Αρχική Νέος Αναπτυξιακός ΝόμοςΒασικές μορφές ενίσχυσηςΣχόλιο του χρήστη Μαρία Μαρκάκη | 19 Μαΐου 2010, 10:00
  • Σχόλιο του χρήστη 'Μαρία Μαρκάκη' | 19 Μαΐου 2010, 10:00

    Δεν είναι σαφές από τη διατύπωση αν κάποια από τα κίνητρα μπορούν να συνδυαστούν σε ένα επιχειρηματικό σχέδιο. Θα πρότεινα η επιχορήγηση κεφαλαίου, η επιχορήγηση χρεολυσίου και η επιδότηση χρηματοδοτικής μίσθωσης να μπορούν να χρησιμοποιηθούν για το ίδιο επιχειρηματικό σχέδιο, καθώς υπάρχουν είδη επενδύσεων που καλύπτονται καλύτερα από το κάθε κίνητρο (π.χ. επιχορήγηση κεφαλαίου για άϋλες επενδύσεις και έξοδα μελετών-προβολής κ.α., επιχορήγηση χρεολυσίου δανείων ως 10 έτη για κατασκευή κτιρίων και προμήθεια εξοπλισμού με μικρά ποσοστά απόσβεσης, επιδότηση χρηματοδοτικής μίσθωσης για αγορά εξοπλισμού με μεγάλα ποσοστά απόσβεσης).   Ποια προβλέπεται να είναι η διαδικασία για την υπαγωγή στα Φορολογικά Κίνητρα; «Απλώς» διαδικασία μέσω της Δ.Ο.Υ. μετά από βεβαίωση ότι η συγκεκριμένη επένδυση είναι από τις επιλέξιμες προς χρηματοδότηση από τον Αναπτυξιακό Νόμο (σημερινή διαδικασία) ή θα περνάει η πρόταση από βαθμολόγηση και εφόσον εγκριθεί, τότε θα υπάγεται στις φορολογικές απαλλαγές; Στην πρώτη περίπτωση θα μπορούν να υπαχθούν και επενδυτικά σχέδια-επιχειρήσεις, που διαφορετικά δε θα μπορούσαν να χρηματοδοτηθούν με απευθείας «ανταγωνισμό» με άλλες προτάσεις (π.χ. συνήθεις επενδύσεις με όχι ιδιαίτερη καινοτομικότητα, εξωστρέφεια κ.α.) – είναι αυτό επιθυμητό ή όχι;   Με την καθυστέρηση καταβολής του τελευταίου 5% της επιδότησης για τριετία, γενάται το ερώτημα «Πότε θεωρείται ότι ολοκληρώθηκε η επένδυση;». Η απάντηση σε αυτό είναι σημαντική, καθώς  από αυτήν εξαρτάται η διάρκεια των υποχρεώσεων που αναλαμβάνει η επιχείρηση, καθώς και πιθανόν η δυνατότητά της να υπαχθεί εκ νέου στις ρυθμίσεις του νόμου (π.χ. για Ξενοδοχεία, των οποίων η ανακαίνιση επιτρέπεται να υπαχθεί εκ νέου, μόνο μετά την παρέλευση συγκεκριμένων ετών από την ολοκλήρωση της προηγούμενης επένδυσης). Σχετικά με τη λογική «παρακράτησης» ενός μέρους της επιχορήγησης, μάλλον ως μέσου πίεσης για την επίτευξη των στόχων, θεωρώ ότι βρίσκεται στη σωστή κατεύθυνση, με το 5% όμως να είναι εξαιρετικά μικρό για να έχει αποτέλεσμα. Πιθανόν να μπορούσε να δοθούν τα κίνητρα αντίστροφα: να εγκρίνεται ένα ποσοστό επιχορήγησης «βάσης» για το κάθε επενδυτικό σχέδιο, σύμφωνα με το οποίο να ολοκληρώνεται η επένδυση και να ξεκινά την παραγωγική της λειτουργία. Μέσω του (απαραίτητου πιστεύω) μηχανισμού παρακολούθησης της επένδυσης και της επίτευξης ή μη των στόχων, βάσει των οποίων είχε αρχικά βαθμολογηθεί, να δίδεται επιπλέον (προκαθορισμένο) ποσοστό επιχορήγησης ή να υπάγεται σε (μειωμένα) φορολογικά κίνητρα για κάποιο χρονικό διάστημα. Σε περιπτώσεις που αναιτιολόγητα υπάρχουν μεγάλες αρνητικές αποκλίσεις από τις αρχικές προβλέψεις, θα πρέπει να προβλέπεται μηχανισμός ανάκτησης μέρους ή και του συνόλου της επιχορήγησης.