Αρχική Δράσεις «Digi-content» και «Digi-retail»Digi-retail – 6. Επενδύσεις που ενισχύονταιΣχόλιο του χρήστη Alcatel-Lucent Hellas | 20 Αυγούστου 2010, 17:03
Υπουργείο Ανάπτυξης Νίκης 5-7, 10180, Αθήνα email: public@mnec.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Σχόλια εκ μέρους της Alcatel-Lucent Ελλάδος. Αναφορικά με την δράση digi-retail και σύμφωνα με το σχέδιο που έχει προταθεί προς δημόσια διαβούλευση θα θέλαμε να παραθέσουμε τα σχόλιά μας σχετικά με τον σκοπό και την υλοποίηση (Ενέργειες που ενισχύονται) της συγκεκριμένης δράσης. Θεωρούμε ότι η εφαρμογή ή/και ενίσχυση των τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνιών στις μικρές/μικρομεσαίες επιχειρήσεις στον χώρο του λιανικού/χονδρικού εμπορίου δεν μπορεί να είναι αποτελεσματική και κυρίως ανταγωνιστική προς τις αντίστοιχες υπηρεσίες των μεγάλων επιχειρήσεων / αλυσίδων λιανικής που διαθέτουν την πελατειακή βάση να δρούν αυτόνομα) μέσα από δράσεις που αφορούν αποκλειστικά και μόνο την κάθε επιχείρηση ως αυτόνομη οντότητα. Η επιτυχία ή μη κάποιων από τις αναφερόμενες τεχνολογίες εξαρτάται από την ευρεία και «συντεταγμένη» αποδοχή και υλοποίησή τους (από το σύνολο της αγοράς). Ένα ορθό μοντέλο ανάπτυξης τέτοιων τεχνολογιών προϋποθέτει κατά τη γνώμη μας την ενεργή συνεργασία των: 1. Τελικός Καταναλωτής (End Customer / Consumer) 2. Μικρή/Μικρομεσαία επιχείρηση (Retailer) 3. Πάροχος Υπηρεσιών(Service Provider) 4. Κρατική Αρχή (Governmental Authority) Στο μοντέλο αυτό, οι τελικοί καταναλωτές αλληλεπιδρούν με τις επιχειρήσεις χρησιμοποιώντας το δίκτυο και τις υπηρεσίες που παρέχουν οι πιστοποιημένοι πάροχοι υπηρεσιών (π.χ. πάροχοι υπηρεσιών ηλεκτρονικών πληρωμών) ενώ οι κρατικές αρχές/φορείς έχουν την αρμοδιότητα τόσο της πιστοποίησης (των παρόχων αυτών) όσο και του ελέγχου των συναλλαγών. Οι πάροχοι υπηρεσιών είναι αρμόδιοι για την υλοποίηση και θέση σε λειτουργία των κατάλληλων υπηρεσιών (με εξαίρεση ενδεχομένως κάποιες “off-line” υπηρεσίες) ενώ οι καταναλωτές, οι επιχειρήσεις και οι αρχές είναι οι «χρήστες» (με διαφορετικές απαιτήσεις και δικαιώματα χρήσης) αυτών των υπηρεσιών. Το παραπάνω θα μπορούσε να αποτελέσει το Digital Retail Framework (DRF) με στόχους να επιτευχθεί η αναγκαία διαλειτουργικότητα των εφαρμογών, να απλοποιηθεί η πρόσβαση της μικρομεσαίας επιχείρησης σε νέες (και ανανεούμενες) τεχνολογίες (που υπό άλλες συνθήκες απαιτούν σημαντικά κεφάλαια) και να υπάρξει η απαραίτητη κλίμακα εφαρμογής ώστε οι υπηρεσίες αυτές να υιοθετηθούν από την αγορά. Οι υπηρεσίες προς χρήση από τους καταναλωτές/επιχειρήσεις/αρχές μπορούν να κατηγοριοποιηθούν αναλόγως όπως παρακάτω: 1. Βάσει της απαιτούμενης συνδεσιμότητας α. On-line (με χρήση τηλεπικοινωνιακού δικτύου κινητής/σταθερής επικοινωνίας) β. Off-line 2. Βάσει της απαιτούμενης λειτουργικότητας α. Διαφημιστικές/Προωθητικές εφαρμογές («προσωποποιημένου/στοχευομένου» χαρακτήρα, ομαδοποίησης καταναλωτών/επιχειρήσεων, κτλ) γ. Εφαρμογές ηλεκτρονικών/απομεμακρυσμένων συναλλαγών δ. Εφαρμογές παροχής σημαντικών πληροφοριών (προφίλ καταναλωτή/επιχείρησης, ιστορικό καταναλωτή/επιχείρησης, τοποθεσία καταναλωτή/επιχείρησης, καιρικές πληροφορίες, κυκλοφοριακή κίνηση, κτλ) ε. Εφαρμογές διαδραστικής επικοινωνίας (μεταξύ επιχειρήσεων/καταναλωτών και μεταξύ επιχειρήσεων/επιχειρήσεων) στ. Εφαρμογές βελτίωσης/αυτοματοποίησης διαδικασιών των επιχειρήσεων Η κάθε επιχείρηση θα είναι σε θέση να επιλέξει την υλοποίηση μιας υπηρεσίας/εφαρμογής αναλόγως των απαιτήσεών της από έναν πάροχο υπηρεσιών ενώ ο τελευταίος θα έχει την ευθύνη της υλοποίησής της σύμφωνα με τις απαιτήσεις συνδεσιμότητας και λειτουργικότητας και με συγκεκριμένα πρότυπα τηρώντας την απαραίτητη λειτουργικότητα ώστε να είναι δυνατή η πρόσβαση των αντιστοίχων κρατικών φορέων/αρχών αλλά και ενδεχομένως η επικοινωνία με αντίστοιχες εφαρμογές άλλων παρόχων όπου αυτό είναι αναγκαίο. Για παράδειγμα, κάποιες επιχειρήσεις είναι πιθανόν να έχουν καθιερώσει κάρτες προνομίων (“bonus/loyalty cards”) και εν συνεχεία να επιθυμούν την υλοποίηση μιας προωθητικής υπηρεσίας «ομαδοποίησης» της πελατειακής τους βάσης που απολαμβάνουν τα συγκεκριμένα προνόμια ή και την ένταξη επιπλέων επιχειρήσεων σε αυτή την προωθητική υπηρεσία. Οι καταναλωτές και οι επιχειρήσεις θα μπορούν να έχουν την δυνατότητα εγγραφής όχι απαραιτήτως με φυσική παρουσία και κάνοντας χρήση μιας κάρτας αλλά χρησιμοποιώντας είτε το κινητό τους είτε τεχνολογία βασισμένη σε RFIDs ή και με την χρήση διαδικτύου. Κλείνοντας τα σχόλιά μας στα πλαίσια του παρόντος διαδικτυακού τόπου διαβουλεύσεων, θα θέλαμε να επισημάνουμε την απαραίτητη ύπαρξη του πλαισίου που αναφέρθηκε παραπάνω (Digital Retail Framework) ώστε να καταστεί δυνατή η ολοκληρωμένη αντιμετώπιση και υλοποίηση των στόχων της εν λόγω δράσης. Είμαστε στην διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία. Με εκτίμηση, Γιώργος Παυλίδης Alcatel-Lucent Hellas.