Αρχική Ρύθμιση των Χρεών Υπερχρεωμένων ΚαταναλωτώνΆρθρο 1. Πεδίο ΕφαρμογήςΣχόλιο του χρήστη Tedd Ofeiletis | 28 Οκτωβρίου 2009, 02:00
  • Σχόλιο του χρήστη 'Tedd Ofeiletis' | 28 Οκτωβρίου 2009, 02:00

    Σχετικά με το πεδίο εφαρμογής "...Προϋπόθεση υπαγωγής του οφειλέτη στις διατάξεις του παρόντος νόμου είναι η οριστική ή επαπειλούμενη μη δόλια μόνιμη αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών του...", θα ήθελα να ρωτήσω: Τι σημαίνει "οριστική" και "μόνιμη αδυναμία πληρωμής"? Πως είναι δυνατόν να γνωρίζει ο οφειλέτης αν θα είναι μόνιμη η αδυναμία αποπληρωμής τω οφειλών του? Και επί πόσο χρονικό διάστημα θα πρέπει να αποδεικνύει κανείς ότι δεν μπορεί αντικειμενικά να είναι συνεπής στις υποχρεώσεις του απέναντι στις Τράπεζες? Κύριοι, θα πρέπει όπως επισημάνθηκε και από άλλους αναγνώστες, να υπάρχει: 1) Θεσμοθέτηση αρμόδιας κρατικής αρχής που θα αναλαμβάνει την αίτηση του οφειλέτη που αδυνατεί να πληρώσει τις οφειλές του και απαλαγή του από οποιοδήποτε κόστος εξέτασης και διαικπεραίωσης της όλης διαδικασίας. 2) Προσδιορισμός του συνολικού πραγματικού ποσού οφειλής (αφού δηλαδή αφαιρεθούν πιθανά έξοδα που απορρέουν από καταχρηστικούς όρους συμβάσεων δανείων και καρτών, καθώς και υπερβολικών τόκων υπερημερίας που επιβάρυναν την οφειλή καθ΄όλη την περίοδο που αδυνατεί να πληρώσει ο οφειλέτης). 3) Προσδιορισμός ανώτατου χρονικού ορίου που θα ολοκληρωθεί η διαδικασία απαλλαγής από την οφειλή (π.χ. πενταετίας), πέραν του οποίου δεν θα έχει τη δυνατότητα το πιστωτικό ίδρυμα να κάνει καμία ενέργεια κατά του πρώην οφειλέτη. Θεωρώ αυτό το μέτρο εντελώς απαραίτητο, γιατί αν είναι να μπει κανείς σε μια αέναη δικαστική περιπέτεια με ασαφή χρονικό ορίζοντα, θα οδηγηθεί σε καθεστώς ουσιαστικής ομηρίας στις τραπεζικές απαιτήσεις και φυσικά θα ζει με την απειλή ανα πάσα στιγμή ακόμα και χρόνια μετά τη ρύθμιση, να μπουν σε πληστηριασμό περιουσιακά στοιχεία που πιθανά θα αποχτήσει μελλοντικά και επι της ουσίας θα αποδειχτεί αναποτελεσματικό το όλο μέτρο.