• Σχόλιο του χρήστη 'Παναγιώτης' | 28 Οκτωβρίου 2009, 22:44

    Αν θέλουμε πραγματικά να βοηθήσουμε τις οικογένειες, νοικοκυριά που περιήλθαν σε αδυναμία πληρωμής από παράγοντες πέρα της βούλησής τους σε αυτό το σημείο πιστεύω ότι: 1) Ο νόμος πρέπει να αφορά τις οικογένειες, νοικοκυριά και όχι μεμονωμένα φυσικά πρόσωπα μέλη μιας οικογένειας. (π.χ. αν εγώ με ένα μισθό πάρω δάνειο πρώτης κατοικίας στο όνομα μου αυτομάτως φαίνομαι υπερχρεωμένος δεν έιμαι όμως όσο υπάρχει και ο μισθός της συζύγου). Ούτως ή άλλως οι τράπεζες συνεκτιμούσαν το σύνολο των εσόδων όταν χορηγούσαν τα δάνεια, ακόμα και τα μαύρα. 2) δεν πρέπει να γίνει προσπάθεια ασαφούς προσδιορισμού της κατηγορίας χρεών των φυσικών προσώπων ("που δεν προέρχονται από επαγγελματική δραστηριότητα" ή από "περιορισμένη επαγγελματική δραστηριότητα") και να μην εξαιρείται καμμία κατηγορία οφειλής (πρόστιμα, ποινές, ασφαλιστικές εισφορές) δεδομένου ότι όλα τα χρέη οδηγούν στην ίδια εξαθλίωση ενώ υπάρχει απόλυτη αλληλοεξάρτηση μεταξύ τους(δεν πλήρωνω την εφορία για να πληρώσω την τράπεζα για να μην μου πάρει το σπίτι ή θα πληρώσω την εφορία γιατί χρειάζομαι ενημερότητα για να δουλέψω και ας έρθει η τράπεζα να μου πάρει το σπίτι). 3) Να προβλεφθούν ευνοϊκές ρυθμίσεις μόνο για αυτούς που περιήλθαν σε αδυναμία πληρωμής λόγω συγκυριών και όχι σε όσους χορηγήθηκαν δάνεια χωρίς να πληρούν τις απαραίτητες προϋποθέσεις. Για αυτούς που υπέκυψαν σε πιέσεις ή δωράκια των τραπεζών ας πληρώσουν οι τράπεζες και όσοι πήραν τα βραβεία και τα μπόνους για τα δάνεια και τις κάρτες που τους πούλησαν. 4) να εξεταστεί η δυνατότητα να επεκταθεί ο νόμος ώστε να προβλεφθούν και διαδικασίες επανένταξης αυτών των νοικοκυριών στον οικονομικό ιστό. Ας πάρουν οι τράπεζες κάποιο παραπάνω ρίσκο με την ελπίδα ότι θα εισπράξουν τα χρωστούμενα όπως ακριβώς θα κάνει και η χώρα μας αυξάνοντας το έλλειμμά της με την ελπίδα ότι θα πάρει μπροστά η οικονομία.