Αρχική Κανόνες Διακίνησης ΠροϊόντωνΆρθρο 109: Παράδοση υγρών καυσίμων από εταιρείες προς πρατήριαΣχόλιο του χρήστη ΑΝΕΣΤΗΣ | 26 Σεπτεμβρίου 2012, 10:37
Υπουργείο Ανάπτυξης Νίκης 5-7, 10180, Αθήνα email: public@mnec.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Για την παράγραφο με αριθ. 7 θα πρέπει να προστεθεί μία παράγραφος ακόμα με την οποία θα ορίζεται η ανώτατη θερμοκρασία πώλησης του καυσίμου προς τους καταναλωτές.Είναι σε όλους γνωστό, και πρακτική η οπόία δεν διώκεται από το νόμο, οτι υπάρχουν στις δεξαμενές των πρατηρίων μηχανισμοί αύξησης της θερμοκρασίας του καυσίμου.Μηχανισμοί όπως:Κύκλωμα ζεστού νερού εντός ή και εκτός δεξαμενής, ηλεκτρικές αντιστάσεις εντός δεξαμενής!!!! άλλα θερμαντικά στοιχεία, με ότι κινδύνους συνεπάγεται αυτό για τους ανθρώπους που βρίσκονται στον χώρο.Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι η παράνομη αποκόμιση πολύ μεγάλων χρηματικών ποσών....αφορολόγητα.Ένα παράδειγμα...ας υποθέσουμε ποσότητα εντός της δεξαμενής 10.000 λίτρα σε θερμοκρασία 15oC.Αν αυξήσουμε τεχνητά την θερμοκρασία της στους 30oC το όφελος είναι σύμφωνα με τα στοιχεία των βενζινοπωλών Ελλάδος 193 λίτρα επιπλέον καύσιμο.1,71Χ193=330ευρώ, 330Χ30μέρες=9.900ευρώ το μήνα, 9.900Χ12=118.800,00ευρώ τσέπη καθαρά αφορολόγητα! Φυσικά το κόστος το επιβαρύνεται ο καταναλωτής χωρίς να μπορεί να αποδείξει τίποτα και με κανέναν τρόπο.Πρόταση λοιπόν είναι ο έλεγχος της θερμοκρασίας του καυσίμου που βρίσκεται εντός των δεξαμενών με πιστοποιημένα θερμόμετρα. Καλημέρα σας