Αρχική Ηλεκτρονικό Σύστημα Συνταγογράφησης (Α Φάση)‘A ΦΑΣΗ : Δημόσια Διαβούλευση για το Ηλεκτρονικό Συστήμα ΣυνταγογράφησηςΣχόλιο του χρήστη ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ | 21 Φεβρουαρίου 2010, 12:01
Υπουργείο Ανάπτυξης Νίκης 5-7, 10180, Αθήνα email: public@mnec.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Κύριοι νομίζω ότι τα σημεία που πρέπeι να προσέξουμε για να μην αφεθούν παράθυρα στους επιτείδιους είναι: 1. Η συμμετοχή του ασφαλισμένου δεν πρέπει γίνεται στο φαρμακείο αλλά στο Ταμείο του, μέσω εκκαθάρισης των συνταγών καθε μήνα. Ο λόγος είναι ότι ο συνταξιουχος αναπτύσει σχέσεις με τον φαρμακοποιό και σήμερα του αφήνει το βιβλιάριο το ίδιο θα κάνει αύριο με την κάρτα. Αν λοιπόν ο φαρμακοποιός πληρώνει την ελάχιστη συμμετοχή της εικονικής συνταγής, όπως και σήμερα τότε δεν θα αλλάξει τίποτε. Αν όμως η συμμεττοχή καρατείται από τη σύνταξη του τότε ο συνταξιούχος θα πληρώνει συμμετοχή και για τα επιπλέον που γραφει εικονικά ο φαρμακοποιός σε άγνωστο χρόνο και για πλήθος φαρμάκων δεν θα μπαίνει κανένας στη διαδικασία να το κάνει. Ο φαρμακοποιός πρέπει να πέρνει το σύνολο του ποσού από το ταμείο ασφάλισης και το ταμείο θα πέρνει τη συμμετοχή από τη σύνταξη τον επόμενο μήνα. Αρα, συναλλαγή με χρήμα ΜΗΔΕΝ για τους ασφαλισμένους. 2. Το σύστημα πρέπει να έχει τη δυνατότητα να διασταυρώνει αριθμό πελατών του κάθε γιατρού ώστε να ενισχύσει και την προσπάθεια της πάτακης της φοροδιαφυγής των ιατρών. 3. Το σύστημα πρέπει να τοποθετηθεί σε κάθε γιατρό και φαρμακοποιό ο οποίος έχει η θα πάρει άδεια ασκήσεως επαγγέλματος με έξοδα του κράτους και να αποτελεί περιουσία του κράτους ώστε να μην οχυρωθούμε πίσω από το μίζερο "δεν έχω λεφτα να αγοράσω το μηχανάκι γιατί στο χωριό που είμαι δεν κάνω τζίρους, κ.λ.π" Δηλαδή ο ΟΠΑΠ τι διαφορετικό κάνει με ΠΡΟΠΟ, ΤΖΟΚΕΡ, Κ.Λ.Π; 4. Η κάρτα να έχει τη δυνατότητα να χρεώνει και την επίσκεψη στο γιατρό με την ίδια φιλοσοφία που ανέφερα παραπάνω.(πληρωμή του συνολικού ποσού από το ταμείο στο γιατρό στο τέλος του μήνα και κράτηση τυχόν συμμετοχής από το μισθό του ασφαλισμένου τονεπόμενο μήνα 5. Η κοστολόγηση των φαρμάκων να γίνει ανά μονάδα χρήσης (δόση) για όσα είναι δυνατόν να γίνει αυτό και για τα υγρά και τις αλοιφές να κατασκευασθούν και μικρότερες συκευασίες. 6. Ανά εξάμηνο με βάση την κίνηση των μηχανημάτων να γίνεται λεπτομερής έλεγχος της ΥΠΕΕ στα βιβλία όσων γιατρών έχουν μεγάλη συνταγογράφηση. 7. Τέλος για να αποφευχθεί η περίπτωση άλλο να γράφει ο γιατρός και άλλο να δίνει ο φαρμακοποιός πρέπι το κάθε φάρμακο και η κάθε συκευασία αυτού να έχει συγκεκριμένο κωδικό και η κάρτα να μή δέχεται π.χ διπλάσια ποσότητα από αυτή που συνταγογραφήθηκε, ή να μή δέχεται υποκατάστατο διότι έχει τελειώσει το φάρματο της συνταγής. Αυτό σημαίνει ότι η συνταγή στην κάρτα δεν θα κλείνει αν δεν αγορασθούν όλα τα συνταγογραφέντα φάρμακα έστω και από διαφορετικά φαρμακεία. ΕΛΠΙΖΩ ΚΑΠΟΤΕ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΚΑΘΕ ΛΑΜΟΓΙΟ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΠΑΡΤΥ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΜΑΣ