Αρχική Σ/Ν Νέου Αναπτυξιακού ΝόμουΆρθρο 5 – Περιεχόμενο Επενδυτικών Σχεδίων – Ενισχυόμενες και μη ενισχυόμενες δαπάνεςΣχόλιο του χρήστη Tsekeridis Vasilis | 23 Αυγούστου 2010, 21:06
Υπουργείο Ανάπτυξης Νίκης 5-7, 10180, Αθήνα email: public@mnec.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Ο τουριστικός κλάδος στην Ελλάδα έχει ιδιαίτερο ρόλο στην ελληνική οικονομία αλλά και στην απασχόληση αποτελώντας κεντρικό αναπτυξιακό άξονα αλλά και απασχολώντας μεγάλη μερίδα εργατικού δυναμικού κυρίως στη νησιωτική Ελλάδα. Ο χαρακτηρισμός περιοχών ως κορεσμένες με τον ταυτόχρονο αποκλεισμό τους από τα κίνητρα του αναπτυξιακού νόμου θα οδηγήσει σε περιορισμό αφενός της αναπτυξιακής μόχλευσης και αφετέρου της δημιουργίας άμεσων και έμμεσων θέσεων απασχόλησης στις περιοχές αυτές. Η επιδότηση θα μπορούσε να εξειδικευτεί σε τομείς και προτεραιότητες οι οποίες θα δύνανται να καθορίζονται με βάση μεσομακροπρόθεσμο εθνικό τουριστικό σχεδιασμό ο οποίος θα περιελάμβανε ενδεχομένως και την ενίσχυση νέων τουριστικών μονάδων με την προϋπόθεση δημιουργίας μονάδων εναλλακτικών μορφών τουρισμού (ιαματικός, καταδυτικός, συνεδριακός, κ.α.) Η ένταξη επενδυτικών σχεδίων εκσυγχρονισμού ξενοδοχειακών μονάδων με την προϋπόθεση αναβάθμισης κατά δύο αστέρια ή κατά ένα αστέρι με την ταυτόχρονη μείωση της δυναμικότητας κατά 10% αναφορικά με τις νέες κλίνες θα λειτουργήσει ως τροχοπέδη στην ανάπτυξη του τουριστικού κλάδου. Η συντριπτική πλειοψηφία των ελληνικών ξενοδοχειακών μονάδων είναι 3* και μεταξύ 80-120 κλινών, τα οποία είτε δε μπορούν να μετατραπούν 5* λόγω των κριτηρίων της τουριστικής νομοθεσίας (ΠΔ 43/2002, Υ.Α. 12403/2007) και των πολεοδομικών- κατασκευαστικών προδιαγραφών, είτε η ενδεχόμενη μετατροπή τους θα σηματοδοτούσε σε ολική ανακατασκευή της μονάδας. Με βάση το σχέδιο νόμου, ο εκσυγχρονισμός τους θα απαιτούσε εξαιρετικά αυξημένα κεφάλαια από την πλευρά των επενδυτών, τα οποία ιδιαίτερα την τρέχουσα περίοδο δεν είναι διαθέσιμα, ενώ σε αντίθετη περίπτωση θα παραμείνουν ως έχουν υποβαθμίζοντας συνολικά την εθνική τουριστική υποδομή. Η αναβάθμιση κατά μία κατηγορία είναι στη σωστή κατεύθυνση όμως ο περιορισμός της δυναμικότητας προκειμένου να ενταχθούν στον αναπτυξιακό νόμο είναι αφενός μη στοχευμένη και αφετέρου δίχως σχεδιασμό. Η αναβάθμιση των ξενοδοχειακών μονάδων γίνεται με βάση την τουριστική νομοθεσία και δεν είναι επιχειρηματικά σκόπιμο να συγχέεται η αναβάθμιση με τη χρήση του αναπτυξιακού και χωρίς αυτή. Η ενίσχυση πρέπει να δύναται με ταυτόχρονη αναβάθμιση κατά μία κατηγορία και σε διάστημα έξι αντί για οκτώ έτη προκειμένου να καθίσταται εφικτή η ομαλή αναβάθμιση του δυναμικού σε μία διαδικασία επιχειρηματικής ανάπτυξης.