Αρχική Κανόνες εμπορίας νωπών οπωρολαχανικώνΆρθρο 1Σχόλιο του χρήστη Δημήτρης Δούνιας | 10 Μαΐου 2011, 12:44
  • Σχόλιο του χρήστη 'Δημήτρης Δούνιας' | 10 Μαΐου 2011, 12:44

    Πιστεύω ότι η αυτή η νομοθετική προσπάθεια γίνεται για να εξυγιανθεί ο χώρος από το χάλι που υπάρχει σήμερα και να προστατευθεί, αφενός ο καταναλωτής, ο οποίος αγοράζει πανάκριβα και αφετέρου ο παραγωγός, ο οποίος πουλάει σε εξευτελιστικές τιμές και κάτω του κόστους παραγωγής, για να πλουτίζουν τελικά οι διάφοροι παράγοντες, μεσάζοντες και κερδοσκόποι. Οι οποίοι σε ένα βράδυ, χωρίς κόπους και έξοδα παραγωγής, κερδίζουν τα τριπλάσια από όσα εισπράττει ο παραγωγός σε ένα χρόνο και μπαίνει κάθε χρόνο μέσα χρωστώντας στις τράπεζες. Με αυτό το πνεύμα, ως καταναλωτής και ως παραγωγός, παραθέτω τις παρακάτω προτάσεις: 1] Στον πίνακα "Α" πρέπει να συμπεριλάβετε και τα εσπεριδοειδή. Υπάρχουν και εκεί πολλά είδη (πορτοκάλια, μανταρίνια, κλεμεντίνια, λεμόνια, κίτρα, περγαμόντα, γρέϊπ-φρουτ, κλπ), πολλές ποικιλίες (π.χ. στα πορτοκάλια: κοινά/ξυνά, μέρλιν, σαγκουϊνια, ντόλτσα, βαλέντσια, ναβαλλίνες, κλπ) και πολλές ποιότητες (ανάλογα με το μέγεθος, το πάχος της φλούδας, το ποσοστό προσβολής από μύγα της Μεσογείου, το ποσοστό προσβολής από πάγο, κλπ). Πρέπει να αντιμετωπισθούν και αυτά με το ίδιο πνεύμα, με τα ήδη ενταγμένα προϊόντα του εν λόγω πίνακα. 2]Κυρίαρχος στόχος πρέπει να είναι (πέρα από την ποιότητα και την προέλευση)ο έλεγχος της τελικής τιμής. Διότι γνωρίζω π.χ. ότι στη Σπάρτη (όπου είμαι παραγωγός πορτοκαλιών) τα πορτοκάλια μεσαίας ποιότητας (για φαγητό και χυμό) τα αγοράζει εκεί ο έμπορος από τον παραγωγό 3,5-4 λεπτά το κιλό και φθάνουν στις λαϊκές αγορές 67-80 λεπτά το κιλό. Τα δε πορτοκάλια καλύτερης ποιότητας (για φαγητό) τα αγοράζει ο έμπορος από τον παραγωγό 8-10 λεπτά το κιλό και φθάνουν στις λαϊκές 1-1,3 ευρώ το κιλό. Αυτές οι τιμές βέβαια ισχύουν το χειμώνα όπου η παραγωγή και η προσφορά είναι μεγάλη. Τώρα (Μάϊος) οι τιμές είναι πιο φευγάτες. 3] Πρέπει στον κάθε πάγκο, στις λαϊκές αγορές, να αναγράφεται υποχρεωτικά και εμφανώς η ιδιότητα του πωλητή: έμπορος ή παραγωγός. Και εκτιμώ ότι οι τιμές των παραγωγών θα πρέπει λογικά να είναι κατώτερες των εμπόρων, για το ίδιο προϊόν. Διότι γνωρίζω ότι οι παραγωγοί στις λαϊκές ευνοούνται μεν με κάποια προνόμια αλλά τις περισσότερες φορές πωλούν ακριβότερα από τους εμπόρους. Ή τέλος πάντων πωλούν ανεξέλεγκτα, απολαμβάνοντας των προνομίων χωρίς υποχρεώσεις. 4] Πρέπει σε κάθε λαϊκή αγορά να υπάρχει μια πιστοποιημένη ζυγαριά όπου θα μπορεί ο κάθε αγοραστής να ελέγχει το βάρος των προϊόντων που αγόρασε. 5] Δεν είδα πουθενά να αναφέρεται η ένδειξη της περιεκτικότητας σε επικίνδυνα φυτοφάρμακα (και τα επιτρεπόμενα όρια), καθώς και ο αντίστοιχος έλεγχος που έχουν υποβληθεί τα προϊόντα. Ή, έστω, να υπάρχει κάποιος δειγματοληπτικός έλεγχος στις λαϊκές αγορές και στα αντίστοιχα καταστήματα από φορέα της πολιτείας. Και στη συνέχεια να ενημερώνονται σχετικά οι καταναλωτές για τα αποτελέσματα αυτών των ελέγχων, αλλά και να επιβάλλονται οι πρέπουσες αυστηρές ποινές στους παραβάτες. 6] Το κακό ξεκινάει από τον εκβιασμό που υφίστανται οι παραγωγοί από τους εμπόρους να υπογράφουν πλασματικές και υψηλές τιμές πώλησης στα τιμολόγια. Αυτό πρέπει να βρείτε τρόπο να το ελέγξετε και να το καταστείλετε. Προφανώς θα είναι εις όφελος και των παραγωγών και των καταναλωτών. Ταυτόχρανα δε θα είναι και η πιο σπουδαία νίκη της πολιτείας σαυτό τον αδυσώπητο πόλεμο κατά της κερδοσκοπίας στη χώρα μας. Ευχαριστώ για τη φιλοξενία και καλά αποτελέσματα.