Αρχική Γενικές Αρχές και Προτεραιότητες Σχεδιασμού του Ε.Π. «Ψηφιακή Σύγκλιση»ENOTHTA A : (1) Αξιολόγηση υφιστάμενης κατάστασης αναφορικά με το Ε.Π. «Ψηφιακή Σύγκλιση» – βασικότερα προβλήματα εφαρμογήςΣχόλιο του χρήστη Αλέξανδρος Μπέρλερ | 22 Απριλίου 2010, 19:42
Οι διαπιστώσεις είναι απολύτως σωστές καθώς τα τελευταία χρόνια δεν υπήρχε ουσιαστικός στρατηγικός σχεδιασμός της Πολιτείας στο θέμα των ΤΠΕ με αποτέλεσμα η Δημόσια Διοίκηση να έχει εναποθέσει τις ελπίδες της σε ανεξέλεγκτες πηγές παραγωγής τεχνικών δελτίων με σκοπό κυρίως τη πρόσκαιρη στήριξη διαφόρων οικονομικών συμφερόντων χωρίς ουσιαστικά να λαμβάνονται υπόψη οι ανάγκες της Πολιτείας και των Πολιτών της. Έτσι με εξαίρεση τη γρήγορη σχετικά πρόοδο στο θέμα της ευρυζωνικότητας τα τελευταία χρόνια; 1. Δεν υπήρχε στρατηγικός σχεδιασμός σε επίπεδο δομών του Κράτους ( με ΑΠΛΑ λόγια: τι κάνω με τις δαπάνες του Κράτους, τι κάνω με την Υγεία, τι κανόνες βάζω στους προμηθευτές μου, τι κάνω με τη κοινωνική ασφάλιση, πως διασφαλίσω την ενσωμάτων των ΤΠΕ, πως θα τα παιδιά μας θα αξιοποιήσουν τις ΤΠΕ στην εκπαιδευτική διαδικασία, τι θα κάνω στον τουρισμό, τον Πολιτισμό, πως θα στηρίξω την Αγορά Πληροφορικής, πως θα δημιουργήσω τις δομές για τη συνεχιζόμενη επαγγελματική εκπαίδευση, κλπ) 2. Η ΕΥΔ ΨΣ κατακλύστηκε από κακής ποιότητας τεχνικά δελτία, τα οποία το μεγαλύτερο μέρος ετοιμάστηκαν χωρίς μελέτη και με μικρή συμμετοχή των Δικαιούχων. Το αποτέλεσμα ήταν μαζί με τα ξερά να καούν και τα χλωρά, δηλαδή να μην αξιολογούνται (ενδεχομένως και ποτέ τελικά) και οι καλές προτάσεις με όραμα, με στόχους, με μελέτη των δυνατοτήτων του δικαιούχου, με μελετημένη βιωσιμότητα, κλπ 3. Δεν τονώθηκε η πραγματική αγορά πληροφορικής, δεν στηρίχθηκαν κατά βάση εκείνες οι εταιρίες που παράγουν προϊόντα και υπηρεσίες πληροφορικής. 4. Η Αγορά Πληροφορικής κινήθηκε με κανόνες «Φαρ Ουέστ» όπου τα ποιοτικά κριτήρια και το παραγόμενο τελικό αποτέλεσμα δεν ήταν η προτεραιότητα. Στη προαναφερθέντες προκλήσεις θα προσθέταμε: 1. Την έλλειψη τυποποίησης, πιστοποίησης λογισμικών και υπηρεσιών 2. Την έλλειψη δομών που να προάγουν τη διαλειτουργικότητα των πληροφοριακών συστημάτων ώστε να μπορεί το Κράτος να διατηρεί και να συντηρεί με βάση τεχνικό-οικονομικά κριτήρια βέλτιστες πρακτικές και εφαρμογές που έχουν αποδεχθεί λειτουργικά αποδεκτές ανεξαρτήτου της τεχνολογίας τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι εφαρμογές στην Υγεία, όπου αντί να προάγεται η συνέχεια, η λειτουργική και τεχνολογική βελτίωση των συστημάτων και υπηρεσιών χάθηκε πολύτιμος χρόνος για την πολλές φορές άσκοπη αντικατάσταση συστημάτων τα οποία θα μπορούσαν να διαλειτουργήσουν με αποδεκτό τρόπο βάσει διεθνών προτύπων όπως το HL7. 3. Την αξιοποίηση νέων μεθόδων προμηθειών όπως είναι οι ηλεκτρονικές προμήθειες, ο ανταγωνιστικός διάλογος, οι συμβάσεις πλαίσιο, το business process outsourcing, κλπ.