Αρχική Ηλεκτρονικό Σύστημα Συνταγογράφησης (Α Φάση)‘A ΦΑΣΗ : Δημόσια Διαβούλευση για το Ηλεκτρονικό Συστήμα ΣυνταγογράφησηςΣχόλιο του χρήστη Ε.ΜΑΡΚΟΥ | 23 Φεβρουαρίου 2010, 18:29
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ε.ΜΑΡΚΟΥ' | 23 Φεβρουαρίου 2010, 18:29

    Επιτέλους αποφασίσαμε να βάλλουμε μια τάξη και στην Ελλάδα! Ως γιατρός θέλω να ξέρω ότι η συνταγή μου είναι για το συγκεκριμένο φάρμακο, στη συγκεκριμένη δοσολογία και θα εκτελείται μια φορά και όχι όσες το φαρμακείο θέλει να πουλήσει . Στο επιχείρημα της αλλαγής του σκευάσματος από το φαρμακείο με generics νομίζω πως η λύση είναι τα ταμεία να ορίζουν τη συμμετοχή με βάσει την τιμολόγηση του φθηνότερου φάρμακου με τις ίδιες δραστικές ουσίες. Στην τελική αυτοί που παίρνουν χρήματα είναι όσοι συνταγογραφούν generics. Ας μη ξεχνάμε ότι πολλές φαρμακευτικές παρενέργειες οφείλονται και σε έκδοχα και θα πρέπει ο ιατρός να μπορεί να χορηγήσει το αποτελεσματικότερο αλλά και οικονομικότερο φάρμακο, προστατεύοντας την υγεία και την οικονομία του ασθενούς του. Τα περί αλλαγών σε επίπεδο φαρμακείων είναι γελοία πράγματα για χώρες όπως η Ελλάδα. Αν μιλάμε για τη Σκανδιναβία όπου το σύστημα είναι κρατικό και οι φαρμακοποιοί υπάλληλοι, τότε έχει βάση το επιχείρημα. Δε μπορεί το φαρμακείο να γίνεται ιατρείο. Εκ των υστέρων επικύρωση συνταγών, βιβλιάρια να βρίσκονται σε στοίβες στα φαρμακεία, οι ιατροί να ‘εξαναγκάζονται’ να κάνουν ‘ιατρείο’ σε φαρμακεία κοκ είναι η καθημερινότητα στην Ελλάδα. Πρόκειται για μαφιόζικο σύστημα, απαράδεκτο για ανθρώπους που αυτοπροσδιορίζονται ως επιστήμονες. Προσωπικά δουλεύω με ηλεκτρονικό σύστημα συνταγογράφησης στο εξωτερικό. Όταν είδα πόσο έξυπνο και αποτελεσματικό είναι στις σκανδιναβικές χώρες, αισθάνθηκα ότι ζούσα στο μεσαίωνα με στοίβες από βρωμόχαρτα. Μέσα σε μισό λεπτό μπορώ να στείλω απευθείας στο σύστημα των φαρμακείων μια συνταγή, στην οποία μπορώ να ορίσω πόσες φορές θα εκτελεσθεί, με ποια δοσολογία και υπό ποια διάγνωση στο σύστημα ICD-10. Επειδή στην Ελλάδα το σύστημα είναι αμιγώς ιδιωτικό τα περί δωρεάς συστημάτων σε αυτού που κάνουν τραπεζικό προϊόν την υγεία είναι εκ του πονηρού (βλέπε ιδιωτικά ασφάλιστρα κλπ).Θα πρέπει ο συνήγορος του πολίτη και λοιποί φορείς να διασφαλίσουν το ΙΑΤΡΙΚΟ ΑΠΟΡΡΗΤΟ.  Δε χρειάζεται π.χ. το ατομικό αναμνηστικό να βρίσκεται στην ίδια κάρτα με τη συνταγογράφηση  Κάποια φάρμακα θα πρέπει να δίνονται μόνο από κρατικά φαρμακεία και δη τα ακριβότερα ή αυτά που σε κάθε στατιστική ανάλυση θα ρίχνουν έξω τον προϋπολογισμό της φαρμακευτικής δαπάνης!!  θα πρέπει το ιατρικό προσωπικό να περάσει από εκπαίδευση διαχείρισης του νέου συστήματος  Τα αφροδίσια και ψυχιατρικά νοσήματα δε θα πρέπει να καταγράφονται σε μια γενική κάρτα, ούτε ο οποιοσδήποτε πλην του θεράποντος ιατρού να έχει πρόσβαση σε τέτοιες πληροφορίες Στην τελική, για αυτούς που δεν έχουν ιδέα από μηχανοργάνωση, υπολογιστές και εν τέλει από επιστήμη ,φυσικά και δεν αρέσει όποια αλλαγή. Ένα σύστημα ελεγχόμενης συνταγογράφησης αυξάνει την ποιότητα και την αξιοπιστία, μειώνει τη σπατάλη και δημιουργεί ένα πλαίσιο αξιολόγησης. Ας μη φοβόμαστε τόσο πολύ την αξιολόγηση και την κριτική!