Αρχική Ρύθμιση των Χρεών Υπερχρεωμένων ΚαταναλωτώνΆρθρο 1. Πεδίο ΕφαρμογήςΣχόλιο του χρήστη JEDI | 28 Οκτωβρίου 2009, 00:44
  • Σχόλιο του χρήστη 'JEDI' | 28 Οκτωβρίου 2009, 00:44

    Υπάρχουν 3 είδη πίστης. Καταναλωτική. Από μόνη της αποτελεί εξωφρενική έννοια. Αναπτύσει το ΑΕΠ , όμως με πλασματικό τρόπο. Δηλαδή δανείζεσαι για κατανάλωση... Υποθηκεύεις μελλοντικά σου μεροκάματα, προκειμένου να αποκτήσεις πχ ένα αυτοκίνητο ή ένα ρολόι... Έχει τα υψηλότερα επιτόκια και σήμερα περίπου 1 στους 2 δεν πληρώνει. Στεγαστική. Με μέτρο αποτελεί καλή μορφή δανεισμού. Στην Ελλάδα το παρακάναμε. Πχ νιόπαντρο ζευγάρι με εισόδημα 2000 ευρώ , έπαιρνε έγκριση για δάνειο 500.000 ευρώ και σπίτι 400τμ! Τέλος πάντων, αν εξαιρέσουμε τέτοιες περιπτώσεις, βοήθησε αρκετό κόσμο να επενδύσει σωστά. Επίσης βοήθησε σωστά στην ανάπτυξη του ΑΕΠ, και ευτυχώς για τον κόσμο τα επιτόκια ήταν συνήθως δεμένα στο ΕΚΤ ή στο euribor οπότε οι τράπεζες δεν μπόρεσαν να τα πειράξουν κατά την διάρκεια της «κρίσης». Επιχειρηματική. Ασφαλώς η καλύτερη πίστη και η μόνη που αναπτύσει την πραγματική οικονομία, πρωτογενώς. Εδώ έγινε της τρελής. Οι αγαπητές τράπεζες στον πανικό τους, είτε τράβηξαν τις γραμμές πιστώσεων από τις εταιρείες, είτε αύξησαν τα spreads σε απίστευτα επίπεδα, πχ από euribor+2 (περίπου 3%) σε ΒΕΧ δηλαδή 9%.!!! Είτε με τον ένα είτε με τον άλλο τρόπο, πάντως οδήγησαν τις επιχειρήσεις στην πιστωτική ασφυξία, και αρκετές στην πτώχευση. Όσες κατάφεραν να σταθούν έως σήμερα, απλά συρικνώθηκαν, δηλαδή απέλυσαν προσωπικό και μηδένισαν επενδύσεις και ανάπτυξη. Όπως αντιλαμβάνεστε οι άνεργοι δεν δύνανται να καταναλώσουν , άρα η κατανάλωση πέφτει... Η μόνη λύση είναι να απολύσουν κι άλλους. ¨Ομως θα ξαναπέσει η κατανάλωση... κ.ο.κ. Καλό το νομοσχέδιο λοιπόν, το πως ακριβώς θα συνταχθεί θα βρεθεί... Λύνει όμως τα προβλήματα της πραγματικής οικονομίας?