Αρχική Εκτέλεση Περιηγητικών ΠλοώνΑιτιολογική ΈκθεσηΣχόλιο του χρήστη ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΑΛΑΣ | 13 Ιουλίου 2010, 09:26
Υπουργείο Ανάπτυξης Νίκης 5-7, 10180, Αθήνα email: public@mnec.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Σχέδιο Νόμου «Εκτέλεση περιηγητικών πλόων από πλοία με σημαία τρίτων χωρών με αφετηρία ελληνικό λιμένα» Όπως γνωρίζετε, η Ομοσπονδία μας έχει ήδη τοποθετηθεί με σειρά εγγράφων της προς Υμάς, διατυπώνοντας με σαφήνεια και εμπεριστατωμένη επιχειρηματολογία τις θέσεις της, σε ό,τι αφορά την ανακοινωθείσα από τον Πρωθυπουργό της χώρας άρση του καμποτάζ στην κρουαζιερόπλοιο ναυτιλία που έγινε προ τριμήνου από του βήματος της Γενικής Συνέλευσης του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων, και μάλιστα χωρίς να προηγηθεί διάλογος, όπως έπρεπε και ήταν επιβεβλημένο, με την Πανελλήνια Ναυτική Ομοσπονδία, τον αρμόδιο συνδικαλιστικό φορέα των Ελλήνων ναυτεργατών . Στο διαρρεύσαν τρίμηνο, συμμετείχαμε ενεργά στις εργασίες της Ειδικής Επιτροπής Επίλυσης Ζητημάτων Καμποτάζ που συγκροτήσατε προς τον σκοπό συζήτησης όλων των παραμέτρων του κυρίαρχου και μείζονος σημασίας για την ΠΝΟ και τους Έλληνες ναυτεργάτες θέματος της άρσης του καμποτάζ στην κρουαζιερόπλοιο ναυτιλία, αναδεικνύοντας τις συνέπειες για την απασχόληση των συναδέλφων μας από την άρση αυτού. Διατυπώσαμε ευθύς εξ αρχής την κάθετη αντίθεσή μας στην απελευθέρωση του καμποτάζ για μια σειρά λόγων, πρωτίστως δε, γιατί αυτό θα σημαίνει αθρόα απώλεια των θέσεων εργασίας, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά το Προσωπικό Γενικών Υπηρεσιών και Τροφοδοσίας που ως γνωστόν επιτελεί, πέραν των άλλων, σημαντικό ρόλο στην ασφάλεια πλοίου και επιβατών, σε περιπτώσεις εκτάκτου ανάγκης και όχι μόνο. Επί πλέον, τονίζαμε ότι η εισβολή στις ελληνικές ενδομεταφορές κρουαζιεροπλοίων με σημαίες χαρακτηρισμένες από την ITF ως σημαίες ευκαιρίας, για τη διενέργεια θαλασσίων περιηγήσεων, με αφετηρία και καταληκτικό σταθμό τον Πειραιά, συνιστά αθέμιτο ανταγωνισμό με καταλυτικές για τους Έλληνες ναυτεργάτες συνέπειες. 2 Επίσης, σοβαρές συνέπειες προκύπτουν και προς την κατεύθυνση φυγής των υπό ελληνική σημαία κρουαζιεροπλοίων από την εθνική σημαία, με την απώλεια εκατοντάδων θέσεων εργασίας Ελλήνων ναυτεργατών και περαιτέρω αποδυνάμωση των ασφαλιστικών Ταμείων τους. Πρέπει στο σημείο αυτό να επισημανθεί με τον πλέον σαφή τρόπο ότι το καμποτάζ έχει εδώ και δεκαετίες αναδειχθεί από την ΠΝΟ ως τελευταίος προμαχώνας υπεράσπισης των θέσεων εργασίας των Ελλήνων ναυτεργατών και δημιουργίας νέων και αποτροπής αφελληνισμού της κρουαζιερόπλοιας ναυτιλίας. Τέλος, επισημαίναμε ότι αποτελεί μύθο και μόνο αυτό που έντεχνα και επίμονα καλλιεργείτο από διάφορα κέντρα ότι θα εισρεύσει τάχα ναυτιλιακό συνάλλαγμα στη χώρα μας από την απελευθέρωση του καμποτάζ, πράγμα που δυστυχώς βρίσκεται στη σφαίρα της φαντασίας και μόνο. Κεντρικής και ουσιαστικής σημασίας αντίθεσή μας στο υπόψη Σχέδιο Νόμου είναι ότι απουσιάζει η υποχρέωση και μάλιστα με δεσμευτικό χαρακτήρα για την πρόσληψη και Ελλήνων ναυτεργατών των πλοιοκτητριών εταιρειών που θα υπογράφουν την σύμβαση με το Ελληνικό Δημόσιο, περί της οποίας γίνεται λόγος στο Άρθρο 1 εδάφιο (γ) του Σχεδίου, για να έχουν δικαίωμα εκτέλεσης πλόων καμποτάζ στη χώρα μας. Ειδικότερα, στο εδάφιο (δ) του ιδίου Άρθρου ορίζεται, μεταξύ άλλων, ότι «Στα πλοία της παραγράφου 1 του παρόντος, εξασφαλίζεται με τη Σύμβαση του προηγουμένου εδαφίου ότι οι Έλληνες ναυτικοί οι οποίοι απασχολούνται σε αυτά, εργάζονται με βάση τα αναγνωριζόμενα από το Ελληνικό Δημόσιο προσόντα και ειδικότητες στις αντίστοιχες θέσεις». Η άνω διατύπωση, όμως, πρόκειται για άσκηση από τις εν λόγω πλοιοκτήτριες εταιρείες δυνητικού δικαιώματος και μόνον και όχι ανάληψη από αυτές υποχρέωσης απασχόλησης και Ελλήνων ναυτεργατών. Όπως αντιλαμβάνεσθε, το δυνητικό αυτό δικαίωμα είναι πλέον ή βέβαιο ότι ουδέποτε θα ασκηθεί, αλλά και αν ακόμα τούτο συμβεί, η κάθε συμβαλλόμενη με το Ελληνικό Δημόσιο πλοιοκτήτρια εταιρεία θα μπορεί να αποφασίζει αυτή η ίδια τον αριθμό Ελλήνων ναυτεργατών που θα προσλάβει, αν τελικά προσλάβει, στο πλοίο της. Θεωρούμε ότι η προτεινόμενη διατύπωση είναι απαράδεκτη και για τον επί πλέον λόγον ότι τον ρόλο του κράτους και εν προκειμένω του καθ΄ύλην αρμοδίου Υπουργείου, του ΥΠΟΙΑΝ, που καθήκον έχει την διασφάλιση της απασχόλησης των Ελλήνων ναυτεργατών στα εν λόγω πλοία, έρχεται να υποκαταστήσει η εκάστοτε πλοιοκτήτρια εταιρεία που θα επιθυμεί να εκτελεί περιηγητικούς πλόες με αφετηρία ελληνικό λιμένα.