Αρχική Ίδρυση, ανάπτυξη, διαχείριση και λειτουργία των Επιχειρηματικών Πάρκων -Ενιαίο πλαίσιο ρύθμισης για τους φορείς Οργανωμένων Υποδοχέων Μεταποιητικών και Επιχειρηματικών ΔραστηριοτήτωνΆρθρο 13-Εισφορά σε γη και σε χρήμαΣχόλιο του χρήστη ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΚΑΛΛΙΓΑΙΑ | 10 Σεπτεμβρίου 2022, 14:34
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΚΑΛΛΙΓΑΙΑ' | 10 Σεπτεμβρίου 2022, 14:34

    Το άρθρο 13 περί εισφοράς σε γη και χρήμα, εξακολουθεί να διατηρεί την ασάφεια, η οποία ήταν διάχυτη και στον ν. 3982/2011. Στην παράγραφο 3 αναφέρεται ότι ΄΄ Οι κοινόχρηστοι χώροι, …….με εξαίρεση τις εκτάσεις γης που ανήκουν στο Δημόσιο ή τους ο.τ.α. και μπορούν να αξιοποιηθούν από την πολεοδομική μελέτη για τις δραστηριότητες του άρθρου 5.΄΄ . Στην παράγραφο 4 αναφέρεται ότι: ΄΄ ……….Αν τα ποσά που συγκεντρώνονται από τις εισφορές υπερκαλύπτουν τα απαιτούμενα για την υλοποίηση των έργων υποδομής, το πλεόνασμα περιέρχεται στην Ε.Α.Δ.Ε.Π. για τους σκοπούς της και κατατίθεται σε ειδικό λογαριασμό.΄΄ Στην παράγραφο 6 αναφέρεται ότι: ΄΄ Αν τα οικόπεδα που προέρχονται από μετατροπή χρηματικής εισφοράς σε εισφορά σε γη πλεονάζουν, η Ε.Α.Δ.Ε.Π. μπορεί να χρησιμοποιεί τη γη αυτή για τις χρήσεις που επιτρέπονται στο Ε.Π. ή να την εκποιεί ή να παραχωρεί τη χρήση της. Επίσης, αν κριθεί από την αρμόδια υπηρεσία ότι η εισφορά σε γη πρέπει να ληφθεί από μη ρυμοτομούμενο τμήμα ιδιοκτησίας, πλην όμως το τμήμα αυτό δεν είναι αξιοποιήσιμο πολεοδομικά ή δεν προβλέπεται από την πολεοδομική μελέτη ή η αφαίρεσή του είναι φανερά επιζήμια για την ιδιοκτησία, μπορεί να μετατρέπεται σε ισάξια εισφορά σε χρήμα που διατίθεται αποκλειστικά για τη δημιουργία κοινόχρηστων χώρων ή έργων υποδομής στο Ε.Π.΄΄ Οι ως άνω φράσεις- εξαιρέσεις, πέρα από ξεκάθαρα αντισυνταγματικές, πρέπει να απαλειφθούν, διότι ενισχύουν και ουσιαστικά δικαιολογούν την ενδεχόμενη ασάφεια, την οποία θα εμπεριέχει η ίδια η πολεοδομική μελέτη και ο γενικότερος σχεδιασμός του έργου. Τόσο η πολεοδομική μελέτη, όσο και ο προϋπολογισμός του έργου επιβάλλεται να είναι απόλυτα ξεκάθαρα και συγκεκριμένα ώστε να μην υπάρχει, στην συνέχεια, ζήτημα νομιμότητας στην πράξη εφαρμογής και στην ίδια την χρηματοδότηση του έργου και τις πηγές αυτής. Σύμφωνα με τις συνταγματικές επιταγές της αναλογικότητας και της ισότητας, ιδιώτες και δημόσιο, ως ιδιοκτήτες γης, των οποίων αλλοιώνονται εμπράγματα δικαιώματα, πρέπει να έχουν την ίδια μεταχείριση. Εξαιρέσεις και ασάφειες, οι οποίες δικαιολογούν πλεόνασμα ή έλλειμμα εισφοράς σε γη ή χρήμα, θα οδηγήσουν στο ίδιο αποτέλεσμα, το οποίο υπάρχει σήμερα, ήτοι αυτό των μακροχρόνιων δικαστικών διενέξεων. Ο πολεοδομικός σχεδιασμός και ο προϋπολογισμός του έργου πρέπει να είναι ξεκάθαροι, προκειμένου να αποφεύγονται φαινόμενα, τα οποία αντιμετωπίζουμε σήμερα, όπως δημιουργία μη άρτιων και μη οικοδομήσιμων ιδιοκτησιών, μείωση αξίας ακινήτων και υπέρογκη εισφορά σε γη και χρήμα, η οποία ισοδυναμεί ουσιαστικά με ΄΄δήμευση΄΄ της περιουσίας. Δεν είναι ανεκτό να καταλείπεται κανένα περιθώριο στον αρμόδιο φορέα υλοποίησης για την αύξηση εισφοράς σε γη ή χρήμα σε βάρος ιδιοκτήτη, εκ των υστέρων και για λόγους δήθεν υλοποίησης του έργου και δήθεν λόγω έλλειψης χρηματοδότησης. Αυτή θα πρέπει να είναι εξασφαλισμένη και να μην στηρίζεται αποκλειστικά και μόνο στις εισφορές ιδιοκτητών, η είσπραξη των οποίων προφανώς δεν είναι διασφαλισμένη. Ούτε, βέβαια, το περιθώριο να διαχειρίζεται ενδεχόμενο πλεόνασμα γης ή χρήματος. Περαιτέρω, πρέπει να υπάρξει συγκεκριμένη πρόβλεψη περί καταβολής αποζημιώσεων, προ της έναρξης κάθε διαδικασίας. ‘Ετσι, θα αποφεύγονται φαινόμενα, όπου ιδιοκτήτες, στους οποίους οφείλονται αποζημιώσεις μεγαλύτερου ποσού από αυτό της εισφοράς σε χρήμα, να εξακολουθούν να εμφαίνονται ως οφειλέτες, ενώ, παράλληλα, γίνονται ουσιαστικά ΄΄θύματα΄΄ εφαρμογής του άρ. 12 ν. 1337/1983 και αφαιρούνται από αυτούς τα μη αποζημιούμενα τμήματα, προ πάσης καταβολής αποζημίωσης. Αυτά είναι φαινόμενα, τα οποία αντιμετωπίζουμε σήμερα και εάν συνεχίσει η ίδια πρακτική, ουσιαστικά αναιρείται η ίδια η υλοποίηση του έργου. Τέλος, η εισφορά σε γη θα πρέπει να αποδεσμευτεί από την έκδοση φορολογικής ενημερότητας και γενικότερα να αντιμετωπίζεται ως φορολογικό βάρος. Τα δικαστήρια έχουν αποφανθεί σχετικά.