Αρχική Περί σημάτων προϊόντων και υπηρεσιώνΆρθρο 23 Αξιώσεις επί προσβολήςΣχόλιο του χρήστη Άλκηστις-Ειρήνη Μαλάμη | 19 Μαΐου 2011, 21:09
Υπουργείο Ανάπτυξης Νίκης 5-7, 10180, Αθήνα email: public@mnec.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Τα άρθρα 23 έως και 30 για την προστασία κατά της προσβολής των σημάτων είναι ελλιπείς και ΔΕΝ ενσωματώνουν στο Ελληνικό δίκαιο των σημάτων τις επιταγές της Οδηγίας 2004/48/EC του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 29ης Απριλίου 2004 σχετικά με την επιβολή των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας. Η προθεσμία για την ενσωμάτωση έχει παρέλθει εδώ και 5 ολόκληρα χρόνια και μόνον οι διατάξεις για την πνευματική ιδιοκτησία έχουν τροποποιηθεί με το σκοπό αυτό (ν. 2121/1993). Όμως, με Δήλωση της Επιτροπής (L94/37) έχει διευκρινιστεί ότι την ΙΔΙΑ προστασία πρέπει να λαμβάνουν όλα τα δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας, δηλ. τα σήματα πρέπει να απολαμβάνουν της ίδιας προστασίας με τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή γνωρίζει καλά τί έχει γίνει στην Ελλάδα, μάλιστα στο Commission Staff Working document SEC(2010) 1589 final της 20.12.2010 που συνοδεύει την αναφορά της Επιτροπής της 22.12.2010 προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβλούλιο κλπ. πάνω στον απολογισμό της εφαρμογής της Οδηγίας στα Κράτη-μέλη (COM 2010 779 final) και δη στο Annex 1 αναγράφεται ρητά: "Despite having notified complete transposition, in the course of the works to draw up this report it turned out that Greece seems not to have implemented the Directive in its entirety yet, but only in respect of copyright and related rights." Συνεπώς, δεδομένης της ανάγκης ΑΜΕΣΗΣ ενσωμάτωσης των επιταγών της Οδηγίας, είναι απαραίτητο να θεσμισθούν ανάλογες διατάξεις με αυτές του Ν. 2121/1993 και για τα σήματα ΚΑΙ ΟΧΙ ΥΠΟΔΕΕΣΤΕΡΕΣ όπως προτείνει το παρόν σχέδιο νόμου. Επιπλέον, πρέπει ο νομοθέτης να εκμεταλλευτεί και την εμπειρία της εφαρμογής της Οδηγίας από τα Ελληνικά δικαστήρια ήδη από το 1997 μέσω του τροποποιημένου Ν. 2121/1993. Ειδικά για το παρόν άρθρο 23 θα πρέπει να γίνει σαφές σε ποιες περιπτώσεις οι προβλεπόμενες αξιώσεις αποζημιώσεως απαιτούν υπαιτιότητα ή μη των παραβατών του νόμου. Επίσης πρέπει να υπάρχει και η δυνατότητα δικαστικής προστασίας και στην περίπτωση επαπειλούμενης ή επικείμενης προσβολής του σήματος, κατά τα πρότυπα του νόμου 2121/1993 περί πνευματικής ιδιοκτησίας και να τεθούν συγκεκριμένα μέτρα υπολογισμού της αποζημίωσης, επίσης κατά τα πρότυπα του νόμου 2121/1993 περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Η παράγραφος 6 του άρθρου πρέπει να αλλάξει ως εξής; Άρθρο 23 παρ.6 «Οταν η υπαίτια προσβολή συνίσταται στην πώληση και εν γένει εμπορική κυκλοφορία προϊόντων που φέρουν αλλότριο σήμα κατ’ απομίμηση ή παραποίηση, ο δικαιούχος του σήματος δικαιούται να απαιτήσει αποζημίωση για κάθε ένα τεμάχιο τέτοιου προϊόντος, η οποία δεν μπορεί να είναι κατώτερη από το διπλάσιο της χωρίς Φ.Π.Α. χονδρικής τιμής του πλησιέστερου κατ’ είδος γνησίου προϊόντος που διακρίνεται από το σήμα του, προσαυξημένης κατά ποσοστό πενήντα επί τοις εκατό».