Αρχική Γενικές Αρχές και Προτεραιότητες Σχεδιασμού του Ε.Π. «Ψηφιακή Σύγκλιση»ENOTHTA A : (1) Αξιολόγηση υφιστάμενης κατάστασης αναφορικά με το Ε.Π. «Ψηφιακή Σύγκλιση» – βασικότερα προβλήματα εφαρμογήςΣχόλιο του χρήστη Παναγιώτης Βαρλάγκας | 12 Απριλίου 2010, 20:15
  • Σχόλιο του χρήστη 'Παναγιώτης Βαρλάγκας' | 12 Απριλίου 2010, 20:15

    Νομίζω ότι στα πλαίσια της παρούσης διαβουλεύσεως έχει αξία να εξετάσουμε τα αποτελέσματα της εντελώς πρόσφατης εκθέσεως "Global Information Technology Report 2009-10" (δημοσιεύθηκε την 25η Μαρτίου) του World Economic Forum σε συνεργασία με το INSEAD: http://www.weforum.org/en/initiatives/gcp/Global%20Information%20Technology%20Report/index.htm (Ειδικά για την Ελλάδα http://www.weforum.org/documents/GITR10/index.html και επιλογή "Greece" από την drop-down λίστα αριστερά) Εξετάζοντας τα αποτελέσματα για τη χώρα μας συγκριτικά με εκείνα των άλλων χωρών μπορούμε να εξαγάγουμε κάποια, χρήσιμα ελπίζω, συμπεράσματα: 1) Η χώρα μας βρίσκεται στην 56η σταθερά τα τελευταία 3 χρόνια (μεταξύ 133 χωρών φέτος - δηλ. *μόλις* πάνω από τη μέση της λίστας. Είναι ενδεικτικό ότι οι χώρες μόλις *πάνω* από εμάς είναι η Σλοβακία και το ... Βιετνάμ, ενώ μόλις κάτω από εμάς είναι η Ουρουγουάη και ο Παναμάς - αυτό, για να πάρουμε μια ιδέα για το που βρισκόμαστε...). 2) Η 56η θέση είναι πολύ χαμηλή για μια χώρα που έχει την 25-30η θέση στο κατά κεφαλήν ΑΕΠ. Αυτό καταδεικνύεται από το γεγονός ότι *** στην κατηγορία των χωρών υψηλού εισοδήματος (High-Income) καταλαμβάνουμε μόλις την 43η θέση μεταξύ 46 χωρών (!), ξεπερνώντας μόνο το Μπρουνέι, το Κουβέιτ και το Τρίνιντατ κ' Τομπάγκο! *** Είναι πραγματικά μια αξιολύπητη κατάταξη για τη χώρα μας, και είναι πραγματικά κρίμα για μια χώρα που έχει να επιδείξει (μεταξύ πολλών άλλων) τους Χρήστο Παπαδημητρίου, Νικόλα Νεγρεπόντε και Μιχάλη Δερτούζο στην Επιστήμη της Πληροφορικής. Είναι ενδεικτικό ότι μας ξεπερνούν 7 χώρες από την αμέσως κατώτερη εισοδηματικά κατηγορία χωρών, δηλ. τις ανώτερου μέσου εισοδήματος (Upper-Middle-Income, UM), τουτέστιν Μαλαισία, Χιλή, Λιθουανία, Μαυροβούνιο (!), Κόστα Ρίκα, Λετονία και Μαυρίτιος (!), 5 χώρες κατώτερου μέσου εισοδήματος, και συγκεκριμένα: Κίνα, Τυνησία (!), Ινδία, Ιορδανία και Ταϋλάνδη, από τις δε χώρες εντελώς χαμηλού εισοδήματος μία (1), το προειρημένο Βιετνάμ. 3) Για να δούμε που πρέπει να εστιάσουμε, πρέπει να δούμε ποιοι οι δείκτες εκείνοι στους οποίους είμαστε πολύ (απελπιστικά) θα έλεγα χαμηλά, γιατί εκείνοι είναι στους οποίους έχουμε τα περισσότερα περιθώρια βελτίωσης (αυτονόητα, καθώς είμαστε σχεδόν τελευταίοι!), ορισμένοι δε είναι ταπεινωτικοί για τη χώρα μας, αλλά είναι και εντελώς αναμενόμενοι: (Α) "Βάρος Κυβερνητικής Ρυθμίσεως" ("Burden of Government Regulation") γραφειοκρατία: 125οι στον κόσμο! (από 133). ("Πόσο επιβαρυντική είναι για επιχειρήσεις στη χώρα σας να συμμορφούνται με κυβερνητικές διοικητικές απαιτήσεις (π.χ. άδειες, ρυθμίσεις, αναφορές)? "How burdensome is it for businesses in your country to comply with governmental administrative requirements (e.g., permits, regulations, reporting)?") (Β) "Αριθμός διαδικασιών για να ξεκινήσει κανείς μια επιχείρηση, 2009" ("No. of procedures required to start a business, 2009"): 122οι στον κόσμο! Χρειαζόμαστε 15 (!) διαδικασίες για να ξεκινήσει κανείς μια επιχείρηση, ενώ π.χ. στην Πορτογαλία (για να μην πάρω κάποια εντυπωσιακά προηγμένη χώρα) χρειάζονται μόνο 6, και στη Σλοβενία 3. Να γιατί το περίφημο "one-stop-shop", στο οποίο επανειλημμένως έχει αναφερθεί η υπουργός Οικονομίας και Ανταγωνιστικότητας είναι *επιτακτική* ανάγκη, και πρέπει να περάσει το συντομότερο δυνατόν από τη σφαίρα του οράματος στη σφαίρα της υλοποίησης! (Γ) "Χρόνος για να επιβληθεί η εκτέλεση μίας συμβάσεως" ("Time to enforce a contract, 2009"): 109οι στον κόσμο! ("Αριθμός ημερών που απαιτείται για την επίλυση μιας διαφοράς - "Number of days required to resolve a dispute") Απαιτούνται στη χώρα μας, ούτε λίγο ούτε πολύ,... 819 ημέρες (!) για την επίλυση μιας διαφοράς, δηλ. 2 χρόνια και 3 μήνες, ενώ π.χ. στη Γαλλία απαιτούνται μόλις 331 (λιγότερο από χρόνο), και στην Τουρκία 420 μόνο, δηλ. περίπου 14 μήνες (ο μισός χρόνος περίπου απ' ότι σε μας) Έχουμε λοιπόν 3 δείκτες που ανήκουν στη κατηγορία που θα ονομάσω "Διοικητική και Δικαστική Γραφειοκρατία και Χρονοτριβή". Το καίριο πλήγμα σ' αυτό το τέρας της γραφειοκρατίας, πρέπει να επέλθει άμεσα - αυτό πρέπει να είναι το #1 κάθε to-do λίστας - έστω και 30 χρόνια αφ' ότου το ευαγγελιζόταν ο Ανδρέας Παπανδρέου, έστω και το 2010 αντί για το 1982, πρέπει να γίνει! Όμως έχουμε και άλλες κατηγορίες που είμαστε τελευταίοι των τελευταίων: (Δ) "Δαπάνες για την Παιδεία, 2007" ("Education expenditure, 2007"): είμαστε 107οι στο κόσμο. Η Πληροφορική είναι μία κατ' εξοχήν επιστήμη και επάγγελμα της *γνώσης*. Πολλοί τομείς της (π.χ. software, IT services) *δεν* απαιτούν καθόλου πρώτες ύλες - η μόνη πρώτη ύλη που απαιτούν είναι η γνώση, το μυαλό. Γι' αυτό και θα μπορούσαμε και θα έπρεπε να είμαστε πρωτοπόροι αντί για ουραγοί, και γι' αυτό *πρέπει* ακριβώς *τώρα* που είναι για άλλους λόγους ανάγκη να γίνει περιστολή των δαπανών μέσα στη ευρύτερη ανακατανομή των χρηματοδότησης των διαφόρων να *αυξηθεί*, και όχι να μειωθεί το ποσοστό του ΑΕΠ για την Παιδεία. Θα ήταν ευχής έργον μάλιστα αν βρίσκαμε ένα modus vivendi στα Ελληνοτουρκικά έτσι ώστε αντί για φρεγάτες και πυραύλους να αγοράζουμε βιβλία και υπολογιστές για τα σχολεία και τα πανεπιστήμια! (Ε) "Οικιακή μηνιαία τηλεφωνική συνδρομή, 2008" ("Residential monthly telephone subscription, 2008"): 101οι στον κόσμο με, $19.99 προσαρμοσμένα ως προς την αγοραστική δύναμη (PPP). Γιατί να είμαστε τόσο ακριβοί; Τη στιγμή που στις ΗΠΑ το κόστος είναι ακριβώς το μισό ($10.00), στην Σουηδία είναι $13.62 και στις Ιταλία και Γαλλία λίγο πάνω από $17. Γιατί $20 σε μας; (ΣΤ) "Έκταση της εκπαίδευσης του προσωπικού (των επιχειρήσεων)" ("Extent of Staff Training"): 101οι (Ζ) "Δαπάνες των εταιριών στην Έρευνα κ' Ανάπτυξη" (Company spending on R&D"): 101oi (H)"Ικανότητα για καινοτομία" ("Capacity for innovation"): 101οι και πώς να υπάρξει capacity για innovation όταν δεν γίνεται επένδυση στην Έρευνα και Ανάπτυξη και στην εκπαίδευση του προσωπικού; Για μένα το (Η) είναι άμεσα συνέπεια των (ΣΤ) και (Ζ). Σύμφωνα με την έρευνα οι ελληνικές επιχειρήσεις ξοδεύουν λιγότερο για την εκπαίδευση του προσωπικού απ' ότι οι επιχειρήσεις στη Ζάμπια και στο Κιργιζιστάν! Δαπανούν λιγότερο στο R&D απ' ότι οι επιχειρήσεις στη Μαυριτανία, τη Μοζαμβίκη και το Περού! Έτσι δεν γίνεται να πάμε μπροστά στην Πληροφορική όπου η πορεία των τεχνολογική εξελίξεων είναι ταχύτατη: προχθές ήταν τα Struts, χθες το JSF, σήμερα το Spring, αύριο ποιος ξέρει τι. Virtualization και Cloud Computing είναι ήδη εδώ! Είναι *must* το κράτος να δώσει *κίνητρα* (π.χ. φορολογικά) στην επιχειρήσεις για εκπαιδεύσουν τον κόσμο τους. Π.χ. συμπλήρωσες Α ποσό εκπαίδευσης φέτος; -1% στο ποσοστό του φόρου. Ή προγράμματα όπως το καταπληκτικό "Second Career" της Κυβέρνησης του Οντάριο (Καναδάς): http://www.edu.gov.on.ca/eng/tcu/secondcareer/ Είσαι π.χ. 35χρονος εργαζόμενος σε μία από τις κλωστοϋφαντουργίες στη Βόρεια Ελλάδα που έκλεισαν; Μπορείς κάλλιστα να εκπαιδευτείς να γίνεις χειριστής Η/Υ ή εκπρόσωπος στο IT Helpdesk. Δεν χρειάζεται να είσαι πυρηνικός επιστήμονας για αυτές τις δουλειές! Η Επαρχία σου δίνει το ισοδύναμο των €20.000 για να συμμετέχεις στα εκπαιδευτικά προγράμματα για τις σύγχρονες τεχνολογίες και ειδικότητες(http://www.edu.gov.on.ca/eng/tcu/secondcareer/whatitis.html ). Φυσικά δεν περιορίζεται στο ICT, μπορεί π.χ. να είσαι ρεσεψιονίστ σε ξενοδοχείο, να έχεις μείνει άνεργος, και να εκπαιδευτείς ως μάγειρας. Το βασικό είναι τι ανάγκες έχει η χώρα, και στις ΤΠΕ έχουμε πολλές ανάγκες και πολλή δουλειά. (http://www.edu.gov.on.ca/eng/tcu/secondcareer/successStories.html ). Άλλωστε υπάρχει ένα ενθαρρυντικό στην έρευνα αυτή. Είμαστε 3οι παρακαλώ στον κόσμο στους φοιτητές τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Υπολειπόμαστε μόνο της Κορέας και της Φινλανδίας ("χάλκινο μετάλλιο"). Σε συνδυασμό με την πολύ καλή 20η θέση παγκοσμίως σε διαθεσιμότητα θετικών επιστημόνων και μηχανικών (scientists & engineers), σημαίνει ότι είμαστε ένα σπουδαίο φυτώριο ταλέντων για την Πληροφορική και της Τηλεπικοινωνίες. Δεν πρέπει να μείνουμε φυτώριο (κάτι σαν τον Πανιώνιο του IT) και να αφήνουν τους ταλαντούχους Έλληνες "πληροφορικάριους" να φεύγουν και να μένουν στην Αγγλία, στις ΗΠΑ και αλλού. Πρέπει να κόψουμε το "brain drain" Αυτό το φυτώριο που *αυτό* είναι το μέλλον της Τεχνολογίας Πληροφορικής στην Ελλάδα πρέπει πάση θυσία να το κρατήσουμε εδώ και επειδή είναι πολυπληθές και με πολλή όρεξη και μεγάλες δυνάτοτητες πρέπει να του δώσουμε τη δυνατότητα να δημιουργήσει και ανθίσει εδώ.