Αρχική Κανόνες Διακίνησης ΠροϊόντωνΆρθρο 01:Ενδείξεις προσυσκευασμένων τροφίμων και ποτώνΣχόλιο του χρήστη Ιωάννης Αμβροσιάδης | 24 Σεπτεμβρίου 2012, 15:06
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ιωάννης Αμβροσιάδης' | 24 Σεπτεμβρίου 2012, 15:06

    Πριν ακόμη ολοκληρωθεί η αξιολόγηση των θέσεων που διατυπώθηκαν κατά τη διαβούλευση του Αγορανομικού Κώδικα, έρχεται νέα διαβούλευση, από το ίδιο το Υπουργείο για τους κανόνες ΔΙ.Ε.Π.Π.Υ. Ομολογώ ότι αυτό υπήρξε για μένα μια τεράστια έκπληξη, ειδικότερα τις δύσκολες αυτές στιγμές που περνάμε ως κράτος και πολίτες αυτού του κράτους. Ειλικρινά δεν κατανοώ τον λόγο της ύπαρξης των δύο αυτών νομοθετικών κειμένων τουλάχιστο0ν όσον αφορά τα τρόφιμα. Ως γνωστό ανήκουμε, ακόμη τουλάχιστον, στην Ευρωπαϊκή Ένωση και εκεί υπάρχει πληθώρα Κανονισμών που σχετίζονται με την προστασία της Υγείας και των Συμφερόντων των Καταναλωτών, όπως αυτά ορίζονται στο άρθρο 1, του ΚΑΝ.(ΕΚ) 178/2002. Ο Κανονισμός αυτός αποτελεί τον κορμό όλων των επόμενων που σχετίζονται με το συγκεκριμένο θέμα (τρόφιμα) και οι οποίοι ως Κανονισμοί έχουν την ισχύ Νόμου για το κάθε κράτος μέλος. Νομοθετεί λοιπόν η Ε.Ε. και απαιτεί από τα Κράτη Μέλη να ορίσουν τις αρμόδιες αρχές που θα αναλάβουν την εφαρμογή της νομοθεσίας αυτής. Και η Πολιτική Ηγεσία της Ελλάδας, για την προστασία της υγείας και των συμφερόντων των πολιτών της, όσον αφορά τα τρόφιμα, όρισε ως αρμόδιες αρχές τον ΕΦΕΤ και τις Κτηνιατρικές Υπηρεσίες του ΥΠΑΑΤ (ΚΥΑ 088/2006). Και ενώ εκ πρώτης όψεως τα πράγματα φαίνονται ξεκάθαρα, βλέποντας τις δύο πρωτοβουλίες του Υπουργείου Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας διαπιστώνει εύκολα ότι η «Νομολαγνεία» στην Ελλάδα εξακολουθεί και βασιλεύει απτόητη. Φαίνεται ότι όσο περισσότερες αρμοδιότητες έχει ένα Υπουργείο, τόσο πιο πολλές οργανικές θέσεις μπορεί να δικαιολογήσεις και συνεπώς τόσο περισσότερους εργαζόμενους θα μπορούσε, θεωρητικά τουλάχιστον σήμερα, να απασχολήσει. Σίγουρα τα μισά και περισσότερα άρθρα του αγορανομικού Κώδικα και πολύ περισσότερα από τα άρθρα των κανόνων ΔΙ.Ε.Π.Π.Υ., θα μπορούσαν να διαγραφούν χωρίς να υπάρξει κανένα απολύτως πρόβλημα στη λειτουργία της αγοράς. Αντίθετα μάλιστα η αγορά ίσως θα λειτουργούσε καλύτερα, αφού θα είχε απαλλαχτεί από τους ελέγχους δύο υπηρεσιών, τους οποίους ελέγχους ούτως ή άλλως διενεργούν άλλες, πλέον αρμόδιες Κρατικές Υπηρεσίες. Η ανεξήγητη αυτή προσπάθεια παρεμβατισμού και δημιουργίας «Κανόνων» και «Κωδίκων» στην αγορά των τροφίμων δεν πιστεύω να υπάρχει σε κανένα αναπτυγμένο κράτος. Λέγεται ότι ο αμερικάνικός FDA απασχολεί για τον έλεγχο των τροφίμων τον ίδιο αριθμό υπαλλήλων που απασχολεί συνολικά και η Ελλάδα. Η διαφορά είναι όμως ότι ο FDA προστατεύει 200.000.000 πολίτες. Οι απόψεις αυτές ίσως ακούγονται ελαφρώς «Μνημονιακές», αν όμως αντιπαραβάλλει κανείς τα δύο προαναφερθέντα κείμενα του ίδιου Υπουργείου, εύκολα θα διαπιστώσει τις αλληλοεπικαλύψεις που υπάρχουν ακόμη και σε αυτά. Ειλικρινά εύχομαι το λάθος να το κάνω εγώ και ότι όλα είναι «καλώς κείμενα». Αν όμως πράγματι υπάρχουν οι αλληλοεπικαλύψεις στο αντικείμενο του ολοκληρωμένου ελέγχου των τροφίμων, τότε σίγουρα όλοι οι «Κώδικες» και «Κανόνες» μας οδηγούν αρκετά βήματα προς τα πίσω. Και κατά συνέπεια η λήψη τολμηρών αποφάσεων θα μπορούσε να θεωρηθεί κάτι περισσότερο από επιβεβλημένη.