Αρχική Ηλεκτρονικό Σύστημα Συνταγογράφησης (Α Φάση)‘A ΦΑΣΗ : Δημόσια Διαβούλευση για το Ηλεκτρονικό Συστήμα ΣυνταγογράφησηςΣχόλιο του χρήστη Μάρκος Ολλανδέζος | 3 Μαρτίου 2010, 17:04
  • Σχόλιο του χρήστη 'Μάρκος Ολλανδέζος' | 3 Μαρτίου 2010, 17:04

    Κάθε φορά που η συζήτηση φθάνει στη φαρμακευτική δαπάνη, το θέμα της εφαρμογής συστήματος συνταγογράφησης με βάση τη δραστική ουσία και όχι την εμπορική ονομασία, εμφανίζεται ως πιθανή λύση. Πράγματι οι φθηνές τιμές των δραστικών ουσιών έναντι των φαρμάκων που κυκλοφορούν με εμπορική ονομασία προβάλλουν ως το σημαντικότερο επιχείρημα υπέρ της υιοθέτησης μιας τέτοιας λύσης. Επίσης πολλοί τονίζουν με έμφαση ότι ανάλογα συστήματα εφαρμόζονται εδώ και καιρό σε αρκετές αναπτυγμένες χώρες. Επειδή κάθε χώρα έχει τις ιδιαιτερότητές της θεωρώ ότι η εφαρμογή ενός τέτοιου μέτρου θα έχει αρνητικές συνέπειες αφού 1. Δεν θα καταφέρει να συγκρατήσει την δαπάνη 2. Θα θέσει σε κίνδυνο την υγεία των πολιτών αφού δεν θα διασφαλίζεται η ποιότητα των φαρμακευτικών θεραπειών 3. Θα οδηγήσει στον αφανισμό ότι έχει απομείνει από την ελληνική φαρμακοβιομηχανία. Εξηγώ την άποψή μου αυτή Η ελληνική φαρμακευτική αγορά κυριαρχείται από τα νεώτερα πρωτότυπα και καά τεκμήριο ακριβότερα φάρμακα που εισέρχονται στην αγορά χωρίς κανένα φραγμό σε αντίθεση με ότι συμβαίνει στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες. Αυτό σημαίνει ότι 80- 85% περίπου της δαπάνης αφορά σε πρωτότυπα φάρμακα τα οποία επειδή προστατεύονται από πατέντο δεν έχουν γενόσημα. Η δαπάνη για τα φάρμακα αυτά παραμένει ανεπηρέαστη είτε η συνταγογράφηση γίνεται σε επίπεδο δραστικής ουσίας είτε εμπορικής ονομασίας. Άρα η συνταγογράφηση με βάση την δραστική ουσία αφορά μόλις στο υπόλοιπο 15-20% της φαρμακευτικής δαπάνης. Η συνταγογράφηση με βάση τη δραστική θα σημάνει την αθρόα εισαγωγή αμφιβόλου ποιότητας φαρμάκων από χώρες χαμηλού κόστους. Οι μέθοδοι παρασκευής και η καθαρότητα των φαρμάκων αυτών αποτελούν αντικείμενο προβληματισμού σε όλα τα σύγχρονα κράτη. Παράλληλα ένα τέτοιο σύστημα ανοίγει την πόρτα στα πλαστά φάρμακα, τα οποία αποτελούν σήμερα ένα σημαντικό στοιχείο ανησυχίας σε όλο τον κόσμο. Ο υποστελεχωμένος και υποχρηματοδοτούμενος ΕΟΦ, θα κληθεί να αντιμετωπίσει μια διαρκή εν δυνάμει απειλή για την δημόσια υγεία. Θα τα καταφέρει; Στην απευκταία περίπτωση όπου μια ακατάλληλη παρτίδα μιας τέτοιας ουσίας φθάσει να χορηγηθεί τελικά στον ασθενή ποιος θα αναλάβει την ευθύνη; Ο ιατρός που συνταγογράφησε, ο νοσοκομειακός φαρμακοποιός που χορήγησε ή ο διοικητής του νοσοκομείου που αποφάσισε την προμήθεια; Η λογική αντίδραση κάθε γιατρού που ενεργεί καταρχήν με γνώμονα το συμφέρον των ασθενών του θα είναι η επιλογή της συνταγογράφησης ενός επώνυμου ακριβότερου και κατά τεκμήριο ασφαλούς φαρμάκου, αποφεύγοντας την έκθεση στον κίνδυνο που συνεπάγεται μια αμφιβόλου ποιότητας δραστική ουσία. Το αποτέλεσμα θα είναι η μετατόπιση της συνταγογραφίας στα ακριβότερα πρωτότυπα και η αύξηση τη δαπάνης σε νέα επίπεδα. Οι φθηνές τιμές των δραστικών ουσιών αποτελούν μόνο τη μια όψη πραγματικότητας: Η εισαγωγή φθηνών δραστικών ουσιών από τρίτες χώρες, θα σημάνει τη διάλυση της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας. Το σενάριο αυτό είναι παλιό και το έχουμε ξαναδεί στην περίπτωση της κλωστοϋφαντουργίας. Όσο για τις χώρες που εφαρμόζουν ανάλογα συστήματα, θα πρέπει να επισημανθεί ότι εκεί λειτουργούν ελεγκτικοί μηχανισμοί με επαρκή χρηματοδότηση και στελέχωση. Επίσης οι χώρες αυτές έχουν κραταιή εγχώρια φαρμακοβιομηχανίας που υποστηρίζεται ενεργά από το κράτος. Τα μεγάλα μερίδια της αγοράς των εγχώριων φαρμακοβιομηχανιών επιτρέπουν την διάθεση των εγχωρίως παραγομένων σε χαμηλές τιμές.