Αρχική Ρύθμιση των Χρεών Υπερχρεωμένων ΚαταναλωτώνΆρθρο 1. Πεδίο ΕφαρμογήςΣχόλιο του χρήστη Ποσταντσίδης Θεόδωρος | 28 Οκτωβρίου 2009, 11:29
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ποσταντσίδης Θεόδωρος' | 28 Οκτωβρίου 2009, 11:29

    Αγαπητή κυρία υπουργός Πέρα από τα μπράβο που ακολουθείτε απαρέγκλιτα την διαδικασία της δημόσιας διαβούλευσης και μια και το ζητούμενο είναι ιδέες και προτάσεις θα ήθελα να ξεκινήσω ένα βήμα πριν το νομοσχέδιο.Στο σημείο που δημιουργούνται τα χρέη. Τα χρέη στο μεγαλύτερο μέρος των νοικοκυριών οφείλονται στην άστοχη ως και μη ικανή διαχείριση των προσωπικών οικονομικών, στην αδυναμία να βρουν εργασία τα μέλη τους με αποτέλεσμα τις προσωπικές επιχειρήσεις-περιπέτειες και φυσικά σε κακές προσωπικές στιγμές. Αν και δεν μπορείτε να κάνετε κάτι για το τρίτο σκέλος για τα δύο πρώτα σίγουρα μπορείτε. Το ζητούμενο λοιπόν δεν είναι να θεραπεύουμε συνεχώς το αποτέλεσμα αλλά την αιτία που το δημιουργεί. Πως είναι δυνατόν να παίρνει κάποιος δάνειο όταν τα εισοδήματά του δεν του φτάνουν είτε να επιζήσει είτε να το αποπληρώσει; Αυτή είναι η βασική ερώτηση που πρέπει να απαντηθεί. Οι όροι λοιπόν παροχής καταναλωτικών δανείων πρέπει να βασίζονται και να αποτελούν ποσοστό μόνο των εισοδημάτων και αυτό μπορεί να επιτευχθεί όταν όλες οι συναλλαγές, πάνω έστω από ένα ποσό (100 ή 200 ευρώ) αλλά και ενοίκια και άλλα πάγια έξοδα περνάνε μέσω των τραπεζών. Έτσι τα πραγματικά στοιχεία των εξόδων θα είναι γνωστά στις τράπεζες και δεν θα μπορούν να αποκρυβούν.Αποτέλεσμα τα δάνεια να δίνονται με βάση τα πραγματικά στοιχεία. Στο δεύτερο κομμάτι αυτό της εργασίας θέλω να τονίσω τα εξής: Αν κάποιος έχει μια μικρή εμπειρία της αγοράς μπορεί κάλλιστα να δει ότι το μεγαλύτερο τμήμα των ανθρώπων που προσπαθούν μέσα στην αγωνία τους για το αύριο να στήσουν μια υποτυπώδη επιχείρηση για να επιβιώσει δεν έχει ούτε τα αναγκαία χρήματα ούτε και τις αναγκαίες γνώσεις γι' αυτό με αποτέλεσμα την τελική αποτυχία και φυσικά την υπερχρέωση. Αν λοιπόν μπουν αυστηροί κανόνες που να βασίζονται σε πραγματικά κριτήρια θα πάψουν οι τράπεζες να δίνουν(έδιναν τουλάχιστον πριν) ανεξέλεγκτα δάνεια αλλά και να χρηματοδοτούν (άλλη μια πονεμένη ιστορία)υποχρεωτικά μέσα από αντικειμενικές προϋποθέσεις τις αξιόλογες νέες προσπάθειες. Έτσι ώστε να αυξάνεται το ποσοστό επιτυχίας τους.