Αρχική Περι ΑνταγωνισμούΆρθρο 2 Καταχρηστική εκμετάλλευση δεσπόζουσας θέσηςΣχόλιο του χρήστη mariel tagini | 23 Δεκεμβρίου 2010, 03:18
  • Σχόλιο του χρήστη 'mariel tagini' | 23 Δεκεμβρίου 2010, 03:18

    Η καταχρηστική εκμετάλλευση δεσπόζουσας θέσης ,έχω την αίσθηση, ότι ως όρος αφορά κυρίως στην δραστηριότητα των πολυεθνικών εταιρειών και των ''πρακτικών'' που χρησιμοποιούν για την επικράτηση τους στην αγορά έναντι των υπόλοιπων ανταγωνιστικών . Αξίζει να σημειωθεί ότι ο ''ανταγωνισμός'' ,ως δραστηριότητα των αγορών, όσο παραμένει υγιής εξυπηρετεί και ορισμένες οικονομικές και κοινωνικές ανάγκες ,οι οποίες δεν σχετίζονται άμεσα με την επίτευξη ενός ορισμένου επιπέδου κερδοφορίας, που είναι και το πρωταρχικό ζητούμενο των επιχειρήσεων. Επιφέρει ορισμένα θετικά αποτελέσματα όπως π.χ. αναγκαστική αναβάθμιση του βιοτικού επιπέδου, επιστημονική εξειδίκευση,απορρόφηση των κοινωνικών κραδασμών,δημιουργία θέσεων εργασίας,παροχές υγείας στον εργαζόμενο,συγκερασμό των πολιτισμών. Συχνά παρατηρείται μια λογική εφαρμογής ,λόγω των αυξημένων αναγκών τους ,αντίθετη από την αναφερόμενη . Το ερώτημα, το οποίο θα πρέπει να απασχολήσει τους διευθύνοντες συμβούλους, είναι το τι θα συμβεί αμέσως μετά την τελική επικράτηση της εταιρείας την οποία διοικούν ... Η απόλυτη επικράτηση ενέχει τον κίνδυνο να οδηγήσει την επιχείρηση σε επαναφορά στα μηδενικά σημεία και σε αναγκαστική επανεκκίνηση για τον απλούστατο λόγο ότι, ενώ επιδιώκει να απορροφήσει από την αγορά το όποιο δυνατό κέρδος, λειτουργεί απέναντι της ''εναντιωτικά'' το ίδιο της το σύστημα δόμησης και λειτουργίας. Επειδή η χρονική διάρκεια μιας τέτοιας επικράτησης είναι τετελεσμένη και η επιτυχία αυτής εξαιρετικά εύθραστη και αναλώσιμη από το ίδιο της το δομικό σύστημα ,το κράτος ορίζει τις συνθήκες υπο τις οποίες διατηρούνται οι απαιτούμενες ισορροπίες προκειμένου να αποφεύγονται οι εφαρμογές εσφαλμένων οικονομικών σχεδιασμών εκ μέρους των ομάδων των επιχείρησεων και κατ' επέκταση οι συνέπειες αυτών στο κράτος και στην οικονομία . Ο περιορισμός των ακραίων φαινομένων ανταγωνισμού δεν είναι κάτι αρνητικό, ακόμη και για την ίδια την περιοριζόμενη επιχείρηση, αρκεί να γίνεται κατανοητή η προσέγγιση με την οποία θα πρέπει να διεκδικεί το μερίδιο της στην αγορά . Εάν ο ανταγωνισμός είναι ελεγχόμενος ,τα προβλήματα που προκύπτουν οπωσδήποτε αντιστοιχούν σε μεγαλύτερο εύρος πιθανών λύσεων και αποφεύγονται οι λεγόμενες '' λύσεις ανάγκης '' που συχνά αφήνουν ακάλυπτο το κράτος ,τους εργαζόμενους και την ίδια την εταιρεία όπως λογικά έπεται .