Αρχική Εκτέλεση Περιηγητικών ΠλοώνΑιτιολογική ΈκθεσηΣχόλιο του χρήστη Κώστας Πολίτης | 9 Ιουλίου 2010, 01:55
Υπουργείο Ανάπτυξης Νίκης 5-7, 10180, Αθήνα email: public@mnec.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Αγαπητή Κυρία Υπουργέ Η αλλαγή στάσης της χώρας στο θέμα του Καμποτάζ είναι πλέον επιβεβλημένη αφού η Ελληνική Ακτοπλοΐα όχι μόνον δεν αντιμετωπίζει πρόβλημα ανταγωνιστικότητας αλλά οι Ελληνικές εταιρίες επεκτείνονται ανταγωνιστικά και σε ξένες αγορές. Αυτό ευκόλως συμπεραίνεται εξετάζοντας την δομή του Ελληνικού στόλου αλλά και τις προγραμματισμένες επενδύσεις των ναυτιλιακών εταιριών. Ορθώς επίσης, κατά την γνώμη μου, σχεδιάζετε την άρση, με την μορφή διμερών συμφωνιών και επιβολή τελών προς όφελος της Χώρας διότι α) Αυτό γίνεται σε Παγκόσμια κλίμακα και ειδικότερα στο Γιώτινγκ (Charter Mega-yachts) και β) Τα τέλη στην κρουαζιέρα πρέπει να αντιμετωπίζονται από όλους σαν τίμημα πώλησης του Τουριστικού μας προϊόντος και μόνον. Για πρώτη φορά ίσως στην χώρο-χρονική μας Ιστορία, μας δίνεται η δυνατότητα να σχεδιάσουμε σωστά (προς όφελός μας) και από την αρχή, κάτι του οποίου πραγματικά έχουμε τον πλήρη έλεγχο, σε αντίθεση με το υπάρχον γενικότερο τουριστικό σύστημα που ελέγχεται ουσιαστικά πλήρως από ξένα κέντρα, που εξυπηρετούν αποκλειστικά και μόνον τα συμφέροντά τους (με αποκορύφωμα το all inclusive) και που οδήγησαν την Χώρα στην σημερινή τουριστική πραγματικότητα. Βεβαίως πρέπει να επισημανθεί (όχι κακόβουλα) ότι μεγάλο μέρος ευθύνης για την σημερινή τουριστική κατάσταση αναλογεί στις κυβερνήσεις των τελευταίων 20 ετών που σχεδίασαν στρατηγικές προώθησης και μάρκετινγκ του τουριστικού μας προϊόντος, μη βασισμένες στην πραγματικότητα, καθώς και η σχεδόν παντελής έλλειψη καθοδήγησης και προσανατολισμού της Ελληνικής τουριστικής επιχειρηματικότητας ως προς το έλεγχο του προϊόντος... και αυτό δεν είναι άποψη, αλλά εκτίμηση εκ του αποτελέσματος...και ο λόγος που το αναφέρω δεν είναι άλλος από το να μην γίνουν τα ίδια λάθη ξανά και ειδικότερα τώρα που οι θυσίες του Ελληνικού λαού είναι μεγάλες. Επειδή όμως οι εκτιμήσεις πρέπει να γίνονται πάντα βάσει διαπιστώσεων που προέρχονται από γεγονότα, εξαλείφοντας έτσι την υποκειμενικότητα, για να στηρίξω την άποψή μου θα αναφερθώ εν συντομία στα κατωτέρω: α) Οι ναυτιλιακές εταιρίες (Διεθνείς) που ασχολούνται με την βιομηχανική κρουαζιέρα (μαζικής μεταφοράς) σχεδιάζουν, πωλούν και πραγματοποιούν οι ίδιες τα προγράμματά τους, πράγμα που τους δίνει τον απόλυτο έλεγχο στην τιμή των προϊόντων τους και σε συνάρτηση με τον μονοπωλιακό και συντεχνιακό χαρακτήρα του Concept που υπηρετούν μπορούν να αναπτύξουν οικονομική προσαρμοσιμότητα κάτω από οιεσδήποτε συνθήκες. β) Το προϊόν τους που προωθούν στις αγορές χαρακτηρίζεται περισσότερο από τους προορισμούς που επισκέπτονται παρά την διαμονή εν πλοίω, δηλαδή παρουσιάζεται σαν ένας ωραίος τρόπος (μέσον) να γνωρίσει κανείς νέους τόπους και ανθρώπους και υπό αυτήν την έννοια τα προγράμματά τους ακολουθούν την ζήτηση της αγοράς. Ένας λοιπόν βασικός λόγος της ήδη ύπαρξης τους στις Ελληνικές θάλασσες (αλλά και της μελλοντικής ανάπτυξης) είναι ότι η χώρα μας συνεχίζει να έχει σοβαρή αγοραστική ζήτηση ανεξαρτήτως αν κάποιοι προσπαθούν να αποδείξουν το αντίθετο ή ακόμη και να το εμποδίσουν (Αυτό σε απάντηση εκείνων που προβλέπουν αλλαγή προορισμών) γ) Σοβαρότατο οικονομικό όφελος για τις εταιρίες προέρχεται από την οικονομική εκμετάλλευση των επιβατών εντός του πλοίου, που πολλάκις υπερβαίνει και την αξία του ναύλου. Επίσης η διακίνηση των επιβατών στους τόπους παραμονής, κατά κύριο λόγο, οργανώνεται και γίνεται από το πλοίο, το οποίο επωφελείται και τα μέγιστα οικονομικά οφέλη από την δραστηριότητα. (Αυτό σε απάντηση των ολίγων που ωρύονται για το ευρύτερο “κοινό καλό” και εκτιμούν ότι πρέπει η χώρα να παρουσιαστεί σαν “ξέφραγο αμπέλι” για να μην χαθούν συνεργασίες που κατά τα γνωστά και μη εξαιρετέα, μόνον σε συνθήκες “ελεημοσύνης” διεξάγονται. δ) Κρουαζιερόπλοια 200ων και 300ων μέτρων χρειάζονται κατάλληλες λιμενικές εγκαταστάσεις τις οποίες η Χώρα μας δημιούργησε και διαθέτει , τουλάχιστον στους κύριους τουριστικούς προορισμούς και με πρόσβαση σε διεθνή αεροδρόμια, πράγμα που σημαίνει ότι υπάρχουν πολλές επιλογές Logistic και ότι ο Πειραιάς δεν είναι η μοναδική. Όλα τα ανωτέρω στοιχεία εκτιμώ ότι δικαιολογούν την σύνταξη του νομοσχεδίου και το τίμημα που θα επωμισθούν οι ναυτιλιακές εταιρίες θα είναι μηδαμινό σε σχέση με τα πραγματικά οφέλη. Ιδιαίτερη όμως προσοχή πρέπει να δοθεί στο θέμα των ελαφρύνσεων και διευκολύνσεων για τις εταιρίες που επιθυμούν περαιτέρω συνεργασία σε τουριστικά θέματα και πρέπει το νομοσχέδιο να είναι σαφές και θετικό σε κλίμα συνεργασίας διότι θα μπορούσαν να δημιουργηθούν βάσεις για ευρύτερες δραστηριότητες προς όφελος της τουριστικής μας βιομηχανίας. Λόγου χάριν θα μπορούσε η απαλλαγή να είναι κατα 80% ή και καθ ολοκληρία κατά την περίπτωση που η εταιρία πουλούσε στην Διεθνή αγορά πρόγραμμα Corporate, 1 εβδομάδα κρουαζιέρα – 1 εβδομάδα διαμονή σε Ελληνικά ξενοδοχεία. Κάτι τέτοιο θα συνέφερε και τις ναυτιλιακές επιχειρήσεις αλλά σημαντικότερα την χώρα μας. ¨Άλλη περίπτωση θα μπορούσε να είναι η δημιουργία Χειμερινών προγραμμάτων κρουαζιέρας σε συνεργασία με εναλλακτικό τουρισμό. Υπάρχουν πραγματικά πολλές δυνατότητες συνεργασιών και αμοιβαίου οφέλους και οπωσδήποτε το νομοθετικό πλαίσιο θα παίξει μεγάλο ρόλο. Ελπίζω να ήμουν χρήσιμος