Αρχική Προτάσεις για την Ενίσχυση της Ρευστότητας της ΑγοράςΓια τις ληξιπρόθεσμες και ενήμερες οφειλέςΣχόλιο του χρήστη Φάνης Ζ | 25 Νοεμβρίου 2009, 03:32
Υπουργείο Ανάπτυξης Νίκης 5-7, 10180, Αθήνα email: public@mnec.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Αγαπητοί Φίλοι, είναι η δεύτερη φορά που λαμβάνω μέρος σε μία Δημόσια διαβούλευση, με πρώτη την Πρόταση Νόμου για τη ρύθμιση των χρεών υπερχρεωμένων καταναλωτών. Θα ήθελα κατ' αρχάς να προτείνω να επεκταθεί το βάθος της επιχειρούμενης διαδικασίας επικοινωνίας που πρωτόγνωρα βλέπει η κοινωνία μας, με ανάδραση από την πλευρά του Γραφείου Πρωθυπουργού ή του Υπουργείου, τη σχετική ομαδοποίηση και ανάδειξη επιμέρους θεμάτων όπως προκύπτουν από ατομικές τοποθετήσεις και δημιουργία διαβούλευσης επί ειδικών θεμάτων, την πρόσκληση των επιμέρους ομάδων που εμπλέκονται να δημοσιοποιήσουν και αιτιολογήσουν τη θέση τους, όπως πχ. οι Τράπεζες, τη διενέργεια "ηλεκτρονικών δημοψηφισμάτων" για επιλεγμένα υποθέματα (όχι σε επίπεδο άρθρου αλλά μίας γενικευμένης ανάγκης, πχ νέοι επιχειρηματίες) και άλλα μέτρα προς εμβάθυνση αυτής της δημοκρατικής διαδικασίας. Ο στόχος θα όφειλε κατά την ταπεινή μου γνώμη να λειτουργεί αυτή η διαδικασία και παιδευτικά για τον σύγχρονο Έλληνα πολίτη αφού στο τέλος όλοι στην ίδια βάρκα είμαστε. Αντιλαμβάνομαι ότι το παρόν σχέδιο δύναται να δημιουργήσει προβλήματα στην εικόνα των Τραπεζών με την αποτύπωση των επισφαλειών, την πιστοληπτική τους βαθμολόγηση, τη διαχείριση των στοιχείων τους, αλλά πρέπει να δούμε γενικότερα την Ελληνική Οικονομία (στην οποία κατά κύριο λόγο δραστηριοποιούνται άλλως ας διαλέξουν να πάνε αλλού, που λέει και η διαφήμιση) και να γίνουν λίγο πιο ταπεινές στη συμπεριφορά τους απέναντι σε εταιρείες που αντικειμενικά αντιμετωπίζουν προβλήματα καθώς η γενεσιουργός αιτία των προβλημάτων της σημερινής κρίσης είναι αποτέλεσμα της άπληστης συμπεριφοράς μεγιστοποίησης κεφαλαιουχικών αγαθών που δεν είχαν όμως στα χέρια τους. Αυτές είναι άλλωστε οι πρώτες που προσέφυγαν στο κράτος να τις κρατήσει εν ζωή, γιατί οι άλλες επιχειρήσεις δεν δικαιούνται ανάλογης υποστήριξης. Αναρωτιέμαι χωρίς ίχνος πολιτικής ιδιοτέλειας, που θα βρισκόμασταν σήμερα αν δεν υπήρχαν αυτά τα μέτρα προς την κατεύθυνση αυτή αλλά οδηγούσαμε τις αδύναμες εταιρείες να πάνε κατά διαόλου. Επίσης η τοποθέτηση να αφήσουμε να κλείσουν οι εταιρείες που από την "επιδειξιμανία" των επιχειρηματιών τους έφτασαν εδώ που έφτασαν, το μόνο που θα καταφέρει είναι να "σκοτώσει" ένα σημαντικό δυναμικό επιχειρήσεων χωρίς πιθανότατα να ξαναδημιουργηθούν νέες στο άμεσα προβλεπτό μέλλον. Ιδωμένο λοιπόν το πρόβλημα κάτω από την οπτική που οφείλουμε να έχουμε, δηλ. της Ελληνικής οικονομίας, το κράτος που βλέπει τα έσοδά του να καταρρακώνονται, οι Τράπεζες που χάνουν τη βολή των επιτοκίων της ΕΚΤ σε 40 ημέρες, που μπορούν να δουν την κτηματαγορά να καθιζάνει, τις επιχειρήσεις που ασφυκτιούν να οδηγούνται σε θάνατο, τους εργαζόμενους να φλερτάρουν με την ανεργία, πρέπει να βρεθεί μία συνολική λύση που θα αποτρέψει την οικονομία να οδηγηθεί σε αποπληθωρισμό, τις Ελληνικές τράπεζες να μπορούν να αναλάβουν το χρέος του κράτους μέχρι να εξυγιανθεί αλλά και να μην μείνουν με πέτσινα ομόλογα στα χέρια τους, ο πλούτος που δημιουργήθηκε να χάσει την αξία του και η κοινωνία μας να γίνει φτωχότερη. Προτείνω αναφορικά με το παρόν σχέδιο : 1. Η διακοπή της λειτουργίας του Τειρεσία με την ευθύνη μελών της Ένωσης Τραπεζών Ελλάδος και η ανάθεση της λειτουργίας σε Ανεξάρτητη Αρχή που θα διασφαλίσει τα εταιρικά δεδομένα από τα όμματα δεκάδων διευθυντάδων και στελεχών τραπεζών που καταλήγουν σε γνώση ατόμων με ιδιοτελείς σκοπούς. Τα στοιχεία αυτά θα είναι διαθέσιμα στα credit control systems των τραπεζών και άλλων πιστωτικών εξουσιοδοτημένων ιδρυμάτων σε Ελλάδα και εξωτερικό, σε κεντρική βάση και όχι στο κάθε υποκατάστημα. 2. Δεν βλέπω πουθενά την προστασία της α' κατοικίας του επιχειρηματία από την επιβουλή των Τραπεζών (εκτός αν δεν διάβασα καλά). Θεωρώ ότι είναι sine qua non συνθήκη για τα 250 τμ που ακούσθηκε αλλά ίσως και για μεγαλύτερα. Πρέπει να προστατευθεί πέρα από την περιουσία του ατόμου και η αυτοεκτίμηση και η δυνατότητα να εργασθεί προς την κατεύθυνση της επανόρθωσης της πρότερης κατάστασης. Φυσικά αναφέρομαι σε μεσοπρόθεσμη περίοδο ως αποτέλεσμα της κρίσης. Επίσης δεν ξέρω αν θα ήταν σκόπιμο να πέσουν στην αγορά χιλιάδες ακίνητα αυτή την περίοδο και πόσο καταστροφικό θα ήταν το αποτέλεσμα. Αυτό όμως που προτείνω να θεσμοθετηθεί πλέον, είναι και για τις υφιστάμενες συμβάσεις και για αυτές που θα συναφθούν για επιχειρηματικά δάνεια, να μην οδηγούν αναγκαστικά σε προσημείωση ακίνητης περιουσίας του επιχειρηματία, αλλά στην εξέταση του επιχειρηματικού σχεδίου του όπως γίνεται σε όλες τις αναπτυγμένες αγορές. 3. Πρόσβαση σε ΤΕΜΠΜΕ απευθείας των επιχειρήσεων με την υποβολή απλών προτάσεων που δεν χρειάζονται γραφειοκρατική ή ιδιαίτερη συμβουλευτική υποστήριξη και η άμεση ένταξή τους εφόσον πληρούν τις προϋποθέσεις. Η δε χρηματοδότηση προτείνεται, εφόσον αυτό δεν αντιβαίνει τις κοινοτικές πρακτικές, να γίνεται με την έκδοση από τον Οργανισμό ή άλλη κρατική πηγή, γραμματίων με ημερομηνία λήξης πχ. ενός έτους το οποίο θα λειτουργεί στην αγορά ως συναλλακτικό μέσο. Με τον τρόπο αυτό το κράτος θα επεκτείνει το χρόνο πληρωμής από μέρους του ενώ θα κινήσει την αγορά άμεσα συμβάλλοντας στην αύξηση της προσφοράς χρήματος. Δεν θα σταθώ στις επιμέρους λεπτομέρειες, αυτό που ελπίζω είναι πως γρήγορα θα γίνει σχέδιο νόμου ώστε να μπορέσει να φύγει το αγκάθι και να μπορέσουμε να σχεδιάσουμε σε βάθος χρόνου πως θα ανταποκριθούμε στις νέες καταστάσεις της αγοράς. Ευχαριστώ πολύ