Αρχική Ρύθμιση των Χρεών Υπερχρεωμένων ΚαταναλωτώνΆρθρο 1. Πεδίο ΕφαρμογήςΣχόλιο του χρήστη Κώστας Χαρίτος | 28 Οκτωβρίου 2009, 20:32
  • Σχόλιο του χρήστη 'Κώστας Χαρίτος' | 28 Οκτωβρίου 2009, 20:32

    Απο πολιτικής σκοπιάς, ορθά επιχειρείται η επίλυση του προβλήματος πολλών υπερχρεωμένων συμπολιτών μας. Απο νομικής σκοπιάς, ενδέχεται το ζήτημα να αποδειχθεί περισσότερο πολύπλοκο: 1) Πρώτα απ΄ όλα πρέπει να υπαχθούν στις διατάξεις του Νόμου μόνο εκείνοι οι οφειλέτες που θα αποδεικνύουν ανυπαίτια αδυναμία πληρωμών, με παράλληλη υποχρέωσή τους να αποδείξουν και πώς διατέθηκαν τα χρήματα που δανείσθηκαν. 2) Κυρίως όμως πρέπει να ερευνηθεί εάν οι ουσιώδεις και κύριες διατάξεις του Νόμου [με τις οποίες το Κράτος επεμβαίνει κατ΄ ουσίαν σε ενοχικές/ιδιωτικές συμβάσεις, μεταξύ προσώπων φυσικών/νομικών και διακόπτει την λειτουργία τους ή έστω εμποδίζει μέτρα αναγκαστικής/δικαστικής είσπραξης]βρίσκονται σε αντίθεση με το Σύνταγμα [π.χ. άρθρο 17] ή με την ΕΣΔΑ. Η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου έχει δεχθεί [Ολ. ΑΠ 7/1990 Δ. 21.908, Ολ Α.Π. 4/1989 Δ. 21.938, ΑΠ 345/1994 ΝοΒ 43.247] οτι "στην έννοια της περιουσίας (ιδιοκτησίας) περιλαμβάνονται όχι μόνο τα εμπράγματα δικαιώματα αλλά και όλα τα δικαιώματα περιουσιακής φύσεως και τα κεκτημένα οικονομικά συμφέροντα. Δέχεται λοιπόν οτι καλύπτονται έτσι και τα ενοχικά περιουσιακά δικαιώματα και ειδικότερα οι απαιτήσεις είτε αναγνωρισμένες με δικαστική ή διαιτητική απόφαση είτε απλώς γεγενημένες κατά το εθνικό δίκαιο, εφόσον υπάρχει νόμιμη προσδοκία με βάση το ισχύον, έως την προσφυγή στο δικαστήριο, δίκαιο, ότι μπορούν να ικανοποιηθούν δικαστικά (Ολ. ΑΠ 40/1998 Αρμ. 1999, 413)". Μήπως λοιπόν η νομοθετική επέμβαση σε μιά σύμβαση δανείου οδηγήσει τους δανειστές να στραφούν κατά του Δημοσίου και να ζητήσπουν αποζημίωση για το μη εισπραχθέν μέρος του δανείου; Αξίζει να το μελετήσετε προληπτικά