Αρχική Απλοποίηση Αδειοδότησης ΔραστηριοτήτωνΆρθρο 1 ΟρισμοίΣχόλιο του χρήστη Μανώλης Μπαλτάς | 23 Δεκεμβρίου 2010, 16:10
Υπουργείο Ανάπτυξης Νίκης 5-7, 10180, Αθήνα email: public@mnec.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Επιστημονικός Συνεργάτης της ΚΕΕΕ σε θέματα Βιομηχανικής Χωροθεσίας και ανάπτυξης Επιχειρηματικών Πάρκων, Πολιτικός Μηχανικός ΓΕΝΙΚΟ ΣΧΟΛΙΟ Αναφερόμενοι στο σχέδιο νόμου για την «Απλοποίηση Αδειοδότησης Τεχνικών Επαγγελματικών Δραστηριοτήτων, Μεταποιητικών Δραστηριοτήτων, Επιχειρηματικών Πάρκων και Λοιπές Διατάξεις» επισημαίνουμε τα παρακάτω: 1)Το εύρος των θεμάτων που θίγει αφορούν σημαντικά θέματα που ανάγονται σε όλους σχεδόν τους τομείς της επιχειρηματικότητας και είναι αδύνατον να υπάρξει ουσιαστική διαβούλευση και κατάθεση προτάσεων στο σύνολο του νομοσχεδίου εντός έξι ημερών που ετέθησαν ως προθεσμία εν μέσω εορτών και προϋπολογισμού. 2)Είναι κρίμα και αδικείται η προσπάθεια μία συζήτηση που διεξάγεται, εδώ και ενάμιση χρόνο, με τους φορείς για βασικά θέματα οικονομικής ανάπτυξης να συμπιέζεται στον παραπάνω αμείλικτο χρονικό προγραμματισμό. 3)Είναι «δημοκρατική» αστοχία να υποκαθίσταται ο θεσμικός και οργανωμένος διάλογος με τους φορείς με τον χρήσιμο κατά τα άλλα, αλλά άνευρο τρόπο ηλεκτρονικής διαβούλευσης. Σημειώνεται ως σημαντική παρέκκλιση ότι για το σύνολο των άρθρων του νομοσχεδίου ουδεμία θεσμική επιτροπή διαλόγου συγκροτήθηκε, εκ των όσων γνωρίζουμε. 4)Με την ευκαιρία τονίζουμε ότι θα ήταν χρήσιμο για κάποιους πολίτες ή φορείς με πραγματικό ενδιαφέρον που έχουν διάθεση να συμβάλουν αποτελεσματικά στην κατάρτιση νομοθεσιών, τα κείμενα της διαβούλευσης να παρέχονται και σε επεξεργάσιμη μορφή. Μια τέτοια δυνατότητα, στη συγκεκριμένη περίπτωση θα μας είχε απαλλάξει από σημαντικό διαχειριστικό κόπο. 5)Δοθέντων των ανωτέρω και παρά το γεγονός ότι θα μπορούσαμε να φανούμε χρήσιμοι για πολλές διατάξεις του νομοσχεδίου, περιοριζόμαστε στην υποβολή σχολίων και προτάσεων μόνο για τα άρθρα που αφορούν στην ανάπτυξη Επιχειρηματικών Πάρκων, δηλαδή μόνο για τα άρθρα 41 έως 62 καθώς και για τα άρθρα 70, 71. 6)Οι απόψεις μας όπως γενικά και αναλυτικά, κατά άρθρο, εκτίθενται δεν είναι καινούριες. Έχουν γίνει γνωστές στους αρμόδιους μέσω πολλών εγγράφων, δημοσιευμάτων και αποστολέων. 7)Οι απόψεις μας εδράζονται: • Στην μεγάλη εμπειρία που διαθέτουμε «στη ζωή και στην πράξη» από τη διαχείριση ικανού αριθμού Επιχειρηματικών Σχεδίων ανάπτυξης ΒΕΠΕ λόγω της έντονης επαγγελματικής μας απασχόλησης με αυτά τα αντικείμενα. • Στη μεγάλη εμπειρία που αποκτήσαμε με την ιδιότητα του Επιστημονικού Συνεργάτη της ΚΕΕΕ σε θέματα Βιομηχανικής Χωροθεσίας και ανάπτυξης Επιχειρηματικών Πάρκων, στο πλαίσιο ανοικτού δημόσιου διαλόγου που αναπτύχθηκε για το θέμα με όλα τα Επιμελητήρια της χώρας, το αποτέλεσμα του οποίου κατατέθηκε από την ΚΕΕΕ στην Κυβέρνηση σε τρεις τουλάχιστον Υπουργούς Ανάπτυξης • Στην εμπειρία που διαθέτουμε στην κατάρτιση και διατύπωση θεσμικών πλαισίων, στη διαχείριση δημοσίων υποθέσεων, στη γνώση της διοικητικής διαδικασίας και των υπηρεσιακών λειτουργιών και βεβαίως στη διαχείριση και ανάπτυξη Επιχειρηματικών Σχεδίων σε διαθεματικά επιχειρηματικά και επενδυτικά πεδία. 8)Οι απόψεις μας έχουν καταγραφεί σε δημόσιες πηγές και έγγραφα όπως ενδεικτικά • ημερήσιο τύπο π.χ. εφημερίδα «EXPRESS» 05/04/2009, 22/10/2010, • επιστημονικά περιοδικά π.χ. “ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ MARKETING” (Νοεμβ. 2009, Μάιος 2010, Νοεμβ. 2010 ), • κλαδικά περιοδικά π.χ. περιοδικό «ΕΠΙΧΕΙΡΩ»/ ΚΕΕΕ, • επίσημα έγγραφα που κατετέθησαν στα αρμόδια υπουργία , • εισηγήσεις και πορίσματα ημερίδων, εκδηλώσεων κ.λπ. ε αντικείμενο τα Επιχειρηματικά Πάρκα, • έγγραφα της ΚΕΕΕ που έχουν υποβληθεί επισήμως και έχουν τύχει της δικής μας επεξεργασίας. 9) Αναλυτικά οι γενικές μας απόψεις για τα άρθρα του νομοσχεδίου για τα ΕΠ έχουν ως ακολούθως: • Θεωρούμε ότι έχει συντελεστεί σημαντική πρόοδος σε σχέση με το προηγούμενο σχέδιο νόμου (νόμος Χατζηδάκη). Π.χ. η αποδοχή της πρότασης που παλαιότερα είχαμε υποβάλει για την κατάργηση δύο σταδίων ελέγχου (Αρχική και Τελική Έγκριση ΕΠ) συνιστά μια σημαντική πρόοδο αντιγραφειοκρατικής υφής. • Παραμένουν όμως σημαντικά θέματα γραφειοκρατικής υφής π.χ. η ίδρυση και λειτουργία της ΕΑΝΕΠ προϋποθέτει την έκδοση 9 – 10 υπουργικών αποφάσεων, ενώ πολλές εξ αυτών θα μπορούσαν να εκδίδονται με αποφάσεις Περιφερειαρχών ή της ΓΓΒ ή ακόμη και μέσω απλών υπηρεσιακών εγγράφων της Γενικής Δ/νσης Βιομηχανίας. • Επίσης παραμένουν σημαντικά θέματα που διογκώνουν υπερβολικά το κόστος προετοιμασίας των φορέων για την υποβολή φακέλου καθώς το πλήθος και το επίπεδο επεξεργασίας των τεχνικών μελετών που ζητούνται είναι πολύ υψηλά και προϋποθέτουν υψηλές αμοιβές και δαπάνες που μάλιστα δεν είναι επιλέξιμες. • Θεωρούμε απαράδεκτο και το έχουμε τονίσει πολλές φορές, με δημόσιες παρεμβάσεις μας, το γεγονός ότι διατηρείται και μάλιστα αναβαθμίζεται η εκτός σχεδίου δόμηση μέσα από τη θεσμοθέτηση των ΕΠΕΒΟ. Η συγκεκριμένη πρόβλεψη αποτελεί προσβολή στη σύγχρονη περιβαλλοντική πολιτική, αντίκειται στην επιστημονική σκέψη για τη χωροταξική και πολεοδομική οργάνωση των Επιχειρηματικών Περιοχών και ουσιαστικά συνιστά κίνητρο για τη συνέχιση της ημιαυθαίρετης δόμησης και τη μη ανάπτυξη και πολεοδόμηση Οργανωμένων Υποδοχέων. Επιπλέον αυτών αναπαράγει την πελατειακή διαχείριση σε σημαντικούς τομείς της ανάπτυξης και της προστασίας του περιβάλλοντος. • Ιδίως θέλουμε να τονίσουμε ότι το νομοσχέδιο είναι ΑΤΟΛΜΟ. Δεν τολμά δηλαδή να ξεφύγει από τα στερεότυπα παραδοσιακά πρότυπα επαγγελματικής οργάνωσης τα οποία δεν συμβαδίζουν με τη σύγχρονη επιχειρηματικότητα και τις ανάγκες της. Έτσι παρά το γεγονός ότι διευρύνεται η έννοια του Επιχειρηματικού Πάρκου και το φάσμα των επιτρεπομένων χρήσεων, μια σειρά από επαγγελματικές εγκαταστάσεις και θεσμοθετημένες χρήσεις π.χ. χονδρεμπόριο, εμπορευματικοί σταθμοί, εμπορικά κέντρα, ΒΙΠΑ – ΒΙΟΠΑ προς εξυγίανση, διάφορες πολυποίκιλες σύγχρονες επαγγελματικές θεματικές υποδομές κ.λπ. παραμένουν αρρύθμιστες, μη πολεοδομούμενες και εκτός σχεδίου. Δυστυχώς οι χρήσεις αυτές συνεχίζουν να βρίσκονται στην ευθύνη του κράτους και των ΟΤΑ ως προς την πολεοδόμηση τους. Είναι όμως βέβαιο ότι η πολεοδόμηση αυτών των περιοχών δεν θα γίνει ποτέ, όπως δεν έγινε και μέχρι σήμερα, ιδιαίτερα εν μέσω οικονομικής κρίσης. Η συγκεκριμένη ατολμία δημιουργεί ταυτοχρόνως δυσεπίλυτο νομικό κενό καθώς στα Περιφερειακά Ρυθμιστικά Πλαίσια θεσπίζονται ΖΩΝΕΣ ΜΙΚΤΗΣ ΧΡΗΣΗΣ π.χ. ΡΣΑ ενώ δεν υπάρχει το νομικό εργαλείο για την πολεοδόμηση τους. Η γνώμη μας όπως αναλυτικά θα διαφανεί είναι τα Επιχειρηματικά Πάρκα να αποκτήσουν, μέσω της θεσμοθέτησης του ορισμού τους, χαρακτηριστικό οργανωμένων υποδοχέων μικτών χρήσεων, σε διακριτές πολεοδομικές ζώνες. Η δε πολεοδόμηση τους να γίνεται μέσω φορέων ΕΑΝΕΠ. Αν αυτό γίνει αποδεκτό η εκτίμηση μας είναι ότι θα υπάρξει σημαντική ώθηση στην οικονομία με ιδιωτικές επενδύσεις για την ανάπτυξη περιουσιών και Επιχειρηματικών Πάρκων Μικτής Χρήσης, πολλά από τα οποία δεν θα συγχρηματοδοτούνται, τουλάχιστον στο σύνολο τους, από δημόσιους πόρους λόγω τους είδους των χρήσεων που θα προβλεφθούν. Και αυτό είναι μέγα ζητούμενο στην εποχή της μεγαλύτερης οικονομικής κρίσης στην πατρίδα μας. • Θεωρούμε επίσης απαράδεκτο το γεγονός ότι διατηρείται η πολυνομία και οι πολλαπλοί φορείς και διαδικασίες για την έγκριση και πολεοδόμηση επιχειρηματικών περιοχών. Αυτό συμβαίνει καθώς ουδεμία διάθεση φαίνεται να υπάρχει για την κατάργηση του ν.3333/05 ή και του ν.2300/95, οποίος έχει κριθεί στη ζωή ατελέσφορος. Επιπλέον δε αυτού είναι και αντισυνταγματικός, παρότι δεν έχει κριθεί, καθώς επιβάλει εισφορές σε γη και χρήμα πολύ μεγαλύτερες από τις προβλεπόμενες στον ν.2545/97 ή στον υπό ψήφιση νόμο, ενώ ο αντικειμενικός στόχος αυτών των νόμων είναι ταυτόσημος, δηλαδή η πολεοδόμηση επιχειρηματικών περιοχών. Έτσι οι ιδιοκτήτες γης υπόκεινται σε διαφορετικά βάρη (εισφορές σε γη και σε χρήμα) για τον ίδιο σκοπό και αυτό προκύπτει εξαιτίας του τρόπου – νόμου που το κράτος αποφασίζει να πολεοδομήσει τις ιδιοκτησίες τους. Η γνώμη μας είναι ότι το νομοσχέδιο για τα επιχειρηματικά πάρκα, όταν ψηφιστεί, να αποτελέσει το μοναδικό ΕΝΑ και ενιαίο πλαίσιο οργάνων και διαδικασιών για την πολεοδόμηση επιχειρηματικών περιοχών και το Υπουργείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας να είναι η ΜΙΑ ενιαία δεσπόζουσα αρχή ελέγχου και αποφάσεων. Όλοι οι άλλοι συναφείς νόμοι να καταργηθούν ταυτόχρονα. • Επισημαίνουμε τον κίνδυνο της μη υπαγωγής των επιχειρηματικών πάρκων σε καθεστώς δημόσιας επιχορήγησης. Νομίζουμε ότι αν δεν υπάρξει ειδική διάταξη στον υπό διαβούλευση Αναπτυξιακό νόμο και συγκεκριμένα στο άρθρο 13, δηλαδή αν δεν προβλεφθεί η υπαγωγή των Επιχειρηματικών Πάρκων στα «Ειδικά Επενδυτικά Σχέδια», τότε οι διατάξεις του άρθρου 51 που ρυθμίζουν τη διαδικασία χρηματοδότησης θα καταστούν ανενεργές. Η πρόταση μας για την υπαγωγή των ΕΠ στο καθεστώς «Ειδικών Επενδυτικών Σχεδίων» βασίζεται στην άποψη ότι πρέπει τα αντίστοιχα επενδυτικά σχέδια να επιχορηγούνται με μεγαλύτερο ποσοστό ενισχύσεων από τα προβλεπόμενα του άρθρο 5 του Ν/Σ του Αναπτυξιακού Νόμου. Αν τα ποσοστά ενισχύσεων παραμείνουν όπως αυτά που προβλέπονται στο άρθρο 5 τότε κανένα πάρκο δεν θα κατασκευαστεί, ειδικά στην Αττική. Τα ποσοστά του ύψους 15% έως 25%, ανάλογα με τη φύση – μέγεθος των επιχειρήσεων που θα μετέχουν στους φορείς ΕΑΝΕΠ είναι αποτρεπτικά. Η υπαγωγή στο καθεστώς των «Ειδικών Επενδυτικών Σχεδίων» θα επιτρέψει να συντελεστεί η αναγκαία διαπραγμάτευση προκειμένου τα παραπάνω ποσοστά να ενισχυθούν και στην Αττική να ισχύσει γενικός δείκτης τουλάχιστον 35%, ανεξαρτήτως της φύσης, της σύνθεσης και του μεγέθους της ΕΑΝΕΠ. • Τέλος, θεωρούμε ότι η μεταβατική διάταξη που υπάρχει στην παρ. 15 του άρθ. 70 είναι χωρίς προηγούμενο και πρέπει να καταργηθεί και να αντικατασταθεί από άλλη. Αν η συγκεκριμένη διάταξη παραμείνει τότε επιχειρηματικά σχέδια ΒΕΠΕ, ύψους δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ, που έχουν εκπονηθεί και είναι υπό έγκριση στο Υπουργείο Περιφερειακής Ανάπτυξης & Ανταγωνιστικότητας θα εγκαταλειφθούν οριστικά. Στην καλύτερη περίπτωση θα αναβληθεί η εκροή των αντιστοίχων επενδυτικών κεφαλαίων τουλάχιστον για ένα χρόνο. Αυτή η εξέλιξη είναι η πλέον ανεπιθύμητη εξέλιξη στην εποχή της μεγαλύτερης οικονομικής κρίσης που η χώρα διψάει για επενδύσεις ιδιωτικών πόρων. Η αναλυτική μας πρόταση καταγράφεται στο άρθ. 70.