Αρχική Προτάσεις για την Ενίσχυση της Ρευστότητας της ΑγοράςΠώς γίνεται η ρύθμιση των οφειλώνΣχόλιο του χρήστη Βαρελάς Σωτήρης | 23 Νοεμβρίου 2009, 11:00
  • Σχόλιο του χρήστη 'Βαρελάς Σωτήρης' | 23 Νοεμβρίου 2009, 11:00

    Η λύση στο πρόβλημα των οφειλών θα επέλθει μοναχά από τις ίδιες τις τράπεζες και με την προϋπόθεση ότι θα εξελιχθούν από χρηματοπιστωτικά ιδρύματα σε στυλοβάτες της οικονομίας όπως γίνεται σε χώρες του εξωτερικού. Για παράδειγμα σε χώρες με ανεπτυγμένο χρηματοπιστωτικό σύστημα όπως ο Καναδάς οι οφειλέτες των τραπεζών χρήζουν εξ ολοκλήρου διαφορετικής αντιμετώπισης. Όταν μια επιχείρηση χρεοκοπήσει η τράπεζα δε σπεύδει να δεσμεύσει τα περιουσιακά στοιχεία του οφειλέτη και να τον οδηγήσει στη φυλακή. Εκεί οι τράπεζες διαδραματίζουν ουσιαστικότερο ρόλο προσφέροντας τις συμβουλές τους πως η επιχείρηση θα ξεφύγει από τον κυκεώνα της χρεοκοπίας. Αναλαμβάνουν για εύλογο χρονικό διάστημα έως ότου η επιχείρηση διαφύγει του κινδύνου το μάνατζμεντ της επιχείρησης εντοπίζοντας τα λάθη και τις αστοχίες που την οδήγησαν στο μαρασμό ενώ υλοποιεί και νέες προτάσεις και καινοτομίες που θα την οδηγήσουν στην ανάπτυξη αναλαμβάνοντας και το κόστος αυτής της υλοποίησης. Στη πλειοψηφία των περιπτώσεων οι επιχειρήσει επιστρέφουν στη βιωσιμότητα τους με τρόπο αποδοτικό και αποτελεσματικό και συνεχίζουν να αποπληρώνουν τις οφειλές τους μαζί με τις νέες που δημιουργήθηκαν. Οι τράπεζες λοιπόν μέσω ειδικού τμήματος τους στελεχωμένο με εμπειρογνώμονες όλων των ειδικοτήτων αναλαμβάνουν τη διοίκηση των επιχειρήσεων όσο μικρές και αν είναι και κατόπιν το παραχωρούν ξανά στον ιδιοκτήτη. Τα πλεονεκτήματα αυτού του είδους της πολιτικής είναι πολλαπλά αφού το οικονομικό σύστημα θα συνεχίσει να λειτουργεί (εργασία, ρευστότητα, ανάπτυξη) και η τράπεζα θα συνεχίσει να παίρνει τις οφειλές της. Όλα αυτά απαιτούν οι τράπεζες να αντιληφθούν και τον κοινωφελή τους χαρακτήρα όπως χαρακτηριστικά έγραφε ο αείμνηστος πρώην Διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος κ.Βαλαωρίτης στον Ελευθέριο Βενιζέλο. Εδώ πρέπει να διαδραματίσει σημαντικό και η νέα διακυβέρνηση εφόσον θελήσει τη λειτουργία μιας παρόμοιας πρακτικής να την εποπτεύσει και γιατί όχι να μην συμμετέχει στην ανάπτυξη των επιχειρήσεων που βρίσκονται σε δυσμενή θέση κάτω από το βάρος των οφειλών.