Αρχική Καινοτόμες Υπηρεσίες Προστιθέμενης Αξίας6. Διαδικασία επιλογής επενδυτικών σχεδίωνΣχόλιο του χρήστη Θεόδωρος Ασημακόπουλος | 6 Οκτωβρίου 2010, 23:34
  • Σχόλιο του χρήστη 'Θεόδωρος Ασημακόπουλος' | 6 Οκτωβρίου 2010, 23:34

    Συμφωνώ με τους προ-σχολιάσαντες, Ο.Π. και κ. Σδραβόπουλο. Αλλά υπάρχει ένα σημαντικό πρόβλημα όσο αφορά τα κριτήρια αξιολόγησης: Πάντα ξεχνάμε τον βασικότερο παράγοντα επιτυχίας: την αγορά την ίδια. Αν δεν υπάρχει αγορά, τότε όλα τα αναφερθέντα κριτήρια είναι για πέταμα! Και η αγορά αυτή δεν πρέπει να είναι ούτε κορεσμένη, αλλά και ούτε να είναι μία αγορά του μακρυνού μέλλοντος! Αλλά ποιός θα κρίνει αν υπαρχει δινητική αγορά για την υπηρεσία Α και την υπηρεσία Β και την Γ, Δ...? Σίγουρα οι αιτούντες θα πρέπει να κάνουν μία σοβαρή έρευνα αγοράς για να θεμελιώσουν την σκοπιμότητα και βιωσιμότητα του επενδυτικού σχεδίου των, αλλά να τεκμηριώνουν επίσης και την ικανότητά τους, βοηθούμενοι από την ενίσχυση, να εξυπηρετήσουν την αγορά. Το κράτος πρέπει πέρα από το τεχνο-οικονομικά κριτήρια να έχει ως γνώμονα και τα ανάλογα κοινωνικά κριτήρια. Ετσι, πέρα από την αξιοποίηση νέου επιστημονικού προσωπικού, να λάβει υπόψη του και την σταθεροποίηση των υφισταμένων θέσεων εργασίας, όπως και τις δυνατότητες επιμόρφωσης του ηδη υπάρχοντος προσωπικού. Το λεγόμενο επιστημονικό δυναμικό ΔΕΝ είναι ΠΑΝΑΚΕΙΑ, ούτε στις hi-tech εταιρείες. Η εξειδίκευση είναι περισσότερο αποτέλεσμα εργασίας (training on the job) και όχι σπουδών. Πιστεύω ότι η αξιοποίηση ατόμων χωρίς ακαδημαϊκούς τίτλους, πρέπει να είναι κριτήριο της αξιολόγησης.