Αρχική Γενικές Αρχές και Προτεραιότητες Σχεδιασμού του Ε.Π. «Ψηφιακή Σύγκλιση»Ενότητα Δ : (7) Γενικές ΠροτάσειςΣχόλιο του χρήστη ΕΚΠΟΣΠΟ ΝΟΣΤΟΣ | 11 Απριλίου 2010, 21:31
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΕΚΠΟΣΠΟ ΝΟΣΤΟΣ' | 11 Απριλίου 2010, 21:31

    Συμφωνούμε με την άποψη που εκφράζει άλλος συνομιλητής ότι πρέπει να σταματήσουμε να μιλάμε για έργα πληροφορικής και να αρχίσουμε να τα βλέπουμε σαν έργα ανάπτυξης που υποστηρίζονται ηλεκτρονικά/ΤΠΕ. Στο πλαίσιο αυτό πιστεύουμε ότι μεγαλύτερη σημασία έχει η ανάπτυξη αντίστοιχης "κουλτούρας" στο δημόσιο τομέα και όχι μόνον, όπως θέτουν και άλλοι συνομιλητές/τριες. Αυτό όμως σημαίνει ότι με τις αντίστοιχες δράσεις δεν χρηματοδοτούνται μόνον "κατασκευαστικά έργα", όπως διαφαίνεται μέσα από τις γραμμές ότι είναι η τάση, αλλά και "υποστηρικτικά έργα", ώστε να αξιοποιηθούν οι υποδομές. Συναφές είναι και το ζήτημα της αξιοποίησης των ΤΕΠ στην κατεύθυνση της κοινωνικής ενσωμάτωσης. Παρά τη βαρύτητα του θέματος της ψηφιακής ανισότητας και την εκφρασμένη πολιτική βούληση για την μείωση των ανισοτήτων και την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής, δεν βλέπουμε κάποια σχετική αναφορά στο κείμενο που έχει τεθεί για διαβούλευση. Αυτό σημαίνει ότι δεν τίθενται σχετικοί στόχοι πια ή ότι ενσωματώνονται στους περιγραφόμενους; Επισημαίνουμε εδώ μετά λόγου γνώσεως ότι η αναφορά σε "ψηφιακές υπηρεσίες από ΜΚΟ και φορείς για τη βελτίωση της ενσωμάτωσης κοινωνικών ομάδων" εξακολουθεί να έχει νόημα, ίσως σήμερα περισσότερο από ποτέ. Σχετικά επισημαίνουμε επίσης ότι δράσεις τέτοιου τύπου πετυχαίνουν να καλλιεργήσουν την "ηλεκτρονική κουλτούρα" ίσως και περισσότερο από δράσεις απλής διάθεσης «ηλεκτρονικού εξοπλισμού» στους πολίτες. Γέφυρα και για τα δύο σημεία που θίγουμε παραπάνω πιστεύουμε ότι μπορεί να είναι η ενθάρρυνση καινοτομίας, η οποία δεν προέρχεται και δεν είναι δυνατόν να προέρχεται από το δημόσιο μόνον ή από κερδοσκοπικές εταιρείες. Στο σημείο αυτό είναι κρίσιμος ο ρόλος της "κοινωνίας πολιτών" γιατί ερευνητικά ή πιλοτικά έργα δεν παράγονται μόνον στα πανεπιστημιακά εργαστήρια (τα οποία έχουν έτσι κι αλλιώς θεσμικά καθορισμένες δυνατότητες σύνδεσης με την αγορά) αλλά και από μη κερδοσκοπικούς φορείς, συνήθως μη κυβερνητικές οργανώσεις ή οργανώσεις των ίδιων των χρηστών, οι οποίοι έχουν δεσμούς με τις ομάδες που υφίστανται τις συνέπειες των ανισοτήτων και σχεδόν αναγκαστικά, για να εξυπηρετήσουν τον πληθυσμό αυτό, παράγουν ιδέες. Θα έχουν τη δυνατότητα να τις υλοποιήσουν, να δημιουργήσουν δηλαδή το πρότυπο που θα μπορεί μετά να αξιοποιηθεί πολλαπλασιασμένα και ταυτόχρονα να συμβάλουν στην κάλυψη του ψηφιακού αναλφαβητισμού; Μέχρι στιγμής δεν έχουμε καταλάβει αν υπάρχει και ποιος είναι ο σχεδιασμός των αρμοδίων.