Αρχική Ενιαία Αρχή Δημοσίων ΣυμβάσεωνΆρθρο 4 Προσωπική και λειτουργική ανεξαρτησίαΣχόλιο του χρήστη Στέφανος | 3 Φεβρουαρίου 2011, 12:18
Υπουργείο Ανάπτυξης Νίκης 5-7, 10180, Αθήνα email: public@mnec.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Εάν αυτή η αρχή κάνει αυτό που προβλέπεται (έλεγχος συμβάσεων και επίβλεψη καλής υλοποίησης έργων) τότε όλα καλά. Σε περίπτωση, όμως, που η αρχή αδρανεί και δεν κάνει τίποτα, τι γίνεται; Παράδειγμα: εταιρεία συνάπτει σύμβαση με το Δημόσιο για την κατασκευή ενός αυτοκινητοδρόμου. Το Δημόσιο υπογράφει τη σύμβαση, η οποία είναι μια συνήθης, καθ' όλα νόμιμη, σύμβαση του Δημοσίου. Το έργο πάει στη συνηθισμένη κατάληξη: αργεί, κοστίζει περισσότερο και το Δημόσιο αργεί να εξοφλήσει τις υποχρεώσεις του. Η αρχή αυτή τι θα συνεισφέρει; Α) Θα προσέξει η σύμβαση να είναι πιο καλογραμμένη και με λιγότερα "παραθυράκια". ΟΚ, αλλά αν ο εργολάβος είναι τζιμάνι, τα παραθυράκια θα πάνε σύννεφο. Οπότε, αυτό που θέλεις είναι να γνωρίζεις τι κάνει για να μπορείς να κάνεις επίβλεψη. Άρα, το έργο της αρχής σε αυτό το κομμάτι είναι ΜΗΔΕΝ. Το κόστος της όμως, παραμένει. Β) Θα κάνει επίβλεψη της καλής υλοποίησης. Οι δικηγόροι που τη στελεχώνουν θα βγάλουν τα κοστούμια και θα βάλουν φόρμες για να πάνε στη λασπουριά στο εργοτάξιο για να κάνουν την επίβλεψη, και μετά θα γυρίσουν να δώσουν αναφορά. Και γυρνάνε, και κάνουν την αναφορά, και ο εργολάβος τους έχει δουλέψει ψιλό γαζί, τα τσιμέντα είναι από κάτω όλο ..άμμος και δεν έχουν σίδερα. Την αναφορά την κάνουνε, όμως, και ο εργολάβος πληρώνεται. Οπότε, στην περίπτωση που όλα πάνε με αυτόν τον (τυπικό θα έλεγα) τρόπο, ο φορέας του Δημοσίου που ανέθεσε το έργο κινείται νομικά εναντίων αυτής της ανεξάρτητης αρχής. Το θέμα μετά από 2-3 χρόνια πάει στα δικαστήρια, γίνονται κάποιες αναβολές, και μετά από 3-4 χρόνια δικάζεται. Στη δίκη, όλοι φαίνεται ότι έκαναν καλά τη δουλειά τους (Βλέπε περίπτωση ...Ζήμενς), και βγαίνει το πόρισμα ότι φταίει ο εργολάβος. Τον οποίο κυνηγάνε νομικά, και φτάνουν μετά από 15 χρόνια σε δίκη. Το έργο στο μεταξύ έχει σκαφτεί τρεις φορές από διάφορες δημόσιες υπηρεσίες (ΔΕΗ κλπ), και τα αρχικά τσιμέντα έχουν πάει περίπατο... (Και πείτε μου ότι αυτό το σενάριο είναι εξωπραγματικό.) Αυτό που χρειάζεται είναι να γίνει πολύ πιο άμεση η διευθέτηση των διαφορών, και η πορεία του έργου να έχει ΑΜΕΣΗ επίπτωση στον φορέα. Αν το έργο πάει καλά, BONUS. Αν το έργο πάει κατά ..διαβόλου, MALUS. Πρόστιμο. Στην αρχή, στον Διευθυντή της, στους Υπεύθυνους. Μπικικίνια. Αρνητική αξιολόγηση. Στασιμότητα στην μισθολογική εξέλιξη. Απόλυση και εισαγγελική έρευνα. Δαμόκλεια Σπάθη. Τέρμα το Δημόσιο όπως το ξέρατε. Αν κάνεις καλά τη δουλειά σου ΚΑΙ δεν συμβεί καμμιά στραβή, κρατάς τη θέση σου. Ηλεκτρική καρέκλα, που λέμε και στον ιδιωτικό τομέα. Άντε, για να δούμε και κανένα χαΐρι.