Αρχική Κανόνες Διακίνησης ΠροϊόντωνΆρθρο 14: Τήρηση τιμοκαταλόγου επιχειρήσεων παροχής υπηρεσιώνΣχόλιο του χρήστη Γρηγόρης Μαυράκης | 23 Σεπτεμβρίου 2012, 23:53
Υπουργείο Ανάπτυξης Νίκης 5-7, 10180, Αθήνα email: public@mnec.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
ΦΠΑ, ο φόρος που φωνάζει "μπορείς να με αποφύγεις!" Ήδη ο τρόπος με τον οποίο καθορίζεται το ποσό αυτού του φόρου, ως ποσοστό επί ενός "καθαρού" ποσού, τον καθιστά ευδιάκριτο στόχο φοροδιαφυγής, πράγμα που δε συμβαίνει με άλλους έμμεσους φόρους, κανείς δεν σκέφτεται πχ να ζητήσει να του αφαιρεθεί ο φόρος καπνού από τα τσιγάρα που αγοράζει. Το χαρακτηριστικό αυτό του ΦΠΑ εκμεταλλεύονται πολλοί επαγγελματίες που παρέχουν υπηρεσίες, δίνοντας τιμές, προφορικά είτε γραπτά, χωρίς να διευκρινίζουν αν αυτές περιέχουν ΦΠΑ, και εκ των υστέρων, μετά την παροχή της υπηρεσίας, όταν έρχεται η ώρα της απόδειξης, διευκρινίζουν ότι ήταν "χωρίς ΦΠΑ", έχοντας σχεδόν σίγουρη την άρνηση του καταναλωτή να επιβαρυνθεί επιπλέον ποσό, άρνηση όμως που συνοδεύεται και από τον συμβιβασμό του να μην λάβει απόδειξη από τον επαγγελματία. Υπενθυμίζοντας εδώ ότι ο διαχωρισμός του ΦΠΑ από την υπόλοιπη τιμή μιας υπηρεσίας δεν έχει κανένα νόημα για τον τελικό καταναλωτή αφού δεν εκπίπτεται, προχωρώ στην πρότασή μου που είναι: 1. Στη λιανική πώληση να αναφέρεται μόνο η τελική τιμή. 2. Προσφορά, γραπτή ή προφορική, που δεν αναφέρει ΦΠΑ, να θεωρείται σε περιπτώσεις διενέξεων ότι τον περιέχει, αφού στη λιανική Ο ΦΠΑ ΠΑΝΤΑ ΠΕΡΙΕΧΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΤΙΜΗ. Τελικό σχόλιο: Κάθε αναφορά σε ΦΠΑ όταν απευθυνόμαστε στον τελικό καταναλωτή είναι ανεπιθύμητη, ανοίγει το δρόμο και την όρεξη για φοροδιαφυγή, και δίνει στον πωλητή ένα σωρό ευκαιρίες για παραπλάνηση του καταναλωτή ως προς το τελικό ύψος της επιβάρυνσής του. Γρηγόρης Μαυράκης Θεσσαλονίκη