Αρχική Ρύθμιση των Χρεών Υπερχρεωμένων ΚαταναλωτώνΆρθρο 1. Πεδίο ΕφαρμογήςΣχόλιο του χρήστη Μισθωτός | 28 Οκτωβρίου 2009, 20:00
  • Σχόλιο του χρήστη 'Μισθωτός' | 28 Οκτωβρίου 2009, 20:00

    Είναι ξεκάθαρο ότι από την στιγμή που μπήκαμε στο Ευρώ και μας στερήθηκε η δυνατότητα να κόβουμε δραχμούλες και να κάνουμε και καμιά υποτίμηση για να πουλάμε τα προιόντα μας και τον τουρισμό μας θα βγαίναμε ζημιωμένοι, η Γερμανία πέτυχε ότι δεν πέτυχε με 2 παγκόσμιους πολέμους. Εάν μας έδωσαν εκατό ευρώ έναντι της αξίας των δραχμών μας, με τα ανοικτά οικονομικά σύνορα έφυγαν από την Ελλάδα τα 70 και με την ισοτιμία 340 προς ένα του ευρώ το κόστος διαβίωσης πενταπλασιάσθηκε χωρίς τα εισοδήματά μας να μπορούν να ακολουθήσουν. Λύση δόθηκε με την απελευθέρωση του καταναλωτικού δανεισμού περισσότερο για την πολιτεία αφού το δανεικό μου χιλιάρικο εάν έκανε 5 φορές κύκλο στην αγορά το κράτος θα το εισέπραττε πίσω απο τον ΦΠΑ. Και οι τράπεζες καλά παίξανε το παιγνίδι τους αφού όπως το 1999 κάθε γειτονιά είχε την χρηματιστηριακή της έτσι τώρα οι τράπεζες έχουν τα υποκαταστηματά τους με κερδισμένα τα στελέχη των απο τα μπόνους και τους μετόχους με τα μερίσματα. Χρόνια τώρα εισπράτουν και το τελευταίο ευρώ των δανεισμένων αποστερώντας το από την πραγματική οικονομία και το κράτος αφού αυτές έχουν πάρει την θέση του στην καθημερινότητά μας. Τώρα πρέπει και αυτές να πάρουν το δικό τους κομμάτι ευθύνης , δεν μπορεί το κράτος να χρεοκοπεί μαζί και η πλειοψηφία των πολιτών και αυτές να έχουν απαίτηση για κέρδη. Και αν οι τράπεζες συνεχίσουν τους πλειστηριασμούς και πέσουν και άλλο οι αξίες των ακινήτων , αυτό θα επιφέρει καταστάσεις ντόμινο χειρότερες των επιταγών. Οι πολιτικοί μας όλοι να καταλάβουν ότι οι 10,5 μονάδες διαφορά του ΠΑΣΟΚ οφείλονται περισσότερο στους απελπισμένους δανειολήπτες και ο Γεώργιος Παπανδρέου να μην εξαπατάτε από τα μέσα ενημέρωσης ότι οκτώ χρόνια θα κυβερνά όπως λένε τα κανάλια . Να μην τους έχει καμία εμπιστοσύνη γιατί όταν αυτοί τον χλευάζανε εμείς τον στηρίξαμε και τού δώσαμε δύναμη να γίνει ηγέτης και όχι περαστικός διαχειριστής. Ομως ως γνήσιος ηγέτης αυτός πρέπει να επιβάλει τους δικούς του κανόνες στο χρηματοπιστωτικό σύστημα αλλιώς βαριά θα κλείσει η πόρτα της ιστορίας πίσω του αφού ο κόσμος είναι απελπισμένος και δεν θέλει και πολύ να ξεσηκωθεί και να κάψει τράπεζες και υποθηκοφυλακεία. Ξεκίνησα το 2003 μέσα από ατυχίες και κακό κουμάντο με χρέος 65.000 Ε και μηνιαία δόση 750 Ε. Προσπαθώντας να είμαι καλοπληρωτής και συνεπής αφού το εισόδημά μου είναι ως μισθωτός 17.000 Ε ετησίως έφθασα το χρέος μου στις 192.000 Ε και μηνιαία δόση 3.000 Ε.(σε αυτό το ποσό λογαριάστε ότι έκανα και δάνεια και πλήρωσα επιταγές ευκολίας που είχα δώσει σε συγγενικά πρόσωπα και τα οποία χρεοκόπησαν ή ως εγγυητής τους) Σε αυτά τα έξη χρόνια έχω υποστεί όλες τις τοκογλυφικές πρακτικές και χρεώσεις των τραπεζών αφού πρέπει να κυκλοφορούσαν τα στοιχεία μας (των οικονομικά πιεσμένων) και μας έπαιρναν τηλέφωνο 10 η ώρα το βράδυ να μας πουλήσουν προεγκριμένα δάνεια με επιτόκιο 15 τοις εκατό από τα οποία σίγουρα κάποιοι έπαιρναν την προμήθειά τους και κάποιοι άλλοι τα μπόνους τους. Μέχρι πριν 3 μήνες πλήρωνα αφού μπόρεσα και πούλησα αυτά τα χρόνια 2 αγροτικά ακίνητα όμως τώρα και ένα χρόνο όσο και άν προσπαθώ δεν μπορώ να πουλήσω. Οι προσπάθειες που έκανα για μεταφορά οφειλών με ευνοικότερα επιτόκια και σε μεγαλύτερο βάθος χρόνου δεν ευωδόθηκαν αφού πιό πολύ στην θεωρία υπάρχουν και μου έφαγαν και λεφτά εταιρείες μεταφοράς οφειλών, αφού και μέσα στις τράπεζες υπάρχουν κυκλώματα που για να σε βοηθήσουν ζητάνε εξωπραγματικές προμήθειες κάτω από το τραπέζι. Τώρα και 2 χρόνια που δεν μπορώ να πουλήσω περιουσία και να ξεπληρώσω έπεσα σε κατάθλιψη και αν δεν ζούσαν ακόμη οι γονείς μου είχα σκεφθεί και την αυτοκτονία για την αποτυχία μου αυτή. Θεωρώ ότι για αυτούς που η περιουσία υπερκαλύπτει το χρέος τους και θέλουν να πουλήσουν αλλά δεν μπορούν και θέλουν να την κρατήσουν , πρέπει να επιβληθεί στις τράπεζες το προς διευθέτηση χρέος να ξεκινάει από την αρχική σύμβαση χρέωσης του δανειολήπτη (γιατί οι τράπεζες όταν ζητούσαμε αύξηση του ορίου δανεισμού μας επέβαλαν να συνάπτουμε νέα σύμβαση που μέσω αυτής αποπληρωνόταν η παλιά , ώστε να χρεωνόμαστε νέα έξοδα φακέλου και να πληρώνουμε περισσότερους τόκους) να αφαιρούνται όλες οι καταχρηστικές χρεώσεις , να λογίζεται το αρχικό χρέος με ένα λογικό επιτόκιο όχι πάνω του εκάστοτε ισχύοντος χρονικά παρεμβατικού επιτοκίου της ΕΚΤ συν 1,5 τοις εκατό και το υπόλοιπο κεφάλαιο που μένει να αποπληρώνεται σε εικοσαετία με επιτόκιο το παρεμβατικό της ΕΚΤ συν 1,50 , όπως τα έχουν οι τράπεζες στα προγράμματά τους μεταφοράς βαρών , στην θεωρία μέχρι τώρα στην πράξη όχι . Αν οι τράπεζες δεν θέλουν να συναινέσουν στο αδιέξοδο της χώρας μας που αυτές δημιούργησαν παίρνοντας το δικό τους κομμάτι ευθύνης , τότε δηλώνουμε πτώχευση κι ας έρθουν να τα κατασχέσουν να δώ τι θα τα κάνουν τόσα που θα μαζέψουν και τέτοια κατρακύλα που θα πάρουν οι τιμές.