Αρχική Σ/Ν Νέου Αναπτυξιακού ΝόμουΆρθρο 1 – ΣκοπόςΣχόλιο του χρήστη Μανόλης Κουτελιάς | 23 Αυγούστου 2010, 22:17
Υπουργείο Ανάπτυξης Νίκης 5-7, 10180, Αθήνα email: public@mnec.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Αναφορικά με τον Νέο Αναπτυξιακό Νόμο έχω να παρατηρήσω τα ακόλουθα: Οι κορεσμένες περιοχές πρέπει να οριοθετηθούν με ακριβή ποιοτικά και ποσοτικά κριτήρια τα οποία θα καλύπτουν επιχειρηματικούς, κοινωνικούς, οικονομικούς, πολιτισμικούς δείκτες. Η ενίσχυση των αναπτυγμένων τουριστικά περιοχών πρέπει να συνεχιστεί διαφοροποιώντας χωρικά και τοπικά την ένταση ενίσχυσης με βάση αξιόπιστα κριτήρια. Η δημιουργία τουριστικών μονάδων σε συγκεκριμένες περιοχές ήταν αποτέλεσμα της υψηλής τουριστικής ζήτησης σε αυτές τις περιοχές και όχι το αίτιο της τουριστικής ζήτησης. Συνεπώς, οι συγκεκριμένες τουριστικές περιοχές έχουν υψηλή αναπτυξιακή δυναμική στον τουριστικό τομέα και στόχευση δεν πρέπει να αποτελεί η ανάσχεση της δυναμικής αυτής αλλά η αξιοποίησή της στα πλαίσια της περιφερειακής και ισόρροπής ανάπτυξης. Ο χαρακτηρισμός κορεσμένες πρέπει να γίνεται με αυστηρά κριτήρια και να αφορά πολύ συγκεκριμένες περιοχές και όχι ολόκληρα νησιωτικά συμπλέγματα ή μεγάλα νησιά. Ο εκσυγχρονισμός αποτελεί την επιχειρηματική ώθηση για ανάπτυξη στον τουριστικό τομέα. Σε μία γενικότερη στρατηγική αναβάθμισης του τουριστικού προϊόντος κεντροβαρικός στόχος θα πρέπει να είναι η ενίσχυση των επενδυτικών σχεδίων εκσυγχρονισμού των ξενοδοχειακών μονάδων με έμφαση το περιβάλλον, στην καινοτομία, στην ενίσχυση της προσπελασιμότητας, στο επίπεδο των υποδομών. Το υφιστάμενο σχέδιο νόμου ουσιαστικά αντιτίθεται στο συχνό εκσυγχρονισμό και αντικαθιστά την έννοια του εκσυγχρονισμού με την εκ βάθρων ανακατασκευή, αν και όπου αυτή είναι εφικτή. Ιδιαίτερα αρνητικό είναι το νομοσχέδιο στις μικρές και μεσαίες τουριστικές επιχειρήσεις οι οποίες αδύναμες να υλοποιήσουν ριζικές μεταβολές είτε θα οδηγηθούν σε οικονομική δυσπραγία είτε θα αγοραστούν από μεγάλες τουριστικές επιχειρήσεις συρρικνώνοντας έτσι τη διάχυση της οικονομικής ανάπτυξης. Μία κατεύθυνση θα είναι η δυνατότητα εκσυγχρονισμού ανά πέντε έτη με πολλαπλή δυνατότητα ενίσχυσης ανάλογα με το βαθμό εκσυγχρονισμού. Η ενίσχυση από το κράτος στις επιχειρήσεις θα πρέπει να εξειδικευτεί ανά κατηγορία και ανά επένδυση, αν όχι να καταργηθεί. Το όριο των 20.000.000€ που ίσχυε ανά επιχείρηση είναι ένα ρεαλιστικό όριο αν στόχος είναι η προσέλκυση μεγάλων και ουσιαστικών επενδύσεων στη χώρα. Επιχειρηματικά είναι ατυχές η σύνδεση των διοικητικών ορίων μίας περιφέρειας με την επιχειρηματική δραστηριότητα και την ύπαρξη ή μη των δεδομένων φυσικών και ανθρώπινων πόρων. Οι ΑΠΕ πρέπει να ενισχυθούν στην Ελλάδα και αυτό θα γίνει ενισχύοντας τα Φ/Β μέσω επιδότησης από τον αναπτυξιακό νόμο και σε κάθε περίπτωση μη θέτοντας άνω όριο ανά δραστηριότητα και περιφέρεια. Οι τεχνοπόλεις αποτελούν μία ουσιαστική προσπάθεια αναπτυξιακής μόχλευσης σε νέους επιχειρηματικούς τομείς. Θα έπρεπε να δίνονται επιπλέον κίνητρα για τη συγκέντρωση επιχειρηματικών δράσεων στις συγκεκριμένες περιοχές για τη δημιουργία εγκαταστάσεων από εταιρείες που αποδεδειγμένα συμβάλλουν στην ανάπτυξη. Οι εταιρείες συμβούλων με αποδεδειγμένα ισχυρή παρουσία, οι εταιρείες πληροφορικής, οι εταιρείες αξιοποίησης καινοτόμων ιδεών θα έπρεπε να είναι στην κατηγορία των προς ενίσχυση φορέων εντός των τεχνοπόλεων.