• Σχόλιο του χρήστη 'Νέστωρ Ζύγρας' | 14 Σεπτεμβρίου 2011, 09:39

    1. ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΠΡΟΣΦΟΡΩΝ Στους περισσότερους διαγωνισμούς ο Ανάδοχος αναδεικνύεται με το σύστημα της συμφερότερης προσφοράς, όπου η η οικονομική προσφορά συμμετέχει σε ποσσοτό 20-30% και η τεχνική αξιολόγηση σε ποσοστό 70-80%. Στις προυποθέσεις συμμετοχής τίθενται συχνά φωτογραφικές διατάξεις για παρόμοια έργα, κύκλους εργασιών, πιστοποιητικά ποιότητας, έξειδικεύσεις των διαχειριστών του έργου κλπ. Πολλά από αυτά χρησιμοποιούνται στην συνέχεια, κατά παράβαση της νομοθεσίας για βαθμολόγηση της τεχνικής προσφοράς. Οι υπηρεσίες προμηθειών που διενεργούν τους διαγωνισμούς στελεχώνονται κυρίως από διοικητικούς υπαλλήλους χωρίς τεxνικές γνώσεις που αναγκάζονται συχνά να προσφεύγουν σε 'εξωτερική' βοήθεια για την κατάρτιση των τευχών των διαγωνισμών. Τα κριτήρια αξιολόγησης σε σημαντικό βαθμό δεν είναι ποσοτικοποιημένα με αποτέλεσμα να υπάρχουν περιθώρια για υποκειμενικές κρίσεις. Όλα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα την εξάλειψη του οικονομικού ανταγωνισμού και την κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος. 2. ΜΙΚΤΕΣ ΠΡΟΜΗΘΕΙΕΣ (ΑΓΑΘΩΝ ΚΑΙ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ) Η δυνατότητα αυτή 'αξιοποιείται' συχνά από τις αναθέτουσες αρχές για ανάθεση επιστημονικών υπηρεσιών η διαδικασία προμήθειας των οποίων προβλέπεται από άλλο θεσμικό πλαίσιο. Οι αναθέτουσες υπηρεσίες 'βαφτίζουν' κατά το δοκούν τις ανατιθέμενες υπηρεσίες χωρίς να αναγράφουν τη κατάταξή τους με βάση τον κατάλογο CPV. Αποτέλεσμα αυτού είναι να παρέχονται από αναρμόδιους φορείς επιστημονικές υπηρεσίες με την τυπική κάλυψη της συμμετοχής ενός επιστήμονα στην ομάδα έργου.