• Σχόλιο του χρήστη 'Y.Y' | 27 Νοεμβρίου 2009, 14:07

    Συμφωνώ με το πνεύμα της πρότασης. Πολλές φορές αυτές οι ληξιπρόθεσμες οφειλές δεν είναι απόλυτα «πραγματικές» καθώς έχουν προέλθει από εκβιαστικές πρακτικές των Τραπεζών. Συγκεκριμένα στην περίπτωση της εταιρίας μου, ΕΠΕ με β’ κατηγορίας βιβλία, με κερδοφορία όλα τα έτη και το 2008 και το 2009, εμφανίσθηκαν από την Alpha Bank ως ληξιπρόθεσμες οφειλές μη ανακυκλώσεις ποσών του αλληλόχρεου λογαριασμού μας, γιατί ουσιαστικά η τράπεζα δεν ζητούσε ανακύκλωση αλλά άμεση εξόφληση και μείωσή τους, αναίτια και χωρίς καμιά προηγούμενη συμφωνία μας. Και όχι μόνο αυτό, χωρίς καμιά ενημέρωσή μας, εν μέσω διαπραγματεύσεων για να ρυθμιστεί το θέμα που προέκυψε από τη δική τους μονομερή αλλαγή στην αρχική μας σύμβαση, μας ενέγραψαν στον ΤΕΙΡΕΣΙΑ ότι παρουσιάζουμε «υπόλοιπο οφειλής σε καθυστέρηση». Σημειώνω, ότι η συγκεκριμένη σύμβαση δεν έχει καταγγελθεί από την Τράπεζα, αλλά μας πιέζουν μέσω της απειλής του ΤΕΙΡΕΣΙΑ να βάλουν υποθήκη σε ακίνητά των μετόχων και των εγγυητών, για να εξασφαλίσουν πιθανή μελλοντική αδυναμία πληρωμής μας! Σημειώνω επίσης ότι κατά τη διάρκεια της πολυετούς συνεργασίας μας (πάνω από 20 έτη) ΠΟΤΕ δεν είχαμε καμιά απολύτως καθυστέρηση ή αδυναμία πληρωμής σε οποιαδήποτε υποχρέωσή μας. Με το σχέδιο νόμου θα τίθεται προθεσμία δύο μηνών από την ψήφιση του νόμου εντός της οποίας θα μπορεί ο δανειολήπτης να υποβάλλει αίτηση στην τράπεζά του για την υπαγωγή του στις παραπάνω ρυθμίσεις. Κατά τη διάρκεια της προθεσμίας αυτής και για ένα ακόμη μήνα, δηλ για τρείς (3) μήνες συνολικά θα αναστέλλεται κάθε διαδικασία αναγκαστικής εκτέλεσης. Τι θα γίνει σε περίπτωση που οι τράπεζες δεν αποδεχτούν αυτές τις αιτήσεις; Τι θα συμβεί μετά από τους 3 αυτούς μήνες αν οι τράπεζες κωλυσιεργούν στο να τακτοποιήσουν τις διαδικασίες της ρύθμισης; Όσον αφορά τις ενήμερες οφειλές, τα κριτήρια να είναι απλά και αντικειμενικά. Σε κάθε περίπτωση να ληφθεί υπόψη το τρομερά ανησυχητικό πρόβλημα ρευστότητας όλων των επιχειρήσεων που κατά ένα μεγάλο μέρος έχει δημιουργηθεί από την πρακτική των τραπεζών το 2008 και το 2009.