Αρχική Προτάσεις για την Ενίσχυση της Ρευστότητας της ΑγοράςΓια τις ληξιπρόθεσμες και ενήμερες οφειλέςΣχόλιο του χρήστη ΔΗΜΗΤΡΗΣ | 27 Νοεμβρίου 2009, 11:08
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΔΗΜΗΤΡΗΣ' | 27 Νοεμβρίου 2009, 11:08

    Συγχαρητήρια για την διαδικασία διαβούλευσης(πρωτοπόρα) που δίνει τη δυνατότητα σε κάθε ενδιαφερόμενο, άμεσα να επικοινωνήσει με το αρμόδιο Υπουργείο και να καταθέσει τις απόψεις του. Κινήστε στη σωστή κατεύθυνση, συνεχίστε σε όλους τους τομείς έτσι και μόνο θετικά αποτελέσματα μπορείτε να περιμένετε. Είναι ουσιαστική η πρωτοβουλία του Υπουργείου οικονομικής ανάπτυξης και ναυτιλίας και της κυβέρνησης για τη λήψη ουσιαστικών μέτρων για τόνωση της αγοράς, προστασία των νοικοκυριών και χρηματοδότηση των επιχειρήσεων. Είναι θετικές προτάσεις, στοχεύουν στην καρδιά του προβλήματος, αλλά διατηρώ επιφυλάξεις σ'ό,τι αφορά την υλοποίηση τους, διότι οι (Τράπεζες) θα αντιδράσουν σθεναρά. θέλω επίσης να σας πω ότι σε μια χώρα όπου η χώρα και οι πολίτες δοκιμάζονται και βιώνουν τη μεγαλύτερη οικονομική κρίση με τα γνωστά αποτελέσματα, όπου το κράτος δανείζεται ακριβά, οι επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά αδυνατούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους, ενώ οι τράπεζες παρουσιάζουν υψηλή κερδοφορία, κάτι σάπιο υπάρχει, κάτι δεν πάει καλά. Για να έχουν ουσιαστικό αποτέλεσμα τα μέτρα, διασφαλίστε με κάθε τρόπο την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη δυνατότητα συμμετοχής στις προτεινόμενες ρυθμίσεις, μεγάλου μέρους Μ.Μ.Ε και νοικοκυριών, για να μπορέσει ουσιαστικά να κινηθεί η αγορά και να λειτουργήσει σε θετική κατεύθυνση η οικονομία. Σε ένα δύσκολό και απαισιόδοξο οικονομικά περιβάλλον, όπου οι επενδύσεις και οι θέσεις εργασίας, είναι το ζητούμενο για την ανάπτυξη της οικονομίας ,επιχειρήσεις με ευοίωνη προοπτική , τόσο στην εγχώρια όσο και στην αγορά του εξωτερικού ,κινδυνεύουν να κλείσουν λόγω συγκυριακής έλλειψης ρευστότητας. Επιβεβαιώνεται στην πράξη ότι δεν αρκούν οι καινοτόμες προτάσεις, οι τεράστιες δυνατότητες ανάπτυξης ,η συνεχής και αυξανόμενη ζήτηση των προϊόντων, το άνοιγμα των νέων αγορών (ιδίως στο εξωτερικό)και η μείωση του κόστους παραγωγής. Χρειάζονται και άλλα πράγματα που επιβάλλουν οι του συστήματος, που διαβάζουν τα νούμερα και όχι τις αναπτυξιακές προοπτικές, τις πραγματικές δυνατότητες και την προοπτική των επιχειρήσεων, που δίνουν με ευκολία θαλασσοδάνεια σε υπερχρεωμένες και ζημιογόνες επιχειρήσεις, ενώ την ίδια στιγμή αρνούνται να χρηματοδοτήσουν επιχειρήσεις: • με δική τους παραγωγική βάση και εμπορική δραστηριότητα, • με υψηλή κερδοφορία κερδοφορία • με μεγάλο μερίδιο αγοράς, συνεχώς αυξανόμενο, • με παραγγελίες από το εξωτερικό, που υπερβαίνουν για το 2009 τα 15.000.000£ και για το 2010 τα 50.000.000£ • με αντικείμενο επιχείρησης(τρόφιμα) που όχι μόνο δεν τα αγγίζει η κρίση αλλά έχουν αυξημένη ζήτηση, • με τζίρο στην εγχώρια αγορά περίπου 700.000€, • με εγγυήσεις ακινήτων που ξεπερνούν τα 2.500.000€, γιατί έχουν αποφασίσει αλλιώς, γιατί θέλουν να εξυπηρετούν τους οσφυοκάμπτες του συστήματος και τους ημετέρους, γιατί τα ,εξ αντανακλάσεως υψηλόβαθμα στελέχη των τραπεζών ικανοποιούνται με τη τους όταν κλείνουν οι επιχειρήσεις, γιατί το σύστημα είναι στρεβλό, σάπιο και παρασιτικό γύρω από το δημόσιο χρήμα, γιατί θα πρέπει η οικονομία να ελέγχεται από λίγους, εκλεκτούς και συνεργάσιμους, Γιατί νομίζουν άραγε ότι είναι υπεράνω νόμων ποιες διαδικασίες και ποιοι θεσμοί καλύπτουν παράνομες(;) και καταχρηστικές(;) συμπεριφορές τραπεζών-τραπεζιτών? Πως μπορεί η τράπεζα να αρνείται να χρηματοδοτήσει τιμολόγια επιχείρησης ενώ έχει συμβατική υποχρέωση γιατί πιστεύει ότι κάτι δεν πάει καλά? Και αφού δεν χρηματοδοτεί τα τιμολόγια (factors)και η επιχείρηση αδυνατεί να ανταπεξέλθει στις οικονομικές της υποχρεώσεις, εμφανίζεται εκ των υστέρων δικαιωμένη με την επιλογή της; Πώς και ποιοι εποπτεύουν, το που πάνε τα χρήματα του κράτους(ΤΕΜΠΜΕ),αν πηγαίνουν σε επιχειρήσεις που πραγματικά τα χρειάζονται ή πηγαίνουν επιλεκτικά σε αποδέκτες που τα καταθέτουν στις τράπεζες για να επωφεληθούν από τη διαφορά του επιτοκίου? Γιατί θα πρέπει άραγε να χρηματοδοτούνται και να θησαυρίζουν επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται γύρω από τα δημόσια έργα και το δημόσιο χρήμα και να στραγγαλίζονται επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον ιδιωτικό τομέα με δικά τους κεφάλαια, με προσωπικό οικογενειακό και ψυχικό κόστος, να κρατήσουν όρθια μια επιχείρηση με ενενήντα(90) εργαζομένους και τυγχάνουν άνισης μεταχείρισης από το σύστημα; Είναι βέβαιο ότι υπάρχουν πολλές επιχειρήσεις σε αυτή τη θέση. Είναι βέβαιο ότι δεν θα αλλάξει τίποτα στο χρηματοοικονομικό σύστημα και τη συμπεριφορά του. Δεν είναι βέβαιο όμως ότι θα εξακολουθούν όλοι αυτοί που πλήττονται από τη συγκεκριμένη λειτουργία του συστήματος να δέχονται χωρίς αντίδραση αυτή την κατάσταση, να οδηγούνται σε χρεοκοπία, να καταστρέφονται και να αυτοκτονούν. Σίγουρα θα υπάρξει αντίδραση και μάλιστα οργισμένη. Ίσως όμως τότε να είναι αργά για κάποιους. Εύχομαι όχι για όλους.