• Σχόλιο του χρήστη 'Γιώτα' | 29 Οκτωβρίου 2009, 10:29

    Ήμασταν μία οικογένεια μεγαλοαστική με πολύ καλά εισοδήματα. Μέσα από την εργασία των γονιών μου φιάξαμε δύο αξιόλογα σπίτια. Κύρια κατοικία και εξοχική. Με δάνεια βέβαια τα οποία πληρώναμε πάντα και ήμασταν στις χρυσές λίστες των τραπεζών. Πάντα ήμασταν δύο και τρεις δόσεις μπροστά. Ο πατέρας μου, με επαγγελμα που απαιτούσε πολύμηνα ταξίδια, αρρώστησε. Από τα υψηλά μας εισοδήματα φτάσαμε στο σημείο να ζούμε από δύο συντάξεις των γονιών μου και εμάς ακόμα να σπυδάζουμε. Η πάθηση του πατέρα μας δεν του επέτρεπε να εργαστεί μια και μέρα παραμέρα χρειαζόταν αιμοκάθαρση. Τα δένεια δεν θα μπορούσαν να εξυπηρετηθούν αν δεν παίρναμε κι άλλα δάνεια. Το ένα σπίτι αγοράστηκε απ τον αδερφό μου όταν έπιασε δουλειά. Καινούριο δάνειο. Η μητέρα μας αρρώστησε κι εκείνη. Πολύ σοβαρά. Τη χάσαμε πρόσφατα.Παρόλο που κι εγώ και ο αδερφός μου δουλέυουμε αδυνατούμε να ανταπεξέλθουμε. Τώρα πουλήσαμε το σπίτι μας για να καλύψουμε τουλάχιστον το ένα στεγαστικό και να μην μας το φάνε για ψίχουλα.Είμαστε όλοι υπερχρεωμένοι γιατι είμαστε οικεγένεια και δεν μπορούσαμε ούτε τους γονείς μας να αφήσουμε όντας και άρρωστοι ούτε την περιουσία που μεπολύ κόπο φιάξαμε να τιναχτεί στον αέρα Σας αναφέρω το παράδειγμά μου για να καταλάβουν όλοι και να πειστούν ακόμα κι εκείνοι που αντιδρούν πόσο χρήσιμο είναι αυτό το μέτρο. Δυστυχώς η ζωή δεν τα φέρνει όπως τα υπολογίζουμε.