• 1. Η χρήση του όρου «έγγραφο» στον ορισμό της τεχνικής προδιαγραφής (τεχνική προδιαγραφή είναι η προδιαγραφή που περιέχεται σε «έγγραφο»), δεν είναι νομικά ορθή. Το ορθό, σύμφωνα και με τα διαλαμβανόμενα στην παρ. 1 του άρθρου 3 του Π.Δ. 118/2007 και το υπερισχύον κοινοτικό δίκαιο (βλ. σχετ. διάταξη άρθρου 29 παρ. 2 επ. του πδ 60/2007), είναι να αντικατασταθεί ο όρος «έγγραφο» και η τεχνική προδιαγραφή να ορισθεί ως «η προδιαγραφή που περιέχεται στη διακήρυξη ή στην πρόσκληση συμμετοχής ή στην συγγραφή υποχρεώσεων…..». 2. Άστοχη είναι επίσης η τροποποίηση της σχολιαζόμενης διάταξης, κατά το μέρος που ορίζει ότι τεχνικές προδιαγραφές είναι τα απαιτούμενα, χωρίς διάκριση, από το φορέα τεχνικά χαρακτηριστικά. Και τούτο διότι, απαλείφει την έως τώρα θεσπισμένη υποχρέωση της διοίκησης, σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 3 του πδ 118/2007 (βλ. ομοίως και αντιστ. άρθρο 3 παρ. 2 του προϊσχύσαντος πδ 394/1996), να προσδιορίζονται τα εν λόγω χαρακτηριστικά που θέτει «αντικειμενικά με τρόπο που να ανταποκρίνεται στη χρήση, για την οποία προορίζεται από τον φορέα» (Ως προς τη σημασία της διάταξης αυτής, βλ. σχετ. νομολογία ΕΑ 660/2002, 100/200, 398/2003, 663/2007 κ.α., σύμφωνα με την οποία η θέσπιση των όρων περί τεχνικών προδιαγραφών δεν μπορεί να γίνεται αυθαιρέτως από τη διοίκηση, αλλά πρέπει να είναι σύμφωνη με το αντικείμενο της προμήθειας και τον επιδιωκόμενο με τη μέλλουσα, μέσω της διακήρυξης, σύμβαση, σκοπό κ.α.). Εν όψει των παραπάνω επισημάνσεων προτείνεται η διαμόρφωση της σχολιαζόμενης παραγράφου ως ακολούθως : «Τεχνική προδιαγραφή είναι η προδιαγραφή που περιέχεται στη διακήρυξη ή στην πρόσκληση συμμετοχής ή στην συγγραφή υποχρεώσεων, η οποία προσδιορίζει τα χαρακτηριστικά ενός προϊόντος που απαιτούνται, προκειμένου αυτό να προσδιορισθεί αντικειμενικά με τρόπο που να ανταποκρίνεται στη χρήση για την οποία προορίζεται από τον φορέα, όπως τα επίπεδα ποιότητας, τα περιβαλλοντικά χαρακτηριστικά……».