Αρχική Προτάσεις για την Ενίσχυση της Ρευστότητας της ΑγοράςΓια τις ληξιπρόθεσμες και ενήμερες οφειλέςΣχόλιο του χρήστη Πανος | 24 Νοεμβρίου 2009, 20:56
  • Σχόλιο του χρήστη 'Πανος' | 24 Νοεμβρίου 2009, 20:56

    Ποιό το νόημα της ρύθμισης όταν η επιχείρηση έχει ούτως ή άλλως πέσει έξω? Το μόνο που θα επιτευχθεί είναι η επιχείρηση αυτή, έχοντας κερδίσει χρόνο, να προσπαθήσει μέσω πιστώσεων που θα λάβει από την αγορά να εξοφλήσει τα δάνειά της στις τράπεζες, και για τα οποία έχει εγγυηθεί ο ίδιος ή συγγενικό του πρόσωπο προσωπικά, με απώτερο στόχο να σώσει το προσωπικό του ακίνητο που βρίσκεται στο απυρόβλητο των προμηθευτών της. Θα σταματήσει να πληρώνει τις Ασφαλιστικές εισφορές, τον ΦΠΑ και τους εργαζόμενούς νομίζοντας ότι μπορεί να μην πιαστεί, να αποφύγει την πληρωμή ΚΑΙ να σώσει το σπίτι του αφού τα χρήματα αυτά θα τα προωθεί σε εξόφληση των δανειακών του υποχρεώσεων. Τέλος σε συνάρτηση με επιθετικές κινήσεις που ενδεχομένως θα κάνει προκειμένου να μην έχει αποθέματα και να δημιουργήσει μια παραπλανητική εντύπωση στην αγορά και κυρίως στους προμηθευτές του θα μειώσει τις τιμές πώλησης κάτω από τα λελογισμένα επίπεδα, με αποτέλεσμα να δημιουργήσει πρόβλημα σε όσους επιχειρούν στον ίδιο κλάδο και είναι ακόμα υγιείς. Συγκεντρωτικά όλα τα παραπάνω θα δημιουργήσουν έναν ακόμη φαύλο κύκλο, αφού προμηθευτές δεν θα πληρώνονται και θα γίνουν και αυτοί προβληματικοί, το κράτος δεν θα εισπράττει τους φόρους που αναλογούν, οι μισθωτοί θα εργάζονται αλλά δεν θα αμείβονται, και σε τελική ανάλυση θα προκαλέσει σημαντικές απώλειες κεφαλαίου στην συνολική οικονομία. Αν δεν έχει ουσιαστικά πέσει έξω η επιχείρηση, αλλά έχει πέσει θύμα μιας προσωρινής άρρυθμης κατάστασης, ενώ εξακολουθεί να προσφέρει ένα ανταγωνιστικό προϊόν ή υπηρεσία που να έχει ζήτηση, έχω την ακράδαντη πεποίθηση ότι πρώτη η ίδια η τράπεζά του θα επιδιώξει μια ρύθμιση των οφειλών ,προκειμένου να αποφύγει την υπαγωγή της χρηματοδότησης σε καθυστέρηση, που σημαίνει ότι το ισόποσο του δανείου θα αφαιρεθεί από τα κέρδη ΚΑΙ θα πρέπει να υποκατασταθεί από τους μέτοχους προκειμένου η τράπεζα να διατηρήσει την κεφαλαιακή της επάρκεια. Υπάρχει φυσικά τράπεζα που δεν το κάνει αυτό και αναγκάζεται να προβαίνει σε συνεχείς αυξήσεις του μετοχικού τους κεφαλαίου, νομίζω όμως ότι απώτερος στόχος είναι να αποκτήσει μελλοντικές υπεραξίες αγοράζοντας τώρα σε πλειστηριασμούς, κυριολεκτικά κοψοχρονιά, τις περιουσίες των οφειλετών της. Εκεί μπορεί να επέμβει ο νομοθέτης.. Επίσης θέλω, προκειμένου να προχωρήσω στις προτάσεις μου, να υπενθυμίσω ότι τα λεγόμενα φέσια τελικά τα πληρώνουν οι καλοπληρωτές μέσω επιτοκιακής επιβάρυνσης, οπότε έχουμε πάλι μείωση της ανταγωνιστικότητας των βιώσιμων επιχειρήσεων. Επίσης οι τράπεζες έχουν ευθύνη και για δάνεια που έδωσαν χωρίς κανέναν έλεγχο μέσα στην φρενίτιδα του ανταγωνισμού, αλλά και δάνεια που έδωσαν σε απατεώνες, οι οποίοι φυσικά ουδέποτε σκόπευαν να τα επιστρέψουν. ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ: -Προαπαιτούμενο είναι η δυνατότητα εξυγίανσης και επιβίωσης της επιχείρησης και όχι ο χρόνος που έγινε το δάνειο ληξιπρόθεσμο και απαιτητό. Συνεπώς ο χρόνος δημιουργίας ληξιπρόθεσμης οφειλής δεν πρέπει να παίζει κανέναν ρόλο. -Η αίτηση προς την τράπεζα θα πρέπει να περιλαμβάνει μια πλήρη εικόνα της επιχείρησης, τα αίτια που οδήγησαν στην ταμειακή στενότητα, τις προτάσεις για την εξυγίανση και το ταμειακό πρόγραμμα που θα περιλαμβάνει και το χρονοδιάγραμμα αποπληρωμής του δανείου, το οποίο δεν μπορεί να ξεπερνάει τα 10 χρόνια. Τυχόν ψευδή στοιχεία να έχουν αυστηρότατη ποινική αντιμετώπιση Αν υπάρχουν ήδη ή μπορούν να προσφερθούν επαρκείς εξασφαλίσεις (δηλαδή προσημειώσεις σε συνάρτηση με την εμπορική αξία μείον οφειλές σε εργαζόμενους, ασφαλιστικά ταμεία και δημόσιο ίση με το ποσό του δανείου) η πρόταση θα γίνεται υποχρεωτικά δεκτή από την τράπεζα, με την προϋπόθεση ότι από την στιγμή αυτή καμία επιπλέον προνομιούχα επιβάρυνση των ακινήτων δεν θα είναι δυνατή, οπότε το κράτος ΚΑΙ οι εργαζόμενοι θα πρέπει να απεμπολούν τα σχετικά δικαιώματά τους. Επίσης όλα τα περιουσιακά στοιχεία της επιχείρησης ή του εγγυητή θα δεσμεύονται ώστε να μην μπορεί να γίνει πώληση ή μεταβίβαση ή να προστεθούν βάρη στα ακίνητα. Αν το ποσό δεν επαρκεί ή δεν υπάρχουν εμπράγματες εγγυήσεις και η τράπεζα δεν θεωρεί την επιχείρηση βιώσιμη, το δάνειο θα εκχωρείται στο δημόσιο σε αξία ανάλογη του ποσού που εικάζεται ότι θα εισπραχθεί και θα καθορίζεται από ειδική επιτροπή του υπουργείου οικονομικών και ΤτΕ έχοντας ως βασικό κριτήριο τις προϋποθέσεις με τις οποίες δόθηκε η χρηματοδότηση με ταυτόχρονη μεταβίβαση όλων των εγγυήσεων. Οπότε αν πχ δόθηκε το δάνειο χωρίς καμία εμφανή αξιολόγηση σε άπειρο επιχειρηματία χωρίς επιχειρηματικό σχέδιο η τράπεζα δεν θα εισπράξει παρά ελάχιστο ποσοστό του δανείου. Στη συνέχει το κράτος, με δικά του πλέον κριτήρια, θα αποφασίσει πώς θα γίνει η αποπληρωμή του χρέους της. Η ενέργεια αυτή μπορεί να χρηματοδοτηθεί μέσω της έκδοσης ειδικών ομολόγων, ή σύστασης εταιρείας ειδικού σκοπού, όπου ο ομολογιούχος ή η εταιρεία θα μπορεί να κερδίσει από το ενδεχόμενο μεγαλύτερο ποσό επανείσπραξης του δανείου. Η ενδιάμεση περίπτωση, δηλαδή να μην υπάρχουν επαρκείς εγγυήσεις ενώ η τράπεζα θεωρεί την επιχείρηση βιώσιμη ρυθμίζεται ούτως ή άλλως από την ίδια την αγορά. Στην χειρότερη περίπτωση θα αντιμετωπιστεί όπως η επιχείρηση που δεν κρίνεται βιώσιμη. -Επιδότηση του επιτοκίου, ειδικά στις παραγωγικές ή τουριστικές επιχειρήσεις. -Κατάργηση της εισφοράς 0,6% (αφού είναι παντελώς παράλογο να φορολογείσαι για τους τόκους που πληρώνεις) ή έστω εξορθολογισμός τους σε εύλογο ποσοστό πχ 5% επί των τόκων που καταβάλλονται. Οπωσδήποτε κατάργησή του για τις μη ενήμερες οφειλές. Αντ΄ αυτού ο τόκος υπερημερίας να αποτελεί κρατικό έσοδο, προκειμένου να αντισταθμιστούν οι απώλειες από την κατάργηση της εισφοράς και προκειμένου οι τράπεζες να μην έχουν κανένα κίνητρο να οδηγήσουν το δάνειο σε καθυστέρηση. Απαγόρευση στις τράπεζες να αγοράζουν ακίνητα μέσω πλειστηριασμών. Να απαγορεύεται η αγορά περισσότερων του ενός ακινήτου εντός πέντε ετών από το ίδιο πρόσωπο ή εναλλακτικά να μπορεί να γίνει η αγορά ακινήτου σε πλειστηριασμό μόνο όταν αυτό καλύπτει τις στεγαστικές ή επαγγελματικές ανάγκες του αγοραστή. Αυτό θα δώσει ένα τέλος στην δυσπιστία των οφειλετών, ότι δηλαδή το ακίνητό τους θα αποτελέσει πηγή πλουτισμού για τις τράπεζες ή τα κοράκια, ενώ θα δώσει ώθηση στις τράπεζες να διαπραγματευτούν την απ’ ευθείας αγορά του προσημειωμένου ακινήτου από τον οφειλέτη σε ρεαλιστική τιμή, χωρίς όμως να δίνεται αμνηστεία στους υπερήμερους οφειλέτες, εις βάρος των συνεπών στις υποχρεώσεις τους επαγγελματιών. Δραστική μείωση των αμοιβών συμβολαιογράφων, κλητήρων και δικηγόρων. Όλα τα έξοδα να βαρύνουν τον επισπεύδοντα, χωρίς δυνατότητα αναζήτησής τους από τον οφειλέτη. -Σε ακραίες κοινωνικές περιπτώσεις, όταν δηλαδή η οικονομική αδυναμία οφείλεται σε βαριά ασθένεια ή και θάνατο του επιχειρηματία, θα πρέπει να δύνεται η δυνατότητα αναστολής οποιασδήποτε πληρωμής για 2 τουλάχιστον χρόνια, κατά την διάρκεια των οποίων όμως καμία πώληση ή επιβάρυνση των περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη δεν θα επιτρέπεται χωρίς την άδεια της τράπεζας. Επίσης θα δημιουργηθούν οι κατάλληλες δομές που θα βοηθούν την μεταβίβαση της επιχείρησης σε ενδιαφερόμενους επενδυτές. Υποχρεωτική μελλοντικά η ασφάλιση των δανείων για αναστολή ή απαλλαγή καταβολής των δόσεων σε περίπτωση βαριάς ασθένειας ή θανάτου. ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΕΙΡΕΣΙΑ: Έχει ενδιαφέρον από κοινωνιολογική πλευρά η άποψη της πλειοψηφίας του λαού, ότι δήθεν ο ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ είναι καταστροφή και εργαλείο του Διαβόλου! Απλώς προφανώς όλοι προτιμάνε να μην γνωρίζει κανείς την οικονομική τους συμπεριφορά, και να πιστώνονται χωρίς να υπάρχει κανένας έλεγχος. Αυτό θα οδηγούσε σε υπέρμετρη επιβάρυνση του κινδύνου του εκάστοτε πιστωτή και τελικά σε αύξηση του κόστους δανεισμού ή και κατάρρευσης του συστήματος, αφού κανείς δεν θα δάνειζε (βλέπε κατέθετε τα χρήματά του) κάποιον ο οποίος θα δάνειζε με την σειρά του χωρίς κανέναν έλεγχο. Στην πραγματικότητα θεωρώ ότι είναι προτιμότερη η επιμήκυνση της διατήρησης των στοιχείων στην βάση δεδομένων. Όταν κάποιος δεν έχει εγγραφές στον ΤΕΙΡΕΣΙΑ αναρωτιέσαι για το χρονικό διάστημα που είναι στην αγορά, αν είναι δηλαδή καινούργια επιχείρηση. Αντίθετα κάποιος που είχε δυσμενή προ 15ετίας χωρίς υποτροπή κρίνεται οπωσδήποτε θετικά. Επίσης θα έπρεπε να επιβληθεί η πρόσβαση στα στοιχεία του ΤΕΙΡΕΣΙΑ σε οποιονδήποτε έχει έννομο συμφέρον, προκειμένου η αξιολόγηση του πιστωτικού κινδύνου να μπορεί να γίνεται καλύτερα και από τις επιχειρήσεις ή τους ιδιώτες, με προφανή οφέλη για την υγιή οικονομία (πχ ο εκμισθωτής πριν νοικιάσει το ακίνητό του θα έπρεπε να γνωρίζει την συναλλακτική συμπεριφορά του υποψήφιου ενοικιαστή. Απίστευτα πολλά δάνεια έχουν καταστεί επισφαλή επειδή ο ενοικιαστής δεν πλήρωνε το νοίκι του χρηματοδοτημένου ακίνητου). Σε γενικές γραμμές οποιαδήποτε αλλαγή στους όρους λειτουργίας του ΤΕΙΡΕΣΙΑ που αφορά την ποσότητα των πληροφοριών που καταγράφονται και τον χρόνο που διατηρούνται θα έχει μόνο αρνητικό αντίκτυπο για την πραγματική οικονομία, ενώ σημειώστε ότι για να έχει κοινωνικό χαρακτήρα το μέτρο, δηλαδή να είναι ευχαριστημένοι αυτοί που «βλάπτονται» από την καταχώρηση των στοιχείων τους δεν θα αρκεί τίποτα λιγότερο από την κατάργησή του. Τέλος θέλω να τονίσω οτι το πρόβλημα της ρευστότητας δεν έχει καμιά σχέση με την ρύθμιση των οφειλών προς τις τράπεζες. Κακώς δίνεται η εντύπωση ότι με το υπό συζήτηση νομοσχέδιο θα βελτιωθεί η ρευστότητα της αγοράς. Εικάζω δε ότι όσο πιο επαχθείς θα είναι οι ρυθμίσεις για τις τράπεζες, τόσο θα χειροτερεύσει η κατάσταση. Βασική πηγή έλλειψής της ρευστότητας είναι το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών σε συνδυασμό με το EURO. Για την περίοδο Ιαν-Σεπ 2009 ανήλθε στα 18.332 εκατ. € ενώ την ίδια περίοδο του 2008 ανήλθε στα 24.542 εκατ. €. Τι σημαίνει αυτό? Το τραγικό έλλειμμα ανταγωνιστικότητας και το κυριότερο ότι τα χρήματα βγήκαν από την χώρα ως εμβάσματα προς τους προμηθευτές των προϊόντων και των υπηρεσιών. Επομένως ΑΥΤΑ τα χρήματα λείπουν από την αγορά. Απλώς πήραμε χαμπάρι μόλις τώρα την έλλειψή τους επειδή μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2008 αναπληρώνονταν με τα δανεικά ,που αφειδώς χορηγούσαν οι τράπεζες, και τα οποία όμως στο μεγαλύτερο μέρος τους κατευθύνονταν στην κατανάλωση και στην χρηματοδότηση μικρών εμπορικών επιχειρήσεων, ανατροφοδοτώντας έτσι τον φαύλο κύκλο. Τα EURO ευθύνεται ως προς την αδυναμία του ελληνικού κράτους να αποκαταστήσει την έλλειψη ανταγωνιστικότητας με την υποτίμηση του νομίσματος και την έκδοση (πληθωριστικού) χρήματος. Επίσης ευθύνεται για τα χαμηλά επιτόκια που προσέφερε στις ελληνικές επιχειρήσεις (σημειώνοντας ότι πριν από το EURO υπήρχε υποτυπώδης χρηματοδότηση της κατανάλωσης) σε σχέση με τα προϊσχύοντα επιτόκια της δραχμής, μέσω της ψευδαίσθησης που έδωσε ότι το δανεικό χρήμα είναι τσάμπα. Το πάρτυ όμως τελείωσε. Καμία νομοθετική ρύθμιση, στα πλαίσια της παρούσας διαβούλευσης δεν θα αποκαταστήσει την έλλειψη ρευστότητας, και πιστεύω ότι αυτό θα πρέπει να ξεκαθαριστεί στην κοινωνία.