότι δάσκαλο καθίσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις» ή «το μήλο κάτω από τη μηλιά θα πέσει».