Αρχική Περί σημάτων προϊόντων και υπηρεσιώνΆρθρο 13 ΠροσφυγήΣχόλιο του χρήστη iakovos venieris | 20 Μαΐου 2011, 10:46
- Αρχική
- Πρωθυπουργός της Ελλάδας
- Ανοικτή Διακυβέρνηση
- Δικτυακός Τόπος Υπουργείου
- Διαβουλεύσεις Υπουργείων
|
Υπουργείο Ανάπτυξης Νίκης 5-7, 10180, Αθήνα email: public@mnec.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Ο κ. Χρυσάνθης ορθώς διαπιστώνει την προβληματική και προκύπτει ότι το ένδικο βοήθημα της προσφυγής προβλέπεται ότι ασκείται με τρόπο που καθιστά ουσιαστικώς αδύνατη την άσκηση του δικαιώματος προστασίας από τα δικαστήρια. Τέτοιοι περιορισμοί αντίκεινται στο άρθρο 20 παρ. 2 Συντάγματος περί δικαστικής προστασίας και στο άρθρο 6 παρ. 1 της ΕΣΔΑ. Θα ήθελα επικουρικώς μόνο να παραθέσω σχετική νομολογία προς υποστήριξη της παραπάνω άποψης. Σύμφωνα με τη νομολογία του ΕΔΑΔ (σε αντίστοιχες υποθέσεις επί ελληνικών διατάξεων!!) οι περιορισμοί άσκησης ένδικου βοηθήματος από το νομικό σύστημα αντίκεινται στο άρθρο 6 παρ. 1 της ΕΣΔΑ όταν: α. περιορίζουν την πρόσβαση σε δικαστήριο σε τέτοιο βαθμό ώστε να θίγεται το ίδιο το δικαίωμα πρόσβασης στο δικαστήριο (27 Ιουλίου 2006, Ευσταθίου κατά Ελλάδος, σκ. 24-25). β. δεν τείνουν στην εκπλήρωση θεμιτού σκοπού (24 Μαίου 2006, Λιακόπουλου κατά Ελλάδος, σκ. 17-22, Βάμβακας κατά Ελλάδος, σκ. 26-28) γ. δεν τελούν σε εύλογη σχέση αναλογικότητας με τον σκοπό που επιδιώκουν (16 Απριλίου 2009, Καραβελατζής κατά Ελλάδος σκ. 22-25) δ. δεν οδηγούν σε εξασφάλιση της ορθής απονομής δικαιοσύνης και ιδίως του σεβασμού της ασφάλειας του δικαίου (14 Δεκεμβρίου 2006, Ζουμπουλίδης κατά Ελλάδος) Πρέπει να συντρέχουν και οι 4 άνω προϋποθέσεις σωρευτικώς για να κριθεί κάθε περιορισμό του δικαιώματος δικαστικής προστασίας ως θεμιτό. Στο άρθρο 13 του Σ/Ν αυτό δε συμβαίνει και φοβάμαι ότι θα έχουμε άλλη μια καταδίκη ως κράτος από το ΕΔΑΔ.