Αρχική Ηλεκτρονικό Σύστημα Συνταγογράφησης (Α Φάση)‘A ΦΑΣΗ : Δημόσια Διαβούλευση για το Ηλεκτρονικό Συστήμα ΣυνταγογράφησηςΣχόλιο του χρήστη Ιωάννης | 21 Φεβρουαρίου 2010, 13:30
Υπουργείο Ανάπτυξης Νίκης 5-7, 10180, Αθήνα email: public@mnec.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Το μέτρο του Ηλεκτρονικού Συστήματος Συνταγογράφισης είναι πολύ σωστό αλλά και πάλι δεν πρέπει να ανακαλύπτουμε "τον τροχό και την πυρίτιδα". Θα πρέπει να ληφθεί υπόψη η εμπειρία ανάλογων συστημάτων από άλλες χώρες (π.χ. Ολλανδία) όπου το σύστημα εφαρμόζεται για πολλά χρόνια και να γίνουν οι ανάλογες προσαρμογές στην Ελληνική πραγματικότητα από ειδικούς. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η υπερσυνταγογράφιση των φαρμάκων αποφέρει σημαντικές οικονομικές απολαβές σε πολλούς γιατρούς (π.χ. ένα δεύτερο μισθό στους γιατρούς του ΙΚΑ), γιατί το πρώτο που ρωτούν στους ιατρικούς επισκέπτες είναι πόσο πληρώνει η εταιρεία τους για κάθε φάρμακο (στις μικρότερες εταιρείες) ή ποιες άλλες παροχές προσφέρει η εταιρεία (π.χ. οικογενειακή συμμετοχή σε "συνέδρια-διακοπές", επιχορήγηση "ερευνητικών προγραμμάτων", κ.τ.λ.) για τις μεγαλύτερες εταιρείες), με αποτέλεσμα η δαπάνη για τα φάρμακα στην Ελλάδα να είναι σχεδόν διπλάσια από την αντίστοιχη στο Βέλγιο με σχεδόν ίσο πληθυσμό. Ένα σημαντικό μέτρο για την ελάττωση της υπερυνταγογράφισης των φαρμάκων θα ήταν οι γιατροί να συνταγογραφούν αποκλειστικά τη δραστική ουσία στην κατάλληλη δόση και στην κατάλληλη φαρμακοτεχνική μορφή (π.χ. δισκία άμεσης αποδέσμευσης παρακεταμόλης των 500 mg) και όχι το ιδιοσκεύασμα, όπως άλλωστε γίνεται σε διάφορες χώρες για πολλά χρόνια (π.χ. Αγγλία). Με τον τρόπο αυτό ο γαιτρός δεν θα έχει ΚΑΝΕΝΑ ΚΙΝΗΤΡΟ για υπερσυνταγογράφιση (πολυφαρμακία). Σαφώς η πίεση των εταιρειών θα μεταφερθεί από τους γιατρούς στους φαρμακοποιούς, όμως αν ο ΕΟΦ κάνει "σωστά τη δουλειά του" όσον αφορά την έγκριση νέων, κυρίως γενόσημων, φαρμάκων (π.χ. με αυστηρή αξιολόγηση μελετών βιοϊσοδυναμίας, με σε βάθος έλεγχο των εργαστηρίων όπου γίνονται οι μελέτες αυτές, όσον αφορά την πιστή εφαρμογή των οδηγιών ορθής κλινικής/εργαστηριακής πρακτικής) τότε όλα τα κυκλοφορούνται φάρμακα θα είναι ισοδύναμα θεραπευτικά και δε θα υπάρχει πρόβλημα για τον ασθενή.