Αρχική Προτάσεις για την Ενίσχυση της Ρευστότητας της ΑγοράςΓια τις ληξιπρόθεσμες και ενήμερες οφειλέςΣχόλιο του χρήστη Στέλιος Μητρόγλου | 21 Νοεμβρίου 2009, 21:32
Υπουργείο Ανάπτυξης Νίκης 5-7, 10180, Αθήνα email: public@mnec.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Θα ήθελα κατ' αρχήν να ευχαριστήσω και να συγχαρώ, όλους όσοι εργάστηκαν γι' αυτή την πρωτοβουλία/καινοτομία (ομολογουμένως πρωτοφανή για τα ελληνικά δεδομένα), με αποτέλεσμα να βρίσκω "βήμα", ακόμη κι εγώ, ένας απλός πολίτης, που μέχρι σήμερα δεν είχα καν διανοηθεί να περάσω έστω και έξω από κάποια δημόσια υπηρεσία, πολύ περισσότερο να εκφράσω την άποψή μου ή τον προβληματισμό μου. Δεν είμαι ούτε σπουδαγμένος οικονομολόγος, ούτε επιχειρηματίας, ούτε κάν απλός επιτηδευματίας. Ώς εκ τούτου, θα ήταν τουλάχιστον άδικο να εκφράσω άποψη και να πάρω θέση πάνω σε ένα θέμα που... δεν "κατέχω" για τους λόγους που ανέφερα παραπάνω. Ωστόσο, διαβάζοντας το αρχικό κείμενο της εισήγησης, μου γεννήθηκε η εύλογη, κατ' εμέ, απορία από μια συγκεκριμένη παράγραφο. Την παραθέτω: "Οι σχεδιαζόμενες διατάξεις δίνουν τη δυνατότητα σε επιχειρήσεις που έχουν περιέλθει σε δυσχερή θέση μέσα από την αναστολή της εξυπηρέτησης ή τη ρύθμιση των δανειακών τους υποχρεώσεων να ανασάνουν, να καλύψουν τις άμεσες ανάγκες τους, να επανασχεδιάσουν τις προτεραιότητες τους, να διατηρήσουν τη βιωσιμότητά τους και να προάγουν μέσα σε δυσχερείς συνθήκες την επιχειρηματική τους δράση". 'Εστω ότι έγιναν όλα αυτά, (οι ρυθμίσεις των δανειακών υποχρεώσεων, η κάλυψη των άμεσων αναγκών, ο επανασχεδιασμός των προτεραιοτήτων κλπ.). Πώς θα μπορούσαν να έχουν ομαλή και κατά κάποιον τρόπο κερδοφόρα συνέχεια, ώστε να "αντέξουν" σαν επιχειρήσεις στο μέλλον, όταν το "προϊόν" που θα συνεχίσουν να παράγουν, φυσικό είναι να απευθύνεται σε "μένα", που όμως θα το αγνοήσω, όχι γιατί δεν το έχω ανάγκη, ή απλά δεν μου χρειάζεται, αλλά, γιατί εγώ, ο πελάτης (που στη δική μου αγοραστική ικανότητα θα στηριχθεί ο επιχειρηματίας/μαγαζάτορας), πρέπει, για ακόμα μια φορά, να "σφίξω το ζωνάρι", όπως συνηθίσαμε να το λέμε. Προβληματίζομαι,λοιπόν, αν τα "μέτρα" είναι δυνατόν να αποδώσουν, αφού καλύπτουν το ένα σκέλος του προβλήματος. Προσωπικά, πιστεύω, πως οι οποιεσδήποτε ρυθμίσεις για αναζωπύρωση της αγοράς, θα έπρεπε να γίνουν και προς τα δύο "σκέλη" παράλληλα, κάτι που είχε επισημάνει προεκλογικά και ο Πρωθυπουργός. Αλλιώς, αυτό που θα μείνει τελικά, από την "ένεση", θα είναι το γνωστό: "Παρηγοριά στον άρρωστο, μέχρι να βγεί η ψυχή του". Με κάθε επιφύλαξη, πάντα, αφού όπως προείπα, δεν είμαι σπουδαγμένος(!!!). Ευχαριστώ για τη φιλοξενία.