Αρχική Ηλεκτρονικό Σύστημα Συνταγογράφησης (Α Φάση)‘A ΦΑΣΗ : Δημόσια Διαβούλευση για το Ηλεκτρονικό Συστήμα ΣυνταγογράφησηςΣχόλιο του χρήστη Κ.Ν. Φέρμας | 25 Φεβρουαρίου 2010, 08:26
  • Σχόλιο του χρήστη 'Κ.Ν. Φέρμας' | 25 Φεβρουαρίου 2010, 08:26

    Στην μεγάλη προσπάθεια για το συμμάζεμα πρέπει να δοθεί η απαραίτητη σημασία και στους παρακάτω παράγοντες οι οποίοι αυξάνουν σημαντικά τη φαρμακευτική δαπάνη: Ι) Μεγάλη είναι η ευθύνη των κατόχων βιβλιαρίων ασθενείας οι οποίοι δανείζουν τα βιβλιάριά τους σε τρίτους επιβαρύνοντας έτσι το Ταμείο τους με πανάκριβα, περιττά φάρμακα, ιατρικές πράξεις και εξετάσεις. Πρέπει να θεσπιστούν βαρύτατες ποινές για όλους τους εμπλεκόμενους (ασφαλισμένους-κατόχους βιβλιαρίων, τρίτους, ιατρούς, ιατρικά εργαστήρια). ΙΙ) Οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι οποίοι δεν πληρώνουν επίσκεψη στα ιατρεία, «γραφούν» μετά μανίας φάρμακα μηδαμινής αξίας, αρνούμενοι να πληρώσουν μερικά λεπτά ή λίγα ευρώ για να τ’ αγοράσουν χωρίς συνταγή με αποτέλεσμα το Ταμείο τους να πληρώνει επίσκεψη 20 τουλάχιστον ευρώ στο γιατρό για κάθε παρόμοια συνταγογράφηση. Έτσι, αν υποθέσουμε ότι σε κάθε φαρμακείο πηγαίνουν κάθε μήνα 5 μόνο τέτοιες «περιττές» συνταγές αξίας 1 ευρώ, τότε εύκολα υπολογίζουμε ότι συνολικά ο ΟΠΑΔ πληρώνει: 5 συνταγές Χ 10.000 φαρμακεία Χ 20 ευρώ επίσκεψη Χ 12 μήνες = 12 εκατομ. Ευρώ / χρόνο. Ο υπολογισμός είναι πρόχειρος και αυθαίρετος. Τα λεφτά μπορεί να είναι λιγότερα ή πολύ περισσότερα αλλά θα μπορούσε να τα γλιτώσει το Κράτος αν ο ασφαλισμένος πλήρωνε 1-2 ευρώ για να αγοράσει το φάρμακό του παρακάμπτοντας τον ιατρό. Ασφαλώς ο κάθε ασφαλισμένος πρέπει να παίρνει ό,τι δικαιούται αλλά πρέπει να βάλουμε καλά στο μυαλό μας ότι ένα φάρμακο των 2 ευρώ κοστίζει στον ΟΠΑΔ 21 ευρώ και 50 λεπτά. ΙΙΙ) Πολλοί δημ. υπάλληλοι κάνουν τα στραβά μάτια όταν ο γιατρός τους στέλνει να θεωρήσουν πανάκριβες πράξεις τις οποίες όμως δεν έχει κάνει. Για παράδειγμα, μεγάλη είναι η ευθύνη του ασφαλισμένου ο οποίος πηγαίνει στον καρδιολόγο του για να γράψει μια επαναλαμβανόμενη συνταγή και αυτός γράφει π.χ. καρδιογράφημα, υπέρηχο και άλλες πράξεις για τις οποίες θα πληρωθεί από το Κράτος αλλά ουδέποτε έκανε. Και σ’ αυτήν την περίπτωση ο πέλεκυς πρέπει να είναι πολύ βαρύς. ΙV) Εφόσον δεν υπάρχουν σχέδια για την ίδρυση Εθνικής Φαρμακοβιομηχανίας θα πρέπει να τρίξουν λίγο τα δόντια των φαρμακοβιομηχανιών οι οποίες πολλές φορές παίζουν με το κράτος αλλά και με τους ασθενείς. Πώς αλλιώς εξηγείται το ότι φάρμακα για χρόνιες παθήσεις τα οποία λαμβάνονται ακόμη και 2 φορές ημερησίως και καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, περιέχουν 10 ή 14 χάπια ανά συσκευασία με αποτέλεσμα να χρειάζονται έως και 73 εμβαλλάγια ανά έτος, πληρώνοντας μαζί όλο αυτό το χαρτί και το πλαστικό ενώ φάρμακα π.χ. για οξύ πόνο τα οποία θα τα λάβουμε για 3-4 ημέρες περιέχουν 50 χάπια από τα οποία τα 45 θα καταλήξουν στα σκουπίδια; Στη Γερμανία τα φάρμακα για χρόνιες παθήσεις περιέχουν 180 χάπια ανά συσκευασία. Αν δεν μπορεί να εφαρμοστεί και εδώ αυτό, να εξεταστεί το ενδεχόμενο της χύμα χορήγησης ορισμένων κατηγοριών φαρμάκων. Αν δηλαδή χρειάζεται 1 χάπι πρωί-μεσημέρι-βράδυ για μία εβδομάδα, ο φαρμακοποιός να χορηγεί ακριβώς 21 χάπια. V) Να εφαρμοστεί σύστημα συλλογής και διαχείρισης φαρμάκων (από αυτά που δεν χρησιμοποιούμε πλέον και πρόκειται να καταλήξουν σε κάποιο συρτάρι μέχρι να λήξουν αλλά και από δωρεές) και χορήγησής τους σε Νοσοκομεία, Στρατό, Αγροτικά ιατρεία, φυλακές, κλινικές, Γηροκομεία και άλλα ιδρύματα μειώνοντας κατά πολύ τη δαπάνη αλλά και τη μόλυνση του περιβάλλοντος αφού πουθενά δεν υπάρχει ειδικός, κρατικός χώρος συλλογής και καταστροφής ληξιπρόθεσμων και μη χρησιμοποιούμενων φαρμάκων. Σε αυτήν την προσπάθεια μεγάλο ρόλο θα μπορούσαν να παίξουν οι κατά τόπους Φαρμακευτικοί Σύλλογοι. VI) Να εφαρμοστεί ένα και μοναδικό Ταμείο Ασθενείας για όλους τους ασφαλισμένους με αποτέλεσμα να είναι πιο εύκολο το νοικοκύρεμα και να σταματήσει η γελοιότητα των βιβλιαρίων ασθενείας, του καρμπόν, της μουτζούρας και της γραφειοκρατίας (στο 2010 ζούμε) αλλά να χορηγηθούν κάρτες παρόμοιες με τις πιστωτικές. Όπως δεν μπορείς να κάνεις ανάληψη από κάποιο ΑΤΜ αν δεν έχεις χρήματα στον λογαριασμό σου έτσι, προφανώς, δεν θα επιβαρύνεις το Ταμείο σου παίρνοντας φάρμακα από ένα φαρμακείο ή να κάνοντας εξετάσεις αν δεν το δικαιούσαι, αν έχεις ξαναπάρει το τελευταίο χρονικό διάστημα ή αν δεν είσαι ασφαλιστικά τακτοποιημένος.