Αρχική Νέος Αναπτυξιακός ΝόμοςΒασικές μορφές ενίσχυσηςΣχόλιο του χρήστη Στάθης Διομήδης | 18 Μαΐου 2010, 11:58
Υπουργείο Ανάπτυξης Νίκης 5-7, 10180, Αθήνα email: public@mnec.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Καταρχήν θα έπρεπε να υπάρχει όλο το σχέδιο για το νέο αναπτυξιακό νόμο και όχι ο πρόλογος. Θα πρότεινα σε περίοδο οικονομικής κρίσης να μην υπάρχει επιχορήγηση κεφαλαίου αλλά μόνο οι υπόλοιπες μορφές επιχορήγησης που αναφέρονται, ώστε το κράτος να μην υποχρεώνεται να δίνει το συνολικό ποσό άμεσα και με μετρητά, αυξάνοντας κυρίως τη ρευστότητα των τραπεζών. Έτσι και αλλιώς, το κράτος, δυσκολεύεται να δώσει τα χρήματα στις εταιρείες που έχουν ήδη υπαχθεί στον προηγούμενο αναπτυξιακό, και περιμένουν χρόνια. Με τον τρόπο αυτό ο επενδυτής στη διάρκεια των ετών θα έχει ανάλογα οφέλη με αυτά της άμεσης χρηματοδότησης και το κράτος θα μπορεί πολύ πιο εύκολα να διαχειριστεί τους πόρους. Το 80% των χρημάτων του αναπτυξιακού θα πρέπει να προωθηθεί, σε μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις, και για προτάσεις έως πεντακόσιες χιλιάδες ευρώ. Μην ξεχνάμε ότι τα τρία τέταρτα των επιχειρήσεων στην Ελλάδα, είναι οικογενειακές και απασχολούν λίγους εργαζομένους. Για πολύ μικρές εταιρείες και για επενδύσεις έως τριακόσιες πενήντα χιλιάδες ευρώ, δεν θα πρέπει να υπάρχει ο όρος του 25% ιδίας συμμετοχής. Άλλωστε ειδικά ο τρόπος της χρηματοδοτικής μίσθωσης αυτό το σκοπό έχει. Η τράπεζα ουσιαστικά ενοικιάζει τον εξοπλισμό και ο επενδυτής πληρώνει ενοίκιο. Από τη στιγμή που ο προηγούμενος αναπτυξιακός πάγωσε αιφνιδίως, αφήνοντας απέξω δεκάδες επενδύσεις, θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα υπαγωγή και εταιρείες που το 2010, προχώρησαν ή προχωρούν στις επενδύσεις, αναλαμβάνοντας το ρίσκο να επενδύσουν χρήματα, σε τέτοια εποχή οικονομικής κρίσης. Είναι θέμα αξιοπιστίας του κράτους, καθώς θα υπάρξει ζήτημα αθέμιτου ανταγωνισμού. Είναι όμως και ζήτημα ουσίας, γιατί οι εταιρείες που προχώρησαν ή προχωρούν σε επενδύσεις τώρα, αναλαμβάνουν το ρίσκο, ενώ οι επενδυτές του 2011 θα έχουν το «μαξιλάρι» του αναπτυξιακού και τη σιγουριά της βιωσιμότητας της επένδυσης. Δε θα πρέπει να επιβραβεύονται για ακόμη μια φορά, όσοι απλά περιμένουν να βγάλουν εύκολα χρήματα από το κράτος. Για τα φωτοβολταϊκά, που τόσος λόγος έχει γίνει τον τελευταίο καιρό, θα πρέπει να μπορούν να υπαχθούν στον αναπτυξιακό, οι επενδύσεις έως 100kw, και μόνο για φορολογικές απαλλαγές, ή επιδότηση χρηματοδοτικής μίσθωσης μηχανολογικού εξοπλισμού. Μετά τιμής Στάθης Διομήδης